Bitwa pod Sardarapatem

Czas	21–24 maja 1918
Terytorium	Armenia
Wynik	zwycięstwo Ormian
Strony konfliktu
Ormianie  Imperium Osmańskie
Dowódcy
Mowses Silikian Wehib Pasza
Siły
~ 9 000 ~ 13 000
Położenie na mapie Armenii miejsce bitwy
40°05′36″N 43°56′46″E/40,093333 43,946111

Bitwa pod Sardarapatem rozegrana 21–24 maja 1918 r., była bitwą frontu kaukaskiego w czasie I wojny światowej między wojskami tureckimi Imperium osmańskiego, a ormiańskimi ochotnikami. Starcie wygrali Ormianie, co umożliwiło powstanie Demokratycznej Republiki Armenii.

Po wycofaniu się z wojny bolszewickiej Rosji na mocy traktatu brzeskiego rząd osmański postanowił wcielić jego realizację w życie. W tym celu, w kierunku zachodniej Armenii wysłał trzecią armię, której zadaniem było opanowanie terenów zajmowanych przez połączone siły rosyjsko-ormiańskie. Dalsze posuwanie się tureckiej armii w głąb rosyjskiej Armenii z Erywaniem groziło kolejnymi pogromami ludności ormiańskiej. Turcy konsekwentnie od czasów rzezi Ormian na terenach przez siebie opanowanych prowadzili zaplanowaną czystkę etniczną skierowaną przeciwko Ormianom, którzy w rosyjskiej Armenii szukali schronienia. Zamierzali opanować całą Armenię i Zakaukazie. Sojusznik Turcji osmańskiej Niemcy byli przeciwni tej operacji i odmówili pomocy w jej przeprowadzeniu. Osmańska armia uderzyła w trzech miejscach, aby przedostać się do Armenii. Po zdobyciu Aleksandropola Turcy skierowali się do doliny Ararat - serca Armenii. Jednak pod Sardarapatem spotkali się ze zdecydowaną obroną Ormian dowodzonych przez Mowsesa Silikiana. W wyniku trzydniowej bitwy Turcy musieli się wycofać, co uratowało Erywań i duchową stolicę Armenii Wagharszapat przed zniszczeniem. Po tym zwycięstwie, 28 maja została proklamowana Demokratyczna Republika Armenii.

4 czerwca 1918 Armenia została zmuszona do podpisania traktatu z Batum, który wyznaczał linię frontu siedem kilometrów, od Erywania i dziesięć kilometrów od Eczmiadzynu.