Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Biełgorod

Biełgorod
Белгород
Ilustracja
Biełgorod
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 biełgorodzki

Prawa miejskie

1593

Burmistrz

Jurij Galdun

Powierzchnia

153,1 km²

Wysokość

130 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


394 142[1]
2574,41 os./km²

Nr kierunkowy

+7 (4722)

Kod pocztowy

308000–309000

Tablice rejestracyjne

31

Położenie na mapie obwodu biełgorodzkiego
Mapa konturowa obwodu biełgorodzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Biełgorod”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Biełgorod”
Ziemia50°37′N 36°35′E/50,616667 36,583333
Strona internetowa
Katedra Świętej Trójcy w Biełgorodzie na początku XX wieku

Biełgorod[2] (ros. Белгород[3][4]) – miasto obwodowe w europejskiej części Rosji, położone nad rzeką Doniec, 40 km na północ od granicy z Ukrainą i 695 km na południe od Moskwy, w Centralnym Okręgu Federalnym.

Historia

Pierwsze wzmianki o Biełgorodzie pochodzą z roku 1237. Osada otrzymała prawa miejskie dopiero w 1593 roku. Biełgorod do końca XVII wieku był jedną z głównych rosyjskich twierdz obronnych przed najazdami Tatarów krymskich.

Na przełomie grudnia 1918 i stycznia 1919, Biełgorod był siedzibą Tymczasowego Robotniczo-Chłopskiego Rządu Ukrainy, przed jego przeniesieniem do Charkowa[5].

Wokół miasta znajdują się pola walk II wojny światowej, m.in. największej bitwy pancernej (900 czołgów) – bitwy pod Prochorowką.

Podczas inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku Biełgorod stał się istotnym ośrodkiem logistycznym na zapleczu wojsk atakujących północ Ukrainy i jednym z celów nielicznych ataków ukraińskich na terytorium Rosji. 29 marca 2022 roku Ukraina ostrzelała skład amunicji w okolicy Biełgorodu pociskiem Toczka, a nad ranem 1 kwietnia dwa ukraińskie śmigłowce Mi-24 wykonały rajd na terytorium rosyjskie, niszcząc w mieście osiem zbiorników paliwa[6].

Demografia

  • 1801 – 3462
  • 1890 – 22 940
  • 1939 – 34 000
  • 1959 – 72 000
  • 1970 – 151 000
  • 1994 – 318 000
  • 2002 – 330 000
  • 2004 – 338 596
  • 2005 – 340 900
  • 2010 – 356 402[7]
  • 2012 – 366 110
  • 2013 – 373 528
  • 2018 – 391 554[8]
  • 2020 – 394 142[1]

Gospodarka

Ośrodek przemysłowy; m.in. cementownia, fabryka urządzeń energetycznych, elektrownia. Ważny ośrodek badawczy obszaru kruszcowego – w okolicy złoża rud żelaza (Kurska anomalia magnetyczna).

Transport

Znaczny węzeł komunikacyjny; stacja kolejowa Biełgorod, posiada międzynarodowy port lotniczy o znaczeniu federalnym[9].

Edukacja

Ośrodek naukowy (5 uczelni), teatry, muzea, m.in.:

Sport

Miasta partnerskie

24 marca 2016 roku władze ukraińskiego miasta Pryłuki wypowiedziały umowę partnerską z Biełgorodem[12].

Galeria

Przypisy

  1. a b Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года. Федеральная служба государственной статистики. [dostęp 2020-10-17]. (ros.).
  2. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013. ISBN 978-83-254-1988-2.
  3. Administrative Maps of Ukraine, 1921-1937. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)].
  4. Макарчук Степан Арсентійович: Етнічна історія України. Kijów: Знання, 2008, s. 471. ISBN 978-966-346-409-1.
  5. Міфи та факти про «першу столицю України». [dostęp 2024-08-13]. (ukr.).
  6. Mariusz Cielma. Przed bitwą wszystkich bitew. Wojna w Ukrainie. „Nowa Technika Wojskowa”. 4/2022, s. 15, kwiecień 2022. Magnum-X. 
  7. Federalna Służba Statystyki Państwowej: Всероссийской переписи населения 2010 года (Narodowy spis powszechny 2010). gks.ru, 2012-13. [dostęp 2013-12-22].
  8. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года. Федеральная служба государственной статистики, 2018-07-24. [dostęp 2018-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-06)]. (ros.).
  9. Аэропорты федерального значения Российской Федерации.
  10. Oficjalna strona uniwersytetu w Biełgorodzie.
  11. Внешние связи. Сайт органов местного самоуправления г. Белгорода. [dostęp 2018-11-27]. (ros.).
  12. Прилуки. Офіційний портал. [dostęp 2018-11-27]. (ukr.).

Linki zewnętrzne