Barbara Hollender

Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1956 Warszawa
Zawód	krytyk filmowy dziennikarka
Odznaczenia

Barbara Ewa Hollender-Kwiatkowska (ur. 5 sierpnia 1956 w Warszawie) – polska dziennikarka, krytyk filmowy, związana z dziennikiem „Rzeczpospolita”. Córka Wilhelma Hollendera i Barbary Seidler.

W 1981 ukończyła studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1981-1984 pracowała w Telewizji Polskiej, w latach 1984-1986 w „Rzeczpospolitej”, w latach 1986-1990 w „Ekranie”, w latach 1990-1992 w „Filmie” i od 1992 ponownie w „Rzeczpospolitej”. Od wielu lat co roku relacjonuje m.in. festiwale w Cannes, Berlinie, Wenecji, Karlowych Warach, Gdyni. Autorka wywiadów z najwybitniejszymi reżyserami i aktorami polskimi i zagranicznymi. Publikuje też w czasopismach zagranicznych: amerykańskim „Variety”, francuskim „Positif”, niemieckim „Felixie” (pismo Europejskiej Akademii Filmowej). Współpracuje z brytyjskim wydawnictwem Wallflower Press przy corocznym przewodniku International Film Guide (teksty o kinie polskim)^{[potrzebny przypis]}. Jest przewodniczącą Zarządu Koła Piśmiennictwa Stowarzyszenia Filmowców Polskich^[1] oraz wiceprezydentem FIPRESCI (Fédération Internationale de la Presse Cinématographique - International Federation of Film Critics)^[2]. Członkini European Film Academy^[3]. Wykłada na studiach podyplomowych "Nowe filmoznawstwo" w Uniwersytecie SWPS w Warszawie^[4].

Opublikowała książki Gwiazdy w zbliżeniu. Portrety aktorów i reżyserów polskich (1995) – razem z Januszem R. Kowalczykiem i Bożeną Janicką, Zespół TOR (2000) – z Zofią Turowską, Od Wajdy do Komasy (2014), Od Kutza do Czekaja (2016), Od Munka do Maślony (2017).

W 2005 odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, w 2011 Złotym Krzyżem ZasługI (M.P. z 2011, nr 32, poz. 384). Laureatka Nagrody ZAIKS 2012 za działalność publicystyczną^[5].

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja IV, wyd. Interpress, Warszawa 2001, s. 306.