Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Barbarian F.C.

Barbarian F.C.
Pełna nazwa

Barbarian Football Club

Przydomek

Baa-Baas

Barwy

czarno-białe

Data założenia

9 kwietnia 1890

Państwo

 Wielka Brytania

Prezes

Micky Steele-Bodger

Trener

Rassie Erasmus (listopad 2018)

Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Barbarian Football Club (znany szerzej pod nazwą Barbarians) – elitarna, opierająca się na zaproszeniach drużyna rugby union niewystępująca w żadnej lidze, a jedynie nieregularnie rozgrywająca swoje spotkania przeciw reprezentacjom narodowym, zespołom regionalnym i klubom.

Zaproszenie do reprezentowania Barbarians postrzegane jest jako zaszczyt[1][2]. Z uwagi na nieco mniejszą presję towarzyszącą jego występom, zespół zwyczajowo utożsamiany jest z widowiskową, otwartą i ofensywną grą na poziomie zbliżonym do reprezentacyjnego[1][3]. Tradycyjnie powołanie w barwy Baa-Baas stanowiło okazję dla młodych zawodników, którzy nie znaleźli się w pierwszym składzie drużyny narodowej, by spróbować swoich sił na arenie międzypaństwowej[4]. Stałym elementem polityki Barbarians jest powoływanie do składu co najmniej jednego debiutanta[1]. Elementem klubowego etosu jest także integracja jego członków i zabawa poza boiskiem – niekiedy kosztem treningu[5][6].

Jako motto klubu przyjęto zdanie „Rugby to gra dla dżentelmenów wszystkich klas, jednak nie dla słabych sportowców jakiejkolwiek klasy”, którego autorem był biskup Bloemfontein a w przeszłości zawodnik Barbarians, Walter Carey[7].

Działalność klubu doprowadziła do powstania szeregu wzorujących się na nim drużyn, spośród których najbardziej znane są francuski Barbarian Rugby Club[8] czy New Zealand Barbarian Rugby Club[9].

Historia

Okoliczności powstania

Barbarian F.C. w kwietniu 1891 roku
Słynny klubowy monogram

Historia klubu sięga ostatnich lat XIX wieku, zaś głównym sprawcą jego powstania był William Percy Carpmael. We wspomnianych czasach wszelkie regularne rozgrywki rugby kończyły się już w marcu, a większość drużyn zawieszała działalność na długie miesiące. Carpmael był gorącym orędownikiem odbywania krótkich wyjazdów, w trakcie których zespoły odwiedzając lokalne drużyny, rozgrywały serię meczów towarzyskich. W grudniu 1884 roku był jednym z organizatorów wyjazdu szkolnego zespołu Jesus College do Yorkshire. Podobne „tournée” zaaranżował w okresie Wielkanocy 1889 roku dla drużyny Clapham Rovers, która odwiedziła wówczas regiony Midlands i Yorkshire. Rok później zespół oparty na graczach Blackheath, klubu w którym grał Carpmael raz jeszcze odwiedził północną Anglię, rozgrywając pięć spotkań w ciągu pięciu wielkanocnych dni. Zespół nie miał ustalonej nazwy – drużynę awizowano jako „miejscowo-zagraniczny zespół Carpmaela”, ekipę Blackheath itd. – jednak w Huddersfield zawodnicy wystąpili jako „Southern Nomads” (Południowi Nomadzi)[10][11]. Podczas kolacji w Leuchters Restaurant przy Alexandra Hotel w Bradford zorganizowanej po ostatnim meczu „Nomadów” Carpmael ogłosił swoim kolegom z drużyny plan zawiązania klubu, którego podstawowym celem byłyby krótkie podróże po kraju, w czasie których drużyna podejmować będzie miejscowe ekipy na ich boiskach. Akt założycielski spisano 9 kwietnia 1890 roku o godzinie 2 nad ranem[1][7][10][11][12].

Szybko, bo jeszcze latem 1890 roku ustalono pierwszą wersję niezwykłych reguł, jakimi kierować miał się nowy zespół. Barbarian Football Club, bo taką nazwę przyjął, z założenia nie miał mieć swojej siedziby, własnego obiektu czy meczów „u siebie”[13]. Jego członkami zostać mogli wyłącznie zaproszeni zawodnicy, niezależnie od przynależności klubowej, narodowości, pochodzenia czy wyznania[7]. Oprócz formy sportowej, rozstrzygające znaczenia przyznano także zachowaniu – na i poza boiskiem – zgodnemu z filozofią klubu[7]. Zawodnik, który raz otrzymał zaproszenie do reprezentowania barw drużyny, pozostawał jego członkiem na zawsze[14]. Od samego początku niezmienny jest strój Barbarians, na który składa się koszula w biało-czarne poprzeczne pasy i czarne spodenki. Cechą wyróżniającą jest fakt, iż zawodnicy noszą skarpetki swojego macierzystego klubu. Na lewej piersi koszuli znajduje się monogram, „przeplatanka” inicjałów B F C[5][7].

