Boston terrier
| |
| Inne nazwy |
Boston Bull, Boston Bull & Terrier |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
ok. 40 cm |
| Masa |
Trzy klasy wagowe: |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa IX, Sekcja 11 |
| AKC |
Non-sporting |
| ANKC |
Grupa 7 (Non-Sporting) |
| CKC |
Grupa 6 – Non-Sporting Dogs |
| KC(UK) |
Utility |
| NZKC |
Non-sporting |
| UKC |
Grupa 8 – Companion Dog |
| Wzorce rasy | |
Boston terrier – jedna z ras psów terrierowatych, należąca do grupy psów głównie do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów molosowatych. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską należy do grupy psów użytkowych[4]. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
W XIX wieku w Stanach Zjednoczonych były popularne walki psów, które specjalnie do tych celów hodowano i selekcjonowano. Szukając lepszych psów bojowych robotnicy z Bostonu krzyżowali angielskie buldogi bojowe z białymi terierami angielskimi, które obecnie są rasą wymarłą. Później do hodowli bostonów dodano jeszcze domieszkę krwi buldogów francuskich. Rasa uznana została przez Amerykański Związek Kynologiczny w 1893 roku[3].
Szata i umaszczenie
Umaszczenie pręgowane, czarne lub focze z białymi zaznaczeniami. Delikatny, krótki włos łatwy do pielęgnacji. W Stanach występują również osobniki o kolorze czerwonym (red), niebiesko-szarym (blue) oraz kremowym (cream), jednak jest to odstępstwo od wzorca, nie akceptowane w Polsce[5].
Najważniejszą rzeczą w umaszczeniu u boston terrierów są charakterystyczne znaczenia na pysku i biały szal wokół szyi.
Zachowanie i charakter
Łatwo adaptuje się do zmieniających warunków otoczenia, towarzyski i tolerancyjny wobec dzieci (o ile nie są zbyt napastliwe). Czujny, bez nadmiernej skłonności do szczekania, przywiązuje się do swych domowników, lecz jest psem jednego właściciela – jest jemu bezgranicznie oddany.
Użytkowość
Pies towarzyszący i reprezentacyjny.
Zdrowie i pielęgnacja
Sierść jest łatwa w pielęgnacji, wystarczy czesać ją raz na tydzień. Należy pamiętać o regularnym czyszczeniu wnętrza uszu i wycieraniu wilgotnym wacikiem kącików oczu. Najbardziej typowe dla rasy dolegliwości to brachycefalia, owrzodzenia rogówki, trudności przy porodzie[6], problemy z sercem, guzy skóry[7], zwichnięcie rzepki kolanowej, nadmierne zwężenie nozdrzy i kichanie wsteczne. Długość życia: 13 do 15 lat[8].
Popularność
Dziś ta rasa jest popularniejsza w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, skąd importuje się osobniki, aby odświeżyć hodowle w Europie.
Przypisy
- ↑ a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca, 2012, s. 357. ISBN 978-83-7705-179-5.
- ↑ Boston terrier. Związek Kynologiczny w Polsce. [dostęp 2016-03-03]. (pol.).
- ↑ a b c d David Taylor: Księga psów. s. 106–107.
- ↑ Amy Marder, Debra Horwitz, Krystyna Chmiel: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999, s. 199. ISBN 978-83-05-13030-1.
- ↑ Związek Kynologiczny w Polsce [online], www.zkwp.pl [dostęp 2023-05-26].
- ↑ Alderton D., Wybierz psa dla siebie, s. 10.
- ↑ Redaktor wydania oryginalnego: Paul McGreevy], Pies: poradnik dla miłośników, s. 412.
- ↑ Izabela Przeczek, Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania, s. 365.
Bibliografia
- Alderton D., Wybierz psa dla siebie, P. Kozłowski (tłum.), Warszawa: Muza SA, 2011, ISBN 978-83-7495-982-7,
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 89. ISBN 83-7073-122-8.
- Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
- [Redaktor wydania oryginalnego: Paul McGreevy]: Pies: poradnik dla miłośników. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2006. ISBN 83-7319-904-7.
- Izabela Przeczek, Psy rasowe. Pochodzenie, rasy, zachowania. Warszawa: Wydawnictwo SBM, 2016. ISBN 978-83-8059-273-5.
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.