Brabancja (prowincja)
| prowincja | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Powierzchnia |
3357,38 | ||
| Populacja (1 stycznia 1994) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
680 | ||
Położenie na mapie Belgii
| |||
Brabancja (nld. Provincie Brabant, fr. Province de Brabant, niem. Provinz Brabant) – dawna prowincja w Belgii, istniejąca w latach 1815–1995, kiedy została podzielona na niderlandzkojęzyczną Brabancję Flamandzką, francuskojęzyczną Brabancję Walońską i dwujęzyczny Region Stołeczny Brukseli[1]. Była jedyną prowincją w kraju należącą do dwóch stref językowych i trzech regionów.
Została utworzona w 1815 roku pod nazwą Brabancja Południowa[2] (nld. Provincie Zuid-Brabant, fr. Province du Brabant-Méridional, niem. Provinz Südbrabant) i należała do 1830 roku do Królestwa Zjednoczonych Niderlandów[3].
Historia
Królestwo Zjednoczonych Niderlandów
Po klęsce cesarza francuskiego Napoleona Bonaparte w bitwie pod Waterloo w 1815 roku, na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego utworzono Królestwo Zjednoczonych Niderlandów[4]. Składało się ono z terytoriów, które zostały wcielone do Francji przez Napoleona: dawnej Republiki Zjednoczonych Prowincji i Niderlandów Południowych. W nowo utworzonym królestwie dawny francuski departament Dyle stał się nową prowincją Brabancja Południowa[2], w odróżnieniu od Brabancji Północnej (obecnie prowincja na południu Niderlandów).
Gubernatorami Brabancji Południowej w tym czasie byli[5][6][7][8][9]:
- 1815–1818: François Joseph Charles Marie de Mercy-Argenteau
- 1818–1823: Philippe d’Arschot Schoonhoven
- 1823–1828: Leonard du Bus de Gisignies
- 1828–1830: Hyacinthe van der Fosse
Belgia
Po rewolucji belgijskiej w 1830 roku Niderlandy Południowe (w tym Brabancja Południowa) oderwały się od Królestwa Zjednoczonych Niderlandów i utworzyły Królestwo Belgii[10] (pięć lat później powstało również Wielkie Księstwo Luksemburga)[10]. Dawna prowincja Brabancja Południowa pod nazwą Brabancja stała się centralną prowincją Belgii ze stolicą w Brukseli. Składała się ona z trzech okręgów: Bruksela, Leuven i Nivelles.
W latach 1961–1963 ustanowiono granicę językową – prowincję podzielono na regiony niderlandzkojęzyczny, francuskojęzyczny i dwujęzyczną Brukselę. W 1989 roku utworzono Region Stołeczny Brukseli (nadal był on częścią prowincji Brabancja)[11]. W 1995 roku Brabancja została podzielona na niderlandzkojęzyczną Brabancję Flamandzką, francuskojęzyczną Brabancję Walońską i dwujęzyczny Region Stołeczny Brukseli[9].
Przypisy
- ↑ La scission de la province de Brabant (1995) [online], connaitrelawallonie.wallonie.be [dostęp 2019-11-11].
- ↑ a b Karl Heinrich Ludwig Pölitz:: Die Constitutionen der europäischen Staaten seit den letzten 25 Jahren. Lipsk: 1817, s. 495.
- ↑ Brabant (province), t. Volume 4, 1911 Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-11-11].
- ↑ Uchwalenie aktu końcowego Kongresu Wiedeńskiego – kalendarium [online], web.archive.org, 21 kwietnia 2008 [dostęp 2019-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2008-04-21].
- ↑ Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek (NNBW) [online], resources.huygens.knaw.nl, s. 27–28 [dostęp 2019-11-11].
- ↑ Mr. Ph.J.M. graaf d' Arschot Schoonhoven [online], parlement.com [dostęp 2019-11-11] (niderl.).
- ↑ L.P.J. burggraaf Du Bus de Gisignies [online], parlement.com [dostęp 2019-11-11] (niderl.).
- ↑ H.Ch.G.Gh. (Charles) burggraaf Van der Fosse [online], parlement.com [dostęp 2019-11-11] (niderl.).
- ↑ a b Provinces of Belgium [online], worldstatesmen.org [dostęp 2019-11-11].
- ↑ a b Alexander Müller: Sammlung aller in den deutschen Staaten in den Jahren 1836 bis 1840 erschienenen Staatsverträge, Gesetze und Verordnungen. 1842, s. 59.
- ↑ A propos de la region [online].