Pierwsze lata

1 października 1890 roku w biurze Carpmaela przy Chancery Lane w Londynie odbyło się pierwsze Walne Zgromadzenie klubu. Wybrano wówczas 50-osobowy skład członków założycieli na debiutancki sezon. Wśród nich znalazło się co najmniej 11 zawodników Blackheath F.C.[11] Barbarians swoje debiutanckie mecze rozegrali z drużynami z Yorkshire: Hartlepool Rovers i Bradford, w grudniu 1890 roku[1][11][12][13]. W roku 1891 kolejnym celem drużyny został region Devonshire i walijskie Cardiff[11].

Secesja Northern Rugby Football Union i powstanie rugby league w 1895 roku uniemożliwiły dalsze wyjazdy do Yorkshire, toteż uwaga Barbarians przeniosła się stopniowo na kluby z Południowej Walii[1]. Z czasem wytworzyła się stała lista pojedynków, jakie Barbarians odbywali w ciągu roku: w marcu w Bedford mecz pamięci Edgara Mobbsa z reprezentacją East Midlands (począwszy od roku 1921)[11][15], wielkanocny cykl spotkań w Walii (Penarth w piątek, Cardiff w sobotę, Swansea w poniedziałek i Newport we wtorek) oraz spotkanie z Leicester 27 grudnia[12][15][16] (od 1909 roku)[11][17]. Podczas wielkanocnego tygodnia Baa-Baas niezmiennie (w latach 1901–1971) zatrzymywali się w hotelu Esplanade w Penarth, który zyskał miano „duchowego domu” Barbarians[15][13]. Spotkania z walijskimi drużynami należą też do tych o najdłuższej historii: pierwszy raz Baa-Baas mierzyli się z drużyną z Cardiff w 1891 roku, z Newport w 1892, zaś z Penarth i Swansea w 1901[1][11].

W 1908 roku Barbarians rozegrali swój pierwszy mecz poza Wyspami Brytyjskimi – przeciwnikiem był paryski zespół Racing Club de France[11]. W 1915 roku pierwszy raz w swojej historii zmierzyli się z reprezentacją narodową, Walią – spotkanie było okazją do zbiórki funduszy na rzecz uczestniczących w I wojnie światowej Walijskich Gwardzistów (ang. Welsh Guards); zgromadzono wówczas przeszło 200 funtów[11][18].

W okresie międzywojennym przyjęto nowy herb klubu, którego autorem był Ian Stuart, członek Barbarian F.C. i reprezentant Irlandii. Składał się on z dwóch tarcz, jednej z emblematami Home Nations, czterech narodów Wysp Brytyjskich (angielska róża, irlandzka koniczyna, szkocki oset oraz Pióra księcia Walii), drugiej zaś z symbolami srebrnej paproci (Nowa Zelandia), skocznika antylopiego (springbok, Południowa Afryka) i kwiatu z gatunku Telopea speciosissima (waratah, reprezentujący Nową Południową Walię i Australię w ogóle). Całość zwieńczono figurami dwóch jagniąt skaczących wokół piłki do rugby[13].

Era międzynarodowa

W 1948 roku Barbarians zostali poproszeni o sformowanie drużyny, która mogłaby się zmierzyć z reprezentacją Australii kończącą tournée po Wielkiej Brytanii. Mecz miał przynieść fundusze na powrót „Wallabies” na Antypody, na które chcieli się udać przez Kanadę. Spotkanie, które otrzymało miano „Ostatniego Wyzwania” (ang. Final Challenge)[19], zakończyło się olbrzymim sukcesem tak sportowym, jak i finansowym – starcie obejrzało 45 tys. widzów. Dało ono początek zwyczajowi, zgodnie z którym mecz przeciw Barbarians regularnie stanowił „ostatnie wyzwanie” dla ekip z Południowej Półkuli odwiedzających Wyspy Brytyjskie[1][20]. W latach 50. Baa-Baas zaczęli wyjeżdżać na własne zagraniczne serie meczów – w 1957 zespół udał się do Kanady, a rok później do Południowej Afryki. W kolejnych latach Barbarians odwiedzili kilkadziesiąt krajów, nie wyłączając Argentyny czy Australii[21]. Nierzadko mecze te kończyli jako zwycięzcy – w 1960 roku ograli reprezentację Południowej Afryki, która wcześniej zdobyła Wielki Szlem, pokonując wszystkie cztery drużyny z Wysp Brytyjskich[1]. W 1977 roku po raz pierwszy mierzyli się z kombinowaną ekipą British Lions złożoną z reprezentantów Anglii, Irlandii, Szkocji i Walii. Okazją do rozegrania meczu był Srebrny Jubileusz królowej Elżbiety II[22][23].

