Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Bitwa pod Cześnikami

Bitwa pod Cześnikami
II wojna światowa, kampania wrześniowa
Ilustracja
Czas

22 września 1939

Miejsce

Cześniki, Lubelszczyzna

Terytorium

II Rzeczpospolita

Przyczyna

ofensywa niemiecka

Wynik

nierozstrzygnięta

Strony konfliktu
 Polska  III Rzesza
Dowódcy
Stefan Dąb-Biernacki
Bruno Olbrycht
Wilhelm List
Friedrich Bergmann
Siły
39 Dywizja Piechoty 4 Dywizja Lekka
27 Dywizja Piechoty
Straty
ok. 200 zabitych,
600 rannych
ok. 200 zabitych,
600 rannych,
100 jeńców,
150 motocykli i samochodów.
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°42′18″N 23°26′29″E/50,705000 23,441389

Bitwa pod Cześnikami – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 21-22 września 1939 pod Cześnikami między oddziałami Wojska Polskiego a oddziałami armii niemieckiej w czasie niemieckiej agresji na Polskę.

Bitwę pod Cześnikami stoczyła w dniach 21-22 września 1939 39 Dywizja Piechoty (rezerwowa). Cześniki to wieś, leżąca na wschód od Zamościa. Po stronie niemieckiej w walkach przeciw dywizji polskiej wzięły udział: 4 Dywizja Lekka i 27 Dywizja Piechoty z 14 Armii. Bitwa pozostała nierozstrzygnięta. Gen. Stefan Dąb-Biernacki nie wykorzystał dogodnej okazji do przebicia się na południe w kierunku granicy węgierskiej. Polacy ponieśli straty w wysokości: 200 zabitych, 600 rannych; Niemcy - straty podobne. Polacy wzięli do niewoli około 100 jeńców i zniszczyli około 150 samochodów i motocykli[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Krzysztof Komorowski: Boje Polskie 1939. Przewodnik encyklopedyczny. Warszawa: Bellona, 2009.
  • Zygmunt Mańkowski: Między Wisłą a Bugiem 1939-1944. Studium o polityce okupanta i postawach społeczeństwa. Lublin: 1978.