Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: Barczewo (stacja kolejowa).

Barczewo

miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Herb
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Barczewo
Data założenia	1323
Prawa miejskie	4 lipca 1364
Burmistrz	Grzegorz Matłoka[potrzebny przypis]
Powierzchnia	4,58[1] km²
Wysokość	146 m n.p.m.
Populacja (01.01.2024) • liczba ludności • gęstość	7377[1] 1610,7 os./km²
Strefa numeracyjna	89
Kod pocztowy	11-010
Tablice rejestracyjne	NOL
Położenie na mapie gminy Barczewo Barczewo
Położenie na mapie Polski Barczewo
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Barczewo
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego Barczewo
53°50′12″N 20°41′43″E/53,836667 20,695278
TERC (TERYT)	2814014
SIMC	0964577
Hasło promocyjne: Barczewo – miasto wielu kultur
Urząd miejski pl. Ratuszowy 1 11-010 Barczewo
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Barczewo (dawniej Wartembork, niem. Wartenburg in Ostpreussen) – miasto w północnej Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Barczewo. Położone jest nad rzeką Pisą Warmińską. Ośrodek usług, drobnego przemysłu: drzewnego, metalowego, chemicznego, włókienniczego oraz spożywczego.

Pod względem historycznym Barczewo leży na Warmii^[2], na obszarze dawnego pruskiego terytorium plemiennego Galindii^[3].

Miejsce narodzin polskiego kompozytora Feliksa Nowowiejskiego, twórcy m.in. Roty.

Barczewo powstało na terenie dawnej plemiennej pruskiej krainy Galindia, na terytorium zwanym ziemią Gunlauken. Pierwotnie lokowane było tuż po 1325 roku w miejscu, gdzie obecnie jest miejscowość Barczewko.

Po zniszczeniu w 1354 roku pierwszego grodu przez Litwinów miasto lokowano w nowym miejscu^[4]. Nowe miasto uzyskało prawa miejskie 4 lipca 1364 z polecenia biskupa warmińskiego Jana II Stryprocka, zasadźcą i sołtysem drugiej lokacji miasta był Henryk z Łajs.

Miasto wybudowano na planie prostokąta z centralnym rynkiem. W części północno-wschodniej zlokalizowany został kościół farny pod wezwaniem św. Anny, a w części południowo-wschodniej kościół franciszkański św. Andrzeja. Na północ od kościoła farnego zlokalizowany był zamek biskupi, w którym rezydował burgrabia zarządzający jednym z komornictw Księstwa Warmińskiego. Funkcję burgrabiego pełnił m.in. Bartosz Kromer – brat biskupa Marcina Kromera. Miasto posiadało dwie bramy miejskie: Olsztyńską i Jeziorańską oraz Furtę Zamkową. Parafia w ówczesnym Wartemborku przed reformacją należała do archiprezbiteratu w Jezioranach. W czasie wojny trzynastoletniej w 1455 zaciężne wojska krzyżackie zajęły miasto.

Na mocy pokoju toruńskiego miasto wraz z całą Warmią włączone zostało do Królestwa Polskiego. W czasie ostatniej wojny polsko-krzyżackiej w 1521 zamek został obroniony przed Krzyżakami. W 1538 Wartembork odwiedził Mikołaj Kopernik, który jako przedstawiciel kapituły towarzyszył biskupowi Janowi Dantyszkowi w czasie objazdu diecezji warmińskiej, gdy ten odbierał hołd od poddanych. W 1544 znaczną część zabudowy zniszczył pożar, kolejne miały miejsce w 1594 i 1596^[5]. Wskutek I rozbioru Polski w 1772 miasto wcielone zostało do Prus, i wraz z nimi weszło w 1871 w skład zjednoczonych Niemiec, rok później miasto uzyskało połączenie kolejowe. W 1810 roku władze pruskie po sekularyzacji majątku zakonu franciszkanów, na terenie byłych ogrodów klasztornych powołały dom karny. W 1862 roku została utworzona gmina żydowska. W 1871 powstał cmentarz żydowski, a w 1894 roku na miejscu domu modlitw synagoga. W 1877 urodził się w mieście Feliks Nowowiejski. W 1885 w Barczewie powstała trzecia na terenie Warmii polska księgarnia należąca do Adama Napieralskiego^[6]. Pod koniec XIX wieku w Barczewie mieszkało 104 Żydów, stanowiąc ok. 2,6% populacji^[7].