W 1973 roku podczas meczu Barbarians – Nowa Zelandia na Cardiff Arms Park Gareth Edwards zdobył po zespołowej akcji Baa-Baas przyłożenie, które zyskało później miano „najwspanialszego przyłożenia, jakie kiedykolwiek zdobyto” lub po prostu „tego przyłożenia” (ang. That try)[24][25].

Stulecie istnienia i profesjonalizacja rugby

Mecz Barbarians – Południowa Afryka (2007)
Mecz Barbarians – Anglia (2013)

W 1990 roku klub obchodził setną rocznicę powstania. Obchody stulecia rozpoczęto od testmeczu z reprezentacją Walii na Cardiff Arms Park. Gospodarze w ramach uznania dla rywali potraktowali ten mecz jako oficjalny, na równi z pojedynkami międzynarodowymi[26]. Wiek istnienia klub uczcił poprzez rozegranie pięciu spośród sześciu tradycyjnych spotkań: z Cardiff, Newport, Swansea, Leicester oraz East Midlands, jak również pojedynku z Bradford – klubem z miasta, w którym formalnie założono Barbarian F.C.[26]. Obchody zakończono meczem z reprezentacją Szkocji we wrześniu 1991 roku[26].

Po profesjonalizacji rugby union w 1995 roku władze Baa-Baas zmuszone były zmienić strategię działania – zawodowe kluby nie były skłonne zwalniać swoich graczy na kilkutygodniowe serie meczów towarzyskich; także spotkania drużyn narodowych zaczęły odbywać się na innych zasadach. Ówczesny sekretarz klubu przestrzegał, że Barbarians „zginą, jeśli się nie zmienią”. Zespół musiał zrezygnować z tradycyjnych świątecznych spotkań z walijskimi klubami czy z Leicester, co zastąpiono częstszymi spotkaniami poza Wielką Brytanią[1][3]. Klub przyjął wówczas rolę nieoficjalnego ambasadora dyscypliny[3]. W 2004 roku powołano fundusz Barbarians Rugby Charitable Trust wspierający donacjami rozwój sportu w biedniejszych regionach świata, wśród uzdolnionej lecz ubogiej młodzieży; kontuzjowanych zawodników czy też poprzez realizację innych celów charytatywnych[5][27]. Klub z większym zaangażowaniem zaczął promować rugby odwiedzając kraje o krótszej historii sportowej oraz uświetniając swoją obecnością rozmaite jubileusze i uroczystości[3]. Jedną z takich okazji był rozegrany w 2008 roku mecz z reprezentacją Australii, który zorganizowany został przez Brytyjski Komitet Olimpijski. Uczczono w ten sposób stulecie finałowego starcia w turnieju olimpijskim na igrzyskach w Londynie w 1908 roku. Spotkanie było też pierwszym meczem rugby union rozegranym na Wembley po wzniesieniu nowego stadionu[28]. Trzy lata później Barbarian Football Club oraz jego założyciel, William Percy Carpmael w uznaniu dla zasług dla światowego rugby zostali wprowadzeni do Galerii Sław IRB[11].

Niemniej w pierwszych latach XXI wieku pojawiły się głosy, iż czasy Barbarians należą już do przeszłości i dalsza działalność klubu wobec coraz bardziej napiętego kalendarza rozgrywek stanowi jedynie umniejszanie historii drużyny[4][5][6][29]. Felietonista The Daily Telegraph oceniał wówczas, iż Barbarians zmierzają w stroną koszykarzy Harlem Globetrotters – „osobliwi, zabawni, ale dziwnie żenujący”[4], z kolei na łamach południowoafrykańskiego portalu news24.com przyrównano zespół do mitycznego jednorożca[29]. Ocenę tę wzmacniały bardzo wyraźne porażki mimo gwiazdorskiej obsady po stronie Baa-Baas (z Australią w 2011 czy British and Irish Lions w 2013 roku)[2][5][6][12]. Prasa zarzucała zespołowi zbędną komercjalizację i odejście od klubowych prawideł, nadmierne przesunięcie akcentu ze sportowej rywalizacji na spotkanie towarzyskie[6].

