Biak
 Łodzie rybackie na wyspie Biak | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Powierzchnia |
1904,3 km² |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Indonezji  | |
 1°00′S 136°00′E/-1,000000 136,000000
| |
 Wyspy Schoutena | |
Biak (Wiak, indonez. Pulau Biak) – wyspa w Indonezji u północnych wybrzeży Nowej Gwinei na Oceanie Spokojnym; największa w grupie wysp Schoutena; należy do prowincji Papua.
Za zachodzie jest oddzielona bardzo wąskim kanałem od wyspy Supiori, na południu cieśnina Yapen oddziela ją od wyspy Yapen. Powierzchnia 1904,3 km²[1] (podawana przez niektóre źródła wartość 2455 km²[2] to łączna powierzchnia wysp Biak i Supiori); długość linii brzegowej 230,8 km[1]; ok. 70 tys. mieszkańców, gł. Papuasów.
Powierzchnia południowej części nizinna, północnej wyżynna; uprawa palmy kokosowej i sagowca; rybołówstwo; turystyka. Główne miasta: Biak, Bosnik; międzynarodowy port lotniczy Mokmer na trasie Manila-Sydney.
Podczas II wojny światowej wyspa była ważną bazą japońskiej floty (1942–1944), a następnie amerykańskiego lotnictwa.
„W lipcu 1998 roku na papuaskiej wyspie Biak doszło do tragicznych wydarzeń. 6 lipca 1998 roku indonezyjskie siły bezpieczeństwa dokonały krwawej wendetty na demonstrantach: na lądzie – według różnych szacunków – zabito od kilkunastu do niemal 30 Papuasów, a kolejnych od 87 do ponad 100 załadowano na statki i w makabryczny sposób, zamordowano na otwartym morzu. Łączna liczba ofiar śmiertelnych tych dramatycznych wydarzeń to od około 100 do ponad 150 osób“[3].
Główne atrakcje turystyczne: piękne plaże, miejsca do nurkowania, jaskinie wykorzystywane przez Japończyków w czasie wojny, pomnik i muzeum II wojny światowej, ogród orchidei z ponad 60 ich gatunkami, ptaszarnia z ponad 30 gatunkami, tańce i ceremonie miejscowej ludności.
Przypisy
- ↑ a b Islands of Indonesia. [w:] Island Directory [on-line]. UN System-wide Earthwatch. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Biak Island, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-02-18] (ang.).
- ↑ Biak 1998 – przemilczana masakra [online], krewpapuasow.wordpress.com [dostęp 2017-11-22] (pol.).