W 1939 r. w Barczewie mieszkało 23 Żydów – jeszcze przed wybuchem wojny byli osadzani m.in. w obozie karnym w Olsztynie oraz obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Pozostałych uwięziono najprawdopodobniej w 1940 r. w olsztyńskim getcie, zlokalizowanym w żydowskim domu starców^[7].

Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległa część zabudowy rynku i okolicznej zabudowy. 31 stycznia 1945 r. miejscowość została zajęta przez wojska 3 armii II Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej (ku ich czci postawiono w 1985 roku na ówczesnej ul. gen. Świerczewskiego obelisk)^[8], później zaś przekazana administracji polskiej. Pozostałą w mieście ludność niemiecką wysiedlono. Ze względu na niemieckie brzmienie historycznej nazwy Wartembork, 15 września 1946 roku władze polskie zmieniły ją na Nowowiejsk, a 4 grudnia 1946 roku ostatecznie na Barczewo dla uczczenia pamięci księdza Walentego Barczewskiego. Od 1946 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego (tzw. dużego), a następnie w latach 1975–1998 do województwa olsztyńskiego (tzw. małego). W latach 1954–1972 miasto nie należało, ale było siedzibą władz gromady Barczewo. W czasie Polski Ludowej w mieście działał tartak, mleczarnia, młyn gospodarczy, tuczarnia trzody chlewnej, ubojnia drobiu i fabryka konserw mięsnych, a także octownia i fabryka past i świec^[9].

W barczewskim zakładzie karnym 12 listopada 1986 roku zmarł zbrodniarz wojenny, były gauleiter i nadprezydent Prus Wschodnich, Erich Koch^[10]. Więzienie to w latach 80. XX wieku było więzieniem politycznym, w którym przetrzymywano działaczy antykomunistycznych (m.in. Władysława Frasyniuka, Adama Michnika, Leszka Moczulskiego i Józefa Szaniawskiego). W czerwcu 1987 miała miejsce katastrofa budowlana magazynu Samopomocy Chłopskiej^[11].

W roku 1991 ukazała się pierwsza w powojennej historii miasta gazeta samorządowa „Nowiny Barczewskie”. Pomysłodawcą i pierwszym redaktorem był Tadeusz Rynkiewicz. „Nowiny Barczewskie” zostały w późniejszym czasie przekształcone na „Wiadomości Barczewskie”, które pełnią role gazety bezpłatnej o profilu informacyjnym, wydawaną co miesiąc. Obecnie redaktorem naczelnym „Wiadomości Barczewskich” jest Mariola Łukowska, także dyrektor Centrum Kultury i Promocji Gminy przy ulicy Słowackiego w Barczewie.

31 grudnia 2011 roku zakończyła się rewitalizacja wschodniej części Starego Miasta w Barczewie. Podczas prac na parkingu przy ulicy Kopernika odkryto i zakonserwowano mury kamienic mieszczańskich. W tych miejscach zorganizowano dwa stałe stanowiska archeologiczne i udostępniono je dla turystów. Zakres rewitalizacji objął ulice: Nowowiejskiego, Kopernika, Mazurską, Krótką, Klasztorną oraz Plac Ratuszowy do ul. Mickiewicza. Wymieniono również sieć wodociągowo-kanalizacyjną, gazową i energii elektrycznej.

W listopadzie 2013 Barczewo zostało przyjęte do Międzynarodowego Stowarzyszenia Cittàslow^[12].

Liczba mieszkańców Barczewa w latach^[13]

• 1815: 1790 (40 Żydów)
• 1861: 3272 (77 Żydów)
• 1875: 4055
• 1880: 4499 (111 Żydów)
• 1933: 4818 (40 Żydów)
• 1939: 5841 (23 Żydów)
• 1965: 6325
• 1990: 9525
• 2011: 8112

Piramida wieku mieszkańców Barczewa w 2014 roku^[14].