W roku 2015 przypadała 125. rocznica założenia Barbarian F.C. Obchody zespół rozpoczął od rozegranego w listopadzie 2014 roku meczu z jednym z tradycyjnych rywali, Leicester[30]. Następnie w sierpniu przeciw Samoa rozegrali pierwszy w historii mecz rugby union na nowo zbudowanym Stadionie Olimpijskim w Londynie[5]. Z jubileuszem zbiegła się próba odbudowy wizerunku drużyny jako tego miejsca, w którym młode talenty otrzymują szansę gry na poziomie reprezentacyjnym[2][4][5].

W październiku 2017 roku Barbarians zapowiedzieli powołanie drużyny kobiet. Zaplanowano, że w debiutanckim starciu zespół zmierzy się z Munster Rugby[31].

Mecze przeciw drużynom narodowym

Przeciwnik M W R P W%
Kolonia Kenii Afryka Wschodnia 1 1 0 0 100%
 Anglia 17 8 0 9 47,06%
 Argentyna 3 2 0 1 66,67%
 Australia 14 3 0 11 21,43%
 Belgia 1 1 0 0 100%
British and Irish Lions 2 0 0 2 0%
 Czechy 1 1 0 0 100%
 Fidżi 3 2 0 1 66,67%
 Gruzja 1 1 0 0 100%
 Hiszpania 1 1 0 0 100%
 Irlandia 6 5 0 1 83,33%
 Kanada 2 1 0 1 50%
 Niemcy 1 1 0 0 100%
 Nowa Zelandia 11 2 1 8 18,18%
 Południowa Afryka 8 4 1 3 50%
 Portugalia 1 1 0 0 100%
 Rosja 1 1 0 0 100%
 Samoa 1 1 0 0 100%
 Szkocja 11 8 1 2 72,73%
 Tonga 1 1 0 0 100%
 Tunezja 1 1 0 0 100%
 Walia 9 6 0 3 66,67%
 Włochy 1 1 0 0 100%
 Zimbabwe (Rodezja) 2 1 0 1 50%
Łącznie 100 53 4 43 53%
Raporty meczowe
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj Match Records. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-14)]. (ang.).
  2. Results & Fixtures | 1947–1948. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  3. Results & Fixtures | 1951-1952. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  4. Results & Fixtures | 1953-1954. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  5. a b Results & Fixtures | 1957-1958. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  6. Results & Fixtures | 1960-1961. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  7. Results & Fixtures | 1962-1963. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  8. Results & Fixtures | 1963–1964. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  9. Results & Fixtures | 1966-1967. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  10. Results & Fixtures | 1967-1968. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  11. Results & Fixtures | 1968-1969. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  12. a b Results & Fixtures | 1969-1970. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  13. Results & Fixtures | 1970-1971. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  14. Results & Fixtures | 1972-1973. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  15. Results & Fixtures | 1974-1975. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  16. a b Results & Fixtures | 1975-1976. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  17. Results & Fixtures | 1977-1978. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  18. Results & Fixtures | 1978-1979. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  19. Results & Fixtures | 1982–1983. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  20. a b Results & Fixtures | 1984-1985. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  21. Results & Fixtures | 1988-1989. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  22. Results & Fixtures | 1989-1990. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  23. a b c Results & Fixtures | 1990-1991. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  24. a b Results & Fixtures | 1991-1992. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  25. Results & Fixtures | 1992-1993. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  26. a b Results & Fixtures | 1993-1994. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  27. Results & Fixtures | 1994-1995. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  28. a b c Results & Fixtures | 1995-1996. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  29. Results & Fixtures | 1996-1997. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  30. a b c Results & Fixtures | 1999-2000. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  31. a b c d Results & Fixtures | 2000-2001. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  32. a b c d Results & Fixtures | 2001-2002. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  33. a b c Results & Fixtures | 2002-2003. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  34. a b c d Results & Fixtures | 2003-2004. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  35. a b c Results & Fixtures | 2004-2005. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  36. a b c Results & Fixtures | 2005-2006. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  37. a b Results & Fixtures | 2006-2007. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  38. a b c d Results & Fixtures | 2007-2008. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  39. a b c Results & Fixtures | 2008-2009. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  40. a b c Results & Fixtures | 2009–2010. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  41. a b c Results & Fixtures | 2010–2011. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  42. a b c d Results & Fixtures | 2011–2012. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  43. a b Results & Fixtures | 2012–2013. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  44. a b Results & Fixtures | 2013–2014. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  45. a b c d Results & Fixtures | 2014–2015. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  46. Results & Fixtures | 2015-2016. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-17)]. (ang.).
  47. a b c d Results & Fixtures | 2016-2017. Barbarian F.C. [dostęp 2018-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-04)]. (ang.).
  48. a b c d Results & Fixtures | 2017-2018. Barbarian F.C. [dostęp 2018-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-04)]. (ang.).
  49. Results & Fixtures | 2018-2019. Barbarian F.C. [dostęp 2018-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-04)]. (ang.).

