Bronisław Ryniak
 podpułkownik
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
4 Dywizja Piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Bronisław Ryniak (ur. 22 sierpnia 1916, zm. 14 sierpnia 1998) – polski żołnierz, uczestnik II wojny światowej, pracownik związany z Sanokiem.
Życiorys
Urodził się 22 sierpnia 1916. W okresie II Rzeczypospolitej został pracownikiem Fabryki Maszyn i Wagonów w Sanoku, gdzie w 1936 podjął naukę w zawodzie lakiernika. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej kończąc szlak bojowy na Lubelszczyźnie. Został wzięty do niewoli niemieckiej, z której zbiegł i powrócił do Sanoka. Po zdobyciu przez Armię Czerwoną w czasie operacji wschodniokarpackiej Sanoka, latem 1944 został funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej i jako funkcjonariusz Komendy Powiatowej MO w Lesku służył do 1946, biorąc udział w walkach przeciwko polskiej partyzantce antykomunistycznej i Ukraińskiej Powstańczej Armii.
Po wojnie ponownie podjął pracę w Sanockiej Fabryce Wagonów (późniejszy Autosan), gdzie pracował jako lakiernik. W 1976 obchodził jubileusz 40-lecia pracy zawodowej w sanockiej fabryce. W połowie 1978 przeszedł na emeryturę. Zarówno podczas czasu zatrudnienia (od 1936), jak i po odejściu z pracy był członkiem zakładowej orkiestry dętej. Był członkiem Koła Miejsko-Gminnego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Sanoku[1].
Wieloletnimi przyjaciółmi Bronisława Ryniaka, w szkole, w zakładzie pracy oraz podczas walk i uwięzienia w II wojnie światowej, byli Piotr Haduch i Stanisław Żwirek.
Zmarł 14 sierpnia 1998. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Jego żoną była Janina (1921-1995).
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976)[2].
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” (1982)[1].
Przypisy
- ↑ a b Andrzej Brygidyn. Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (II). „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 12 (246), s. 5, 10-20 września 1982.
- ↑ Wysokie odznaczenia dla wieloletnich działaczy sportowych i kulturalnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 23 (68) z 1-15 grudnia 1976.
Bibliografia
- Franciszek Hamerski. Życiorysy pracą pisane. Bronisław Ryniak. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 6, nr 10 (55) z 15-30 maja 1976.
- Życiorysy pracą pisane. Bronisław Ryniak. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 22 (115) z 20-31 sierpnia 1978. [dostęp 2015-09-17].