Średniowieczna część Barczewa położona jest na planie prostokąta z regularną siatką ulic o charakterystycznej zabudowie małomiasteczkowej. Do zabytków architektonicznych Barczewa należą^[15]:

• kościół św. Anny i Szczepana – został wybudowany w 1386 roku, w stylu gotyckim. Ulegał wielokrotnie pożarom. Kościół ma długość 46 metrów i szerokość 17 metrów. Zbudowany jest z czerwonej, wypalanej cegły. W 1894 roku dobudowano prezbiterium. Pożar z 1850 roku miał największy wpływ na wygląd kościoła. Obok budynku znajduje się Dom Parafialny z połowy XIX wieku. Kościół w ostatnich latach ulegał gruntownym remontom, między innymi dzięki środkom z Unii Europejskiej. Między innymi wymieniono dachówkę^[16]
• Kościół św. Andrzeja Apostoła – kościół z XIV w., przebudowany w XVI w.; z zachowanym cenotafem kardynała Andrzeja Batorego, bratanka króla Polski Stefana, pochodzącym z epoki renesansu, przedstawiającym braci Batorych. Pomnik przedstawia leżącą postać Baltazara Batorego w zbroi. W górnej części przedstawiony został kardynał Andrzej, który modli się klęcząc. Kardynał Andrzej nie został pochowany w kaplicy, lecz zginął w Siedmiogrodzie. Jest dziełem Willema van den Blocke, który wykuł go w różnobarwnym marmurze gdańskim^[17]. Kościół jest miejscem spoczynku sekretarza królewskiego Pawła Górnickiego.
• Ratusz neogotycki z XIX w.
• Zamek biskupi (niezachowany)
• Kościół Więzienny św. Dyzmy w Barczewie – znajdujący się na terenie Zakładu Karnego przy ulicy Klasztornej. Budowany od 1808 roku, zbudowany ostatecznie w 1872 roku stworzony głównie dla mieszkańców i personelu Zakładu Karnego. W 1944 roku kościół częściowo został przeobrażony w niemiecką szwalnie mundurów wojskowych^[18]
• Neogotycki kościół ewangelicko-augsburski – znajdujący się przy ulicy Grunwaldzkiej. W 1870 roku położono kamień węgielny pod budowę kościoła, miejscem plebanii dla księży którzy odprawiali liturgie w tym kościele był budynek Domu Kultury. Kościół mieścił do 400 osób, w tym 300 siedzących. Budowla ma długość 27 metrów, szerokość 12,3 metrów i wysokość 15 metrów. Wieża ma wysokość 30 metrów. Kościół został oddany do użytku w 1871 roku^[19]. Obecnie wykorzystywany jest jako sala koncertowa o nazwie „Europejskie Centrum Kultury”.
• Muzeum Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie – znajdujące się przy ulicy Mickiewicza 13, otwarcie muzeum odbyło się 15 lipca 1961 roku, obecnie budynek nosi nazwę Salonu Muzycznego im. Feliksa Nowowiejskiego. Mieści się w miejscu gdzie urodził się i żył sam kompozytor. Znajduje się tu wiele eksponatów i pamiątek, odbywają się liczne koncerty, wystawy i zajęcia gry na instrumentach muzycznych^[20].
• Synagoga – ostatnia ocalała synagoga na Warmii, znajdująca się przy ulicy Kościuszki
• Brama Południowa – fragmenty gotyckiej bramy z XIV wieku, znajdującej się przy ulicy Mostowej^[21]
• Szpital św. Antoniego (Mariacki) – wybudowany w 1902 roku, w stylu neogotyckim, budynek zastąpił stary szpital miejski zbudowany w 1733 roku, który został rozebrany w 1976 roku. Początkowo w jednym z pomieszczeń urządzono kaplicę św. Antoniego, a od strony frontowej szpitala postawiono figurę Matki Boskiej, która do tej pory się tu znajduje. Obok budynku znajduje się cmentarz ewangelicki, na którym w czasie II wojny światowej pochowani zostali żołnierze niemieccy. Przeszedł remont w 1997 roku. Obecnie trwa przekształcanie budynku szpitala i oddawanie go Związkowi Polskich Kawalerów Maltańskich. Otwarcie przewidywane jest na 1 stycznia 2012 roku^[22] Obecnie (maj 2014 r.) w byłym szpitalu znajduje się Zespół Opieki Leczniczej (Powiatowy Szpital Pomocy Maltańskiej pw. Bł. Gerarda Fundacji Polskich Kawalerów Maltańskich – „Pomoc Maltańska” w Warszawie Oddział w Barczewie)^[23].
• Wieża ciśnień – znajdująca się na terenie Osiedla Zielonego, została wybudowana w 1907 roku, posiada zbiornik o pojemności 150 m³^[19]
• Dworzec kolejowy wzniesiony po 1880 roku
• Kaplica cmentarna przy cmentarzu katolickim – znajdująca się przy ulicy Kościuszki, wybudowana w latach sześćdziesiątych XX wieku
• Brama cmentarna – znajdująca się przy ulicy Armii Krajowej
• Pozostałości murów miejskich (XIV w.)
• Warmińskie kapliczki przydrożne:
  • przy ulicy Warmińskiej – najstarsza, pochodząca z 1607 r. kapliczka dwukondygnacyjna^[24]
  • przy ulicy Olsztyńskiej – neogotycka z XIX w.
  • przy ulicy Granicznej – klasycystyczna pochodząca z XIX w.
  • przy ulicy Mostowej – czworoboczna, pochodząca z 1800 roku
  • przy ulicy Wojska Polskiego – neogotycka z 1862 roku
• Wikarówka – zwana dawną plebanią przy ulicy Feliksa Nowowiejskiego
• Cmentarz Katolicki przy ulicy Armii Krajowej – znajdują się tu nagrobki z XIX i początku XX wieku^[25]
• Cmentarz Ewangelicki – znajdujący się przy ul. Niepodległości, gdzie zostawali chowani między innymi żołnierze niemieccy w trakcie II wojny światowej, którzy po przebyciu w Szpitalu znajdującym się obok umierali.
• Cmentarz żydowski w Barczewie (ul. Warmińska)^[26]
• Dawny Cmentarz Więzienny przy ul. Kościuszki – funkcjonujący głównie podczas I wojny światowej^[27]
• Średniowieczny układ przestrzenny starego miasta
• Zakład Karny w Barczewie – zakład karny zbudowany na terenie byłego klasztoru franciszkanów, znajdujący się przy ulicy Klasztornej 7, budynki pochodzą z końca XVIII wieku. W barczewskim zakładzie karnym 12 listopada 1986 roku, zmarł były gauleiter i nadprezydent Prus Wschodnich Erich Koch. Więzienie to w latach 80. XX wieku było więzieniem politycznym, w którym przetrzymywano działaczy antykomunistycznych (m.in.: Władysława Frasyniuka, Adama Michnika i Leszka Moczulskiego).

