Blathmac mac Máele Coba (zm. 670 r.) – król Ulaidu (Ulsteru) z dynastii Dál Fiatach od 647 r. do swej śmierci, syn i następca Máel Coby mac Fíachnai, króla Ulaidu. Dynastia Dál Fiatach panowała nad Ulsterem bez przerw w latach 637-674.

Blathmac objął tron po śmierci ojca z ręki jego brata stryjecznego, Congala Cendfoty w 647 r. Roczniki Ulsteru wspominają pod rokiem 668 bitwę pod Fertais (koło Belfastu) pomiędzy Ulaidem (Dál Fiatach) oraz Cruithni (lub Dál nAraidi). W tejże bitwie został pokonany i zabity ich król, Cathussach (Cathassach) I mac Lurggéne, syn Fiachny II Lurgana. Blathmac zmarł w 670 r. Władza nad Ulsterem przeszła na zabójcę jego ojca, Congala III Cendfoty („Długogłowego”).

Blathmac miał siedmiu synów:

• Meascor
• Rechtabra
• Konstantyn, pierwszy o łacińskim imieniu w rodzinie
• Fland Foirtre
• Dúnchad
• Inrechtach
• Bécc I Bairrche (zm. 718 r.), przyszły król Ulaidu

• Byrne F. J., Irish Kings and High-Kings Four Courts Press, Second edition (Repr.), Dublin 2004, s. 123, 285, ISBN 1-85182-552-5.
• Dobbs M. E., The History of the Descendants of Ir, „Zeitschrift für celtische Philologie” 13 (1921), s. 344-345; „Zeitschrift für celtische Philologie” 14 (1923), s. 79-81.
• The Chronicle of Ireland, transl. with an introduction and notes T. M. Charles-Edwards, Vol. 1, Liverpool University Press 2006, s. 157-158, ISBN 978-0-85323-959-8.