Berenburg
| likier | |
 Butelka Berenburgu (gatunek Sonnema) | |
| Inne nazwy |
Beerenburg, Bearenburch |
|---|---|
| Rodzaj |
ziołowy |
| Miejsce powstania | |
| Odmiany | |
|
Sonnema Berenburg, Weduwe Joustra, Hooghoudt Kalmoes, Boomsma Beerenburger, Plantinga | |
| Uwagi | |
| |
| |||||
| |||||
|
| |||||
Berenburg[a] (fryz. Bearenburch) – gorzki likier ziołowy[1], pochodzący z Holandii, produkowany przez dodawanie ziół do jeneveru[2]. Zawiera około 30% alkoholu[2]. Stał się bardzo popularny w prowincjach Fryzja[2], Drenthe i Groningen[2].
Początkowo służył do celów leczniczych[3]. Przygotowywany jest z etanolu, do którego maceruje się owoce i szyszkojagody jałowca, liście laurowe, kolendrę i anyż[4].
Na terenie Unii Europejskiej zalicza się do napojów spirytusowych[5][6]. Jest napojem pokrewnym do włoskiego amaro[1].
Napój swoją nazwę zawdzięcza kupcowi z Amsterdamu Hendrikowi Beerenburgowi, który wymyślił przepis[2]. Dzieli się na kilka gatunków, m.in. Sonnema Berenburg, Weduwe Joustra, Hooghoudt Kalmoes[2], Plantinga czy Boomsma Berenburger.
Fryzyjski zespół De Hûnekop, śpiewający w języku fryzyjskim, stworzył piosenkę poświęconą napojowi[7].
Uwagi
- ↑ Spotyka się czasem nazwy Beerenburg i Beerenburgh
Przypisy
- ↑ a b Liquor Store Archaeology. W: Jason Wilson: Boozehound: On the Trail of the Rare, the Obscure, and the Overrated in Spirits. Berkeley: Ten Speed Press, 2010, s. 63. ISBN 978-1-58008-288-4. OCLC 608490943. (ang.).
- ↑ a b c d e f Using Beerenburg for your drink. cocktailsoftheworld.com. [dostęp 2013-09-29]. (ang.).
- ↑ Hendrik Beerenburg 'kruidendokter'. [w:] De Historie [on-line]. weduwejoustra.nl. [dostęp 2013-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-15)]. (niderl.).
- ↑ Erkin Tuzmuchamedow: Как «нектар золотаря» создали из навоза. drinktime.ru, 2013-12-04. [dostęp 2014-05-22]. (ros.).
- ↑ Załącznik II. [w:] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 [on-line]. europa.eu, 2008-02-13. s. 25, 29. [dostęp 2013-09-30]. (pol.).
- ↑ Cezary Kąkol: Bezpieczeństwo imprez masowych: Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2012, s. 183, seria: Praktyczne Komentarze. ISBN 978-83-264-0727-7. OCLC 804729808. (pol.).
- ↑ 10. Berenburg. [w:] CD 1 – Protters [on-line]. dehunekop.nl. [dostęp 2013-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (fryz.).
Bibliografia
- Sonnema Berenburg. fortunedrinks.com. [dostęp 2013-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-08)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Sonnema Berenburg (niderl.) (uwaga: Strona z ograniczeniem wiekowym)
- Oficjalna strona Boomsma Berenburger (niderl.) (uwaga: Strona z ograniczeniem wiekowym)
- Oficjalna strona Weduwe Joustra (niderl.)