Władze

Prezesi[39]

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Huw Richards: 125 years on - The birth of the Barbarians. ESPN Scrum, 2015-04-09. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-09)]. (ang.).
  2. a b c Tom Hamilton: The Barbarians' legacy: The dilemma of winning v entertainment. ESPN Scrum, 2015-05-26. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-12)]. (ang.).
  3. a b c d e Guardian of a grand tradition. [w:] The Guardian [on-line]. 2000-12-09. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (ang.).
  4. a b c d Paul Ackford: Uninspiring Baa Baas have failed the test of time. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2004-11-14. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (ang.).
  5. a b c d e f g Steve James: Barbarians still have their place in modern rugby. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2015-08-13. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-11)]. (ang.).
  6. a b c d Brian Moore: Lions 2013: can the Barbarians go on much longer after their tame performance against British and Irish Lions?. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2013-06-03. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-09)]. (ang.).
  7. a b c d e The Founding. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  8. Notre histoire. Barbarian Rugby Club. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-19)]. (fr.).
  9. The Barbarian Rugby Football Club Incorporated. New Zealand Barbarian Rugby Club. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-04)]. (ang.).
  10. a b History of the Barbarians. BBC, 2003-05-21. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
  11. a b c d e f g h i j k l 2010 Inductee: WP Carpmael & Barbarian FC. Międzynarodowa Rada Rugby, 2011-05-29. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (ang.).
  12. a b c d Brendan Gallagher: Brendan Gallagher feature: 125 years of Barbarians. The Rugby Paper, 2015-04-08. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-12)]. (ang.).
  13. a b c d The Club's Development. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  14. Frequently Asked Questions. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-03)]. (ang.).
  15. a b c Huw Richards: The end of an era. ESPN Scrum, 2011-04-22. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-11)]. (ang.).
  16. The Early Years. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  17. Club: History | 1900-1914. Leicester Tigers. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)]. (ang.).
  18. a b Wales v Barbarians classics -1915. Welsh Rugby Union, 2003-05-26. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-15)]. (ang.).
  19. History of the Barbarians. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-19)]. (ang.).
  20. International Matches. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  21. Tour Overseas. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  22. Other Matches. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  23. a b Richard Seeckts: Lions prevail in Queen’s silver jubilee celebrations. ESPN Scrum, 2013-05-31. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)]. (ang.).
  24. The greatest try ever scored?. BBC Sport, 2013-01-26. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)]. (ang.).
  25. Brendan Gallagher: Barbarians v New Zealand '73 - the greatest try of them all. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2009-12-04. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-14)]. (ang.).
  26. a b c Centenary Year. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  27. The Charity. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-03)]. (ang.).
  28. a b Barbarians v Australia. Stadion Wembley, 2008-12-03. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)]. (ang.).
  29. a b Tank Lanning: BaaBaa fixture must stay. news24.com, 2007-11-27. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-06)]. (ang.).
  30. Paul Bolton: Leicester 26, Barbarians 59: Tigers downed in 13-try spectacular in revival of traditional fixture. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2014-11-04. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)]. (ang.).
  31. Barbarians make more history with launch of women's team. Barbarian F.C, 2017-10-10. [dostęp 2017-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (ang.).
  32. John Griffiths: A one-off match for the Commonwealth. ESPN Scrum, 2014-08-04. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (ang.).
  33. a b c d Wales vs The Barbarians (Wales Capped Matches). Welsh Rugby Union. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-14)]. (ang.).
  34. Edmund van Esbeck: Barbarians attracted by peace international at Landsdowne. [w:] The Irish Times [on-line]. 1996-04-19. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)]. (ang.).
  35. A fitting tribute to the innocents who died in the Dunblane massacre. Gavin returns and rises to Barbarians challenge. [w:] The Herald [on-line]. 1996-08-19. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
  36. WRU launches 130th anniversary debentures. Welsh Rugby Union, 2010-12-09. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (ang.).
  37. Wales to award Test caps for Baa Baas clash. ESPN Scrum, 2011-04-02. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (ang.).
  38. Barbarians vyškolili v exhibici české ragbisty, porazili je 71:0. [w:] Pražský deník [on-line]. 2016-11-08. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (ang.).
  39. The Presidents. Barbarian F.C. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-17)]. (ang.).