Bożena Elżbieta Wojtasik (ur. 17 września 1954^[1]) – polska pedagog, specjalizująca się w pedagogice ogólnej, pedagogice społecznej i poradoznawstwie; nauczyciel akademicki związana z wrocławskimi szkołami wyższymi.

Po ukończeniu szkoły podstawowej, a następnie średniej i uzyskaniu matury, podjęła studia wyższe na kierunku pedagogika na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończyła magisterium. W 1982 roku została zatrudniona na stanowisku asystenta w Instytucie Pedagogiki UWr^[1]. W 1992 roku uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki o specjalności pedagogika na podstawie pracy pt. Społecznie preferowane modele działalności doradcy zawodu, której promotorem była prof. Alicja Kargul^[2]. Wraz z nowym stopniem naukowym otrzymała awans na adiunkta w macierzystym instytucie. W 1998 roku Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych UWr nadała jej tytuł naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki o specjalności: andragogika i pedagogika pracy na podstawie rozprawy nt. Doradca zawodu. Studium teoretyczne z zakresu poradoznawstwa. Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne^[3].

Dwa lata później opuściła Uniwersytet Wrocławski i rozpoczęła pracę w Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej we Wrocławiu (od 2007 roku Dolnośląska Szkoła Wyższa)^[1], gdzie została profesorem nadzwyczajnym oraz dyrektorem tamtejszego Instytutu Pedagogiki (do 2004 roku). W latach 2005–2008 pełniła funkcję dziekana Wydziału Nauk Pedagogicznych DSW^[4]. W 2010 roku objęła stanowisko dziekana nowo utworzonego Wydziału Zamiejscowego DSW w Kłodzku^[5]. Zajęła się organizacją tej jednostki naukowo-dydaktycznej uczelni, która kształci studentów na poziomie licencjackim (studia I stopnia), magisterskim (studia II stopnia) oraz podyplomowym^[6].

Poza działalnością uczelnianą jest kierownikiem naukowym projektu Unii Europejskiej dotyczącym pracy socjalnej, a także członkiem Stowarzyszenia Doradców Szkolnych i Zawodowych Rzeczypospolitej Polskiej, pełniąc w latach 1999-2003 funkcję jego przewodniczącej^[4].

Główne zainteresowania naukowe Bożeny Wojtasik koncentrują się wokół szeroko rozumianej pedagogiki, a w szczególności na pedagogice ogólnej, pedagogice społecznej i poradoznawstwie^[7] oraz na teoretycznych perspektywach badań nad poradnictwem edukacyjno-zawodowym, w tym na^[4]:

• problematyce całożyciowego poradnictwa edukacyjno-zawodowego oraz wsparcia społecznego i pracy socjalnej,
• zadaniach doradcy kariery, jego społecznych funkcjach i przemianie roli we współczesnym świecie; pomocy doradcy w refleksyjnym rozwiązywaniu problemów, rozwoju zawodowym, osiąganiu sukcesów życiowych,
• problemach edukacyjno-zawodowych młodzieży i osób dorosłych, związanych z poznawaniem siebie, świata pracy, wyborem dróg kształcenia, wyborem zawodu, podnoszeniem kwalifikacji, szukaniem pracy, bezrobociem.

Do najważniejszych jej publikacji należą^[8]:

• Wybór doradcy zawodu przez młodzież, rodziców, nauczycieli, Wrocławska Oficyna Wydawnicza, Wrocław 1993.
• Doradca zawodu. Studium teoretyczne z zakresu poradoznawstwa, Prace Pedagogiczne XCVIII Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 1993, Wrocław 1994.
• Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1997.
• Podejmowanie decyzji zawodowych przez młodzież i osoby dorosłe w nowej rzeczywistości społeczno-politycznej, Wyd. Instytut Technologii i Eksploatacji, Wrocław 2001; (redakcja).
• Wieloaspektowość pracy socjalnej, Wyd. Naukowe DSW, Wrocław 2009; (redakcja).

• Biografia na stronie DSW
• Biografia na stronie www.pedagogikapracy.pl
• Dr hab. Bożena Elżbieta Wojtasik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-10-30] .