Bobrowniki (Szczytna)
część miasta Szczytnej | |
Źródło Maria w Bobrownikach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Miasto | |
W granicach Szczytnej |
31 grudnia 1959[1] |
SIMC |
0984611 |
Wysokość |
520-600[2] m n.p.m. |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-330 |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
Położenie na mapie Szczytnej | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie gminy Szczytna | |
50°23′40″N 16°26′04″E/50,394436 16,434364 |
Bobrowniki – część miasta Szczytna, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[3].
Położenie
Bobrowniki to dawna wieś letniskowa a obecnie część Szczytnej, leżąca na północno-zachodnim skraju Gór Bystrzyckich, w dolinie potoków Szklarska Woda i Zajęcznik, na wysokości około 520–600 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
Dawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa. Od 1945 w Polsce, gdzie ustanowiły gromadę w gminie Szczytna w powiecie lwóweckim w województwie wrocławskim[4][5]. W związku z reformą administracyjną kraju jesienią 1954 Bobrowniki weszły w skład nowo utworzonej gromady Szczytna[6]. 31 grudnia 1959 gromadę Szczytna zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla, przez co Bobrowniki stały się integralną częścią Szczytnej[1]. 1 stycznia 1973 osiedle Szczytna otrzymało status miasta, w związku z czym Bobrowniki zostały obszarem miejskim[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
Bobrowniki powstały na przełomie XVII i XVIII wieku jako wieś na obszarze królewszczyzny[8]. W 1747 roku mieszkało tu 34 zagrodników i chałupników[2]. W drugiej połowie XIX wieku wieś rozwijała się intensywnie i była już wtedy lokalnym ośrodkiem przemysłowym[8]. Było tam wtedy kilka młynów wodnych, a w roku 1880 powstały dwie szlifiernie kryształów i zakład metalowy[8]. Zakłady przemysłowe korzystały z lokalnej elektrowni wodnej, resztki urządzeń spiętrzających wodę zachowały się tam do dnia dzisiejszego[8]. Na początku XX wieku miejscowość stała się letniskiem[8]. W 1960 r. Bobrowniki zostały przyłączone do Szczytnej[9]. Obecnie jest to peryferyjne osiedle tego miasta, mające charakter rolniczy[2]. W Starych Bobrownikach, w dolinie potoku Kliniak (dopływie Bystrzycy Dusznickiej) znajduje źródło „Maria”, z którego wypływa szczawa wapniowo-węglanowo-wodoro-żelazista[2].
Szlaki turystyczne
Przez Bobrowniki prowadzą dwa szlaki turystyczne[10]:
- ze Szczytnej do Schroniska PTTK „Pod Muflonem”,
- z Polanicy-Zdroju do Schroniska PTTK „Pod Muflonem”, przechodzący powyżej miejscowości.
Przypisy
- ↑ a b Dz.U. z 1959 r. nr 65, poz. 391
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 240–241. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Uchwała Nr 17/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu kłodzkiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
- ↑ a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 389. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Dolny-Śląsk.org. [dostęp 2017-01-24].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-03-26].
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8, s. 240–241.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
- Góry Stołowe. Skala 1:30 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-88049-42-9.