Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Banknoty Bank Leumi le-Israel

Banknoty Bank Leumi le-Israel – to banknoty będące oficjalnym środkiem płatniczym w Państwie Izrael, wyemitowane w 1952 roku przez Bank Leumi le-Israel.

Dotychczas istniejący the Anglo-Palestine Bank był zarejestrowany w Londynie i pozostawał bankiem brytyjskim. Ze względów historycznych Izraelczycy nie chcieli, aby bank mający drukować banknoty dla państwa był instytucją związaną z dotychczasowym mandatariuszem Palestyny. W związku z tym w 1950 roku utworzono w Tel Awiwie Bank Leumi le-Israel. 1 maja 1951 roku nowy bank zaakceptował i przejął wszystkie aktywa i pasywa the Anglo-Palestine Bank[1]. Nowy bank pełnił wyłącznie funkcje emitenta banknotów, ale nie był bankiem centralnym państwa, którym został dopiero Bank Izraela w 1954 roku[2]. W związku z tym pojawiła się potrzeba emisji nowego środka płatniczego, zawierającego nazwę nowego banku emisyjnego. Ministerstwo Finansów postanowiło wykorzystać tę sytuację do pobrania obowiązkowej pożyczki narodowej podczas wymiany banknotów. W ten sposób funt Anglo-Palestine Bank odpowiadał funtowi emitowanemu przez Bank Leumi le-Israel. Kurs wymiany wynosił 1:1, ale bank pobierał pożyczkę na rzecz ministerstwa w wysokości 10% od banknotów od 5 funtów wzwyż oraz z kont bankowych od 50 funtów wzwyż[3][4][5]. Operacja ta pozwoliła na zebranie 25 milionów funtów do wykorzystania przez budżet na rozwój na lata 1952–1953[6].

Dotychczasowe banknoty drukowane były w Nowym Jorku przez American Banknote Co. Druk nowych funtów został zlecony londyńