Berberysowate
Berberys zwyczajny | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina |
berberysowate |
Nazwa systematyczna | |
Berberidaceae Juss. Gen. Pl.: 286. 4 Aug 1789 |
Berberysowate (Berberidaceae Juss.) – rodzina roślin okrytonasiennych. W szerokim ujęciu (APG IV z 2016, APweb) zaliczanych jest tu 14 rodzajów z 701 gatunkami[2]. Są to rośliny zielne i krzewy wyróżniające się zwykle żółtym zabarwieniem tkanek wtórnych (zwłaszcza w korzeniach). Kwiaty są najczęściej trzykrotne. Pod względem filogenetycznym są siostrzane jaskrowatym[2]. Występują na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego i na obszarach górskich w strefie subtropikalnej[3]. Owoce berberysu i mahonii są jadalne[4]. Oba te rodzaje, podobnie jak i epimedium, są często uprawiane jako rośliny ozdobne. Liczne gatunki wykorzystywane są w ziołolecznictwie[5].
Morfologia
- Pokrój
- Byliny i krzewy, rzadko niskie drzewa. U niektórych gatunków obecne kłącza i bulwy. Część gatunków krzewów z cierniami[3].
- Liście
- Zimozielone lub zrzucane podczas zimy. Skrętoległe, naprzeciwległe lub odziomkowe. Liście pojedyncze lub złożone (1–3-krotnie pierzaste lub 2–3-krotnie trójdzielne)[3]. U niektórych gatunków zmodyfikowane w ciernie. Blaszka liściowa u części gatunków skórzasta, całobrzega lub na brzegu ząbkowana, czasem z kolczastymi ząbkami[4]. Liścienie zrastają się często w jeden[6].
- Kwiaty
- Promieniste, obupłciowe, drobne lub średnich rozmiarów. Pojedyncze lub zebrane w kątowe lub szczytowe kwiatostany (grona, kłosy, baldachy, wierzchotki i wiechy). Kwiaty siedzące lub szypułkowe. Kielich okazały (często trudny do odróżnienia od korony), z 6–9 działek, w dwóch lub trzech okółkach. Działki odpadają podczas przekwitania. Płatków korony jest 6–12, zwykle mają kolor biały i kremowy (Podophylloideae i Nandinoideae), żółty lub pomarańczowy (Berberidoideae)[3]. U rodzaju Achlys okwiatu brak. Charakterystyczne dla wielu przedstawicieli rodziny jest wykształcanie 4–8 listków miodnikowych[5]. Pręcików 6 w dwóch okółkach (3+3)[3]. Pyłek uwalniany jest dwoma klapkami, tylko u Nandina podłużnym pęknięciem[5]. Słupek z górną zalążnią jednokomorową, powstającą z pojedynczego owocolistka (dawniej sądzono, że zalążnia jest tylko pozornie pojedyncza i powstaje w istocie z dwóch lub trzech owocolistków)[3][7][5]. Szyjka słupka krótka, często znamię siedzące, często podzielone na trzy łatki[7]. W zalążni zalążki liczne, rzadko pojedynczy. Szyjka czasem jest trwała, zachowuje się na owocu jako dzióbek[3].
- Owoce
- Zwykle mięsiste jagody, rzadziej suche torebki i mieszki[3][7], rzadko orzeszek[5]. Owoc zawiera jedno lub wiele nasion[3]. Nasiona często z elajosomem, z drobnym zarodkiem i obfitym bielmem[7]. Mrówki wabione bogatym w tłuszcze elajosomem przyczyniają się do rozsiewania nasion[5].
Systematyka
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
W systemie APG IV rodzina berberysowatych zaliczona jest do rzędu jaskrowców (Ranunculales), kladu dwuliściennych właściwych (eudicots). Berberysowate są grupą siostrzaną dla rodziny jaskrowatych[2].
jaskrowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział rodziny
W obrębie rodziny wyróżnia się kilka linii rozwojowych w randze podrodzin[2], w niektórych systemach (np. w systemie Reveala z lat 1994–1999) podnoszone do rangi rodzin (wówczas wszystkie opisane tu rośliny razem włączane są do rzędu berberysowców Berberidales Dumort.).
berberysowate |
| ||||||||||||
- Podrodzina Podophylloideae Eaton w systemie Takhtajana ujmowana była w randze rodziny Podophyllaceae A.P. de Candolle, 1821. Należą tu 4 rodzaje. Centrum różnicowania i występowania tych roślin to Chiny. Najbardziej prymitywnym przedstawicielem jest rodzaj Diphylleia, pozostałe tworzą dwie linie rozwojowe. W jednej wyewoluowały rośliny autogamiczne z siostrzanych rodzajów Dysosma i Sinopodophyllum, w drugiej wykształciły się rośliny allogamiczne zaliczane do rodzaju Podophyllum[8].