Dwa kilometry od Barczewa, nad rzeką Pisą znajduje się Góra Krzyżowa, która według źródeł historycznych jest miejscem dawnej osady pruskiej^[15].

Teren, na którym położone jest Barczewo charakteryzuje się dużą liczbą jezior oraz pagórków pochodzenia lodowcowego, które mają wpływ na kształtowanie mikroklimatu w mieście i najbliższej okolicy. Ukształtowanie powierzchni nastąpiło w ostatniej fazie zlodowacenia. Miasto leży w krajobrazie młodo-glacjalnym, pagórkowatym, pojeziernym. Teren miasta, jak i najbliższej okolicy pod względem hipsometrycznym jest bardzo urozmaicony. Obok wzgórz morenowych występują obszary nizinne. Maksymalna deniwelacja dochodzi do 75 m.

Barczewo leży w odmianie przejściowej klimatu umiarkowanego ciepłego. Średnia roczna temperatura roczna waha się pomiędzy +6,6 °C a +7,1 °C. Najwyższa średnia temperatura występuje w lipcu i wynosi +17,9, a najniższa średnia temperatura występuje w styczniu i dochodzi do –3,5 °C. Średnia suma opadów w skali roku wynosi od 550 do 600 mm. Przeciętnie w ciągu roku opady występują przez około 140 dni, liczba dni z przymrozkami wynosi 130, natomiast pokrywa śnieżna zalega średnio przez 83 dni. W ciągu całego roku dominują wiatry południowo-zachodnie i zachodnie. Jesienią i zimą wzrasta udział wiatrów południowych, zaś wiosną i latem północno-zachodnich.^{[potrzebny przypis]}

