Bungalow (hind. bangla) – jednokondygnacyjny, podmiejski dom mieszkalny, z werandami.

Wykonany najczęściej z drewna, o lekkiej konstrukcji. Budynek typowy dla budownictwa kolonialnego, szczególnie w Indiach i Indonezji.

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 31. ISBN 83-85001-89-1.