- Diphylleia Michx. – parasolnik
- Dysosma Woodson
- Podophyllum L. – stopkowiec, biedrzyga
- Sinopodophyllum T.S.Ying
- Podrodzina Nandinoideae obejmuje jeden rodzaj o zasięgu obejmującym Chiny i Japonię. W różnych systemach (np. system Reveala z 1999) rodzaj ten zaliczany był do monotypowej rodziny Nandinaceae Horan[9].
- Nandina Thunb. – nandina
- Podrodzina Berberidoideae obejmuje dziewięć pozostałych rodzajów, liczących 675 gatunków, z czego 600 należy do rodzaju berberys, a 55 do rodzaju mahonia[10][11]:
- Achlys DC. – achlys
- Berberis L. – berberys
- Bongardia C.A.Mey.
- Caulophyllum Michx. – kaulofil
- Epimedium L. – epimedium
- Gymnospermium Spach
- Jeffersonia Barton – jeffersonia
- Leontice L. – glika, lewkolist
- Mahonia Nutt. – mahonia, ościał
- Plagiorhegma Maxim.
- Ranzania T.Ito – ranzania
- Vancouveria C.Morren & Decne. – wankuweria
- Pozycja w systemie Reveala (1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Ranunculopsida Brongn., podklasa jaskrowe Takht. ex Reveal, nadrząd Ranunculanae Takht. ex Reveal, rząd berberysowce Dumort., rodzina berberysowate (Berberidaceae Juss.)[12].
- Pozycja w systemie Takhtajana (1997, 2009)
W systemie Armena Tachtadżiana zarówno z 1997, jak i z 2009, rodzina berberysowatych jest wąsko ujmowana – obejmuje tylko rodzaje mahonia Mahonia i berberys Berberis. Pozostałe rodzaje zaliczane do niej w systemach APG tworzą osobne rodziny: Nandinaceae (monotypowa z rodzajem nandina), Ranzaniaceae (także tylko z jednym rodzajem – Ranzania), Podophyllaceae dzielone na podrodziny Leonticoideae, Epimedioideae i Podophylloideae. Wszystkie te taksony łączone są w rząd berberysowców Berberidales[13][7].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b c d e Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-02-09] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Junsheng Ying, David E. Boufford & Anthony R. Brach: Berberidaceae. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2016-01-16].
- ↑ a b L. Watson, M. J. Dallwitz: Berberidaceae Juss.. [w:] The families of flowering plants [on-line]. [dostęp 2016-01-16].
- ↑ a b c d e f Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 1. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 73-75. ISBN 83-7079-778-4.
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Botanika. Systematyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 367. ISBN 978-83-01-13945-2.
- ↑ a b c d e Armen Takhtajan: Flowering Plants. 978-1-4020-9608-2: Springer, 2009, s. 81-83.
- ↑ Ma Shaobin, Hu Zhihao: A contribution to the geographical distribution and phylogeny of Podophylloideae. Acta Botanica Yunnanica 1 (1): 48-56, 1997. [dostęp 2009-06-05]. (ang.).
- ↑ Family: Nandinaceae Horan.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-06-05]. (ang.).
- ↑ List of genera in family BERBERIDACEAE. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2009-06-05]. (ang.).
- ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.
- ↑ Crescent Bloom: Berberidaceae. The Compleat Botanica. [dostęp 2009-06-06]. (ang.).
- ↑ Armen Takhtajan: Diversity and classification of flowering plants. New York: Columbia University Press, 1997, s. 90-91. ISBN 0-231-10098-1.
- EoL: 4374
- Flora of China: 10100
- Flora of North America: 10100
- GBIF: 6673
- identyfikator iNaturalist: 49289
- IPNI: 30000989-2
- ITIS: 18811
- NCBI: 41773
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30000989-2
- Tela Botanica: 100987
- identyfikator Tropicos: 42000031
- identyfikator taksonu Fossilworks: 55401
- CoL: 76G