Życiem kulturalnym Barczewa opiekuje się Centrum Kultury i Promocji Gminy w Barczewie znajdujące się przy ulicy Słowackiego jest organizatorem wielu imprez rozrywkowych, kulturalnych, oświatowych i lokalnych w mieście. Organizuje on zajęcia kulturalne dla młodzieży, dzieci, dorosłych i osób starszych. Odbywają się tu zajęcia plastyczne, wokalne, lingwistyczne, nauki gry na instrumentach i nauki fotografowania. Do zadań Centrum Kultury i Promocji Gminy należy popularyzacja Salonu Muzycznego im. Feliksa Nowowiejskiego, prowadzenie biblioteki gminnej, nadzorowanie działalności wiejskich świetlic i bibliotek oraz obsługa punktu informacji turystycznej przy ulicy Mickiewicza. Mieszkańcy mają szansę uczestniczyć w kołach zainteresowań, zrzeszać w klubach i stowarzyszeniach. MOKSiT w Barczewie gościł m.in. Rudi Schuberth, Akcent, Grupa Operacyjna, Enej. Stałe imprezy organizowane przez Miejski Dom Kultury to:

• Dni Barczewa,
• Dożynki gminne,
• Przegląd Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych „Złota Kaczka”,
• Wyścig kolarski „Tour de Warmia”.
• Międzynarodowy Festiwal Chóralny im. Feliksa Nowowiejskiego, który jest najważniejszą imprezą kulturalną w gminie Barczewo, odbywa się corocznie od 2002 roku na przełomie maja i czerwca. Inicjatorem powstania Festiwalu był Jan Połowianiuk – wykładowca Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, dyrygent, chórmistrz, popularyzator muzyki Feliksa Nowowiejskiego. W organizacji Festiwalu biorą udział mieszkańcy miasta, tutejsze szkoły, jak i Stowarzyszenie Inicjatyw Obywatelskich w Barczewie. Otwarcie każdego festiwalu polega na przejściu przez wszystkie chóry, jak i publiczność przez znaczną część Barczewa, tzn. od pomniku Feliksa Nowowiejskiego przy Szkole Podstawowej do Kościoła św. Anny przy ulicy Kopernika na Osiedlu Stare Miasto. W ciągu 3–4 dni na terenie gminy Barczewo, jak i w okolicznych gminach odbywają się koncerty, oceniane przez jury. Ostateczny werdykt ogłoszony zostaje tradycyjnie w kościele św. Anny w Barczewie.

Od 2000 roku organizowany jest przez Radnych Rady Miejskiej w Barczewie oraz Stowarzyszenie Inicjatyw Obywatelskich plebiscyt „Barczewianin Roku”. Kapituła nagradza najbardziej zasłużonego i godnego tego zaszczytu mieszkańca Barczewa^[28].

• Stowarzyszenie Inicjatyw Obywatelskich w Barczewie
• Stowarzyszenie Miłośników Historii Organizacji Młodzieżowych „Pokolenia” Koło w Barczewie
• Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze” Oddział Barczewo
• Stowarzyszenie „Każdemu Dać Szansę”
• Terenowe Koło Krajowego Związku Emerytów i Rencistów Służby Więziennej przy Zakładzie Karnym w Barczewie
• Polskie Stowarzyszenie Na Rzecz Osób Z Upośledzeniem Umysłowym Koło Terenowe w Barczewie
• Związek Ochotniczych Straży Pożarnych w Barczewie
• Stowarzyszenie Przedsiębiorców w Barczewie
• Polski Związek Wędkarski Koło w Barczewie
• Stowarzyszenie Przyjaciół w Barczewie
• Lokalna Grupa Działania Stowarzyszenie „Południowa Warmia”
• Gminny Klub Sportowy „Pisa” w Barczewie
• Ludowy Uczniowski Klub Sportowy Surma
• Warmiński Klub Sportowy „Volley Ball”
• Uczniowski Klub Sportowy „Gala”^[29]
• Gminne Zrzeszenie Ludowe Zespoły Sportowe
• Jeździecki Klub Sportowy „U Robsonów”

• Burmistrz – Grzegorz Matłoka
• Przewodniczący Rady Miejskiej – Mirosław Małkowski

Transport drogowy

W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:

• droga krajowa nr 16 (Dolna Grupa – Grudziądz – Iława – Ostróda – Olsztyn – Barczewo – Mrągowo – Ełk – Augustów – przejście graniczne z Litwą w Ogrodnikach)
• droga wojewódzka nr 595 (Jeziorany – Barczewo)

Projekt utworzenia miejskiej komunikacji autobusowej

Projekt^[30] zakłada utworzenie dwóch linii autobusowych kursujących w obrębie miasta i okolicznych wsi. Powstał w celu ułatwienia przemieszczania się po Barczewie. Z jednej strony zakłada się ułatwienie transportu osobom mieszkającym w Ruszajnach i we Wrocikowie na łatwiejsze i szybsze i bezpieczniejsze dotarcie do szkół i pracy, z drugiej strony tańszy transport do Łęgajn. Po przeanalizowaniu zapotrzebowania na transport okazało się, że przy co godzinnych kursach inwestycja mogłaby przynieść wymierne korzyści.

• Linia nr 1 – Łęgajny (Szkoła podstawowa) – Łęgajny (pętla) – Wrocikowo – Warmińska – Północna (Gimnazjum) – Wojska Polskiego (Szkoła Podstawowa) – Słowackiego (Przedszkole) – Szczepańskiego – Norwida/Brzechwy – Orzeszkowej – Konopnickiej – Kraszewskiego – Armii Krajowej – Warmińska (pętla) – Mickiewicza – Kopernika – Ratusz – Obrońców Warszawy – Kościuszki (Cmentarz) – Osiedle Sójcze Wzgórze
• Linia nr 2 – Ruszajny – Kajki – Miła – Zatorze (Pułaskiego – Dworzec PKP) – nawrót: Wojska Polskiego – Północna (Gimnazjum) – Warmińska – Osiedle Zielone: Ogrody Działkowe – nawrót do obwodnicy: Wrocikowo – Olsztyńska – Mickiewicza – Warmińska: Pętla – Armii Krajowej – Wojska Polskiego – Słowackiego(Przedszkole) – Lipowa – Orzeszkowej – Korczaka – Norwida – Wańkowicza – Osiedle Domków Jednorodzinnych (Leśmiana)

Transport kolejowy

Przez Barczewo przebiega linia kolejowa Czerwonka – Ełk, dzięki której miasto ma połączenie m.in. z Olsztynem i Ełkiem.

Transport publiczny

Przez Barczewo przejeżdżają autobusy PKS oraz prywatne linie: busy M.Maziec, Intertrans, Wojtex, Bus Kormoran. W Barczewie znajduje się kilka przystanków. Przy ulicy Kościuszki, Warmińskiej, Wojska Polskiego, przy ulicy Zatorze i na Placu Ratuszowym.

Przez Barczewo przepływają dwie rzeki: Pisa oraz Kiermas. W mieście jest 14 mostów znajdujących się na terenie Starego Miasta. W centrum miasta, niedaleko kościoła św. Anny, znajduje się staw młyński (zwany więziennym) z Amfiteatrem Miejskim. W mieście znajdują się tereny zielone służące rekreacji, między innymi park przy ulicy Krótkiej, park przy ulicy Armii Krajowej, jak i droga wzdłuż rzeki Pisy ciągnąca się od Szpitala Miejskiego do granic miasta w kierunku plaży miejskiej o długości około 3 kilometrów. 1,5 km od Barczewa znajduje się plaża miejska nad jeziorem Orzyc. Barczewo okalają także jeziora: Dobrąg, Wadąg, Kiermas, Umląg, Kierzlińskie, Pisz, Tumiańskie.

Przez Barczewo przebiega także szlak pielgrzymkowy do katedry w Santiago de Compostela w północno-zachodniej Hiszpanii. Jest to Droga św. Jakuba, nazywana często Camino de Santiago^[31].

Trasy rowerowe

• szlak niebieski: Barczewo – Lamkowo – Barczewko – Barczewo.

Długość trasy: 32 km.

• Szlak żółty: Barczewo – Tumiany -Bartołty Wielkie – Jedzbark – Barczewo.

Długość trasy: 32,5 km.

• Szlak czerwony: Barczewo – Wipsowo – Dadaj – Ramsowo – Barczewo. Długość trasy: 57,9 km.
• Szlak zielony: Barczewo – Mokiny – Łęgajny – Barczewko – Barczewo.

Długość trasy: 25,2 km.

• Przedszkole Miejskie – znajdujące się przy ulicy Słowackiego. W przedszkolu funkcjonuje 10 klas, do których uczęszczają dzieci w wieku od 3 do 6 lat.
• Szkoła Podstawowa im. Feliksa Nowowiejskiego – znajduje się przy ulicy Wojska Polskiego (w dwóch budynkach: Wojska Polskiego 34 (biblioteki) i 36 (budynku szkoły)). Szkoła jest jednym z organizatorów Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego im. Feliksa Nowowiejskiego^[32]. Szkoła Podstawowa zawiera się w trzech budynkach. W dwóch z nich znajdują się sale lekcyjne, a w trzecim biblioteka.

• Gimnazjum nr 1 im. Ziemi Warmińskiej – znajduje się przy ulicy Północnej 14. Gimnazjum przez 6 lat swojej działalności miało swoje trzy siedziby: przy ulicy Wojska Polskiego w budynku Szkoły Podstawowej, przy ulicy Słowackiego, w miejscu placówki Barczewskiego Domu Kultury oraz przy ulicy Zielonej. W 2006 roku oddano do użytku nowoczesny kompleks edukacyjny zawierający 20 sal edukacyjnych, stołówkę i bibliotekę z centrum multimedialnym, a w 2009 pełnowymiarową halę sportową wraz z siłownią i salką gimnastyczną, a także 5 nowych sal lekcyjnych, klasę multimedialną, salę konferencyjną i świetlicę.
• Gimnazjum nr 2 – znajduje się w budynku Zakładu Poprawczego przy ulicy Wojska Polskiego.
• Szkoła Zawodowa w Barczewie – znajduje się w budynku Zakładu Poprawczego przy ulicy Wojska Polskiego.

W mieście swą siedzibę ma klub piłkarski Pisa Barczewo, występujący w sezonie 2023/2024 w klasie okręgowej, gr. warmińsko-mazurskiej I. W drużynie tej grał m.in. Tomasz Zahorski. Działa tu też klub kolarski LUKK Krokus Barczewo, którego zawodniczką jest Małgorzata Jasińska, mistrzyni Polski w kolarstwie szosowym^[33][34]. Przy ulicy Północnej 14 znajduje się pełnowymiarowa, posiadająca 500 miejsc siedzących hala sportowo-widowiskowa. Oddana została do użytku w 2009 roku^[35].

Wybrane osiedla miasta

• Stare Miasto – obszar zawierający się wewnątrz starych murów miejskich
• Nowe Miasto – zawiera Osiedle Słoneczne, drugie pod względem liczby mieszkańców (około 2 tysiące osób), bloki i zabudowania wzdłuż ulicy Wojska Polskiego
• Osiedle Domków Jednorodzinnych – największe pod względem powierzchni osiedle w Barczewie, zamieszkuje je prawie 3 tysiące mieszkańców.
• Osiedle Sójcze Wzgórze – zawiera obszar cmentarza, zakładu karnego, osiedla bloków przy cmentarzu oraz osiedla domków jednorodzinnych wzdłuż ulicy Kościuszki i Granicznej
• Zatorze – zawiera zakłady przemysłowe i pojedyncze zabudowania wokół dworca PKP w stronę Jezioran
• Osiedle Zielone – zabudowania wzdłuż ulicy Warmińskiej, osiedle bloków i domów szeregowych przy ulicy Zielonej i Wiejskiej oraz teren ogródków zielonych rozciągający się w stronę Barczewka
• Osiedle Zielone Wzgórze – budowa rozpoczęła się w 2013 roku. Obecnie dwa bloki zamieszkałe. W planie budowa łącznie dziewięciu bloków mieszkalnych o kondygnacji trzech pięter. Osiedle budowane wzdłuż ulicy Warmińskiej.

• Dyskonty – Stokrotka^[36], abc (2), Biedronka, Polomarket, Lewiatan
• Targowiska miejskie – Targowisko główne (ul. Wojska Polskiego 7, obok budynku TVK Macrosat),
• Sklepy RTV i AGD – Avans^[37], Media Expert
• Stacje paliw – Orlen (1)^[38], i mniejsze stacje prywatne

• Kościół rzymskokatolicki
  • Parafia św. Andrzeja Apostoła w Barczewie
  • Parafia św. Anny w Barczewie

• Hagen am Teutoburger Wald, Niemcy^[39]

 Z tym tematem związana jest kategoria: ‎‎Ludzie związani z Barczewem‎.

• Barczewko
• Zakład Karny Barczewo
• Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chóralnej im. Feliksa Nowowiejskiego

• Historia Żydów w Barczewie na portalu Wirtualny Sztetl
• Wartembork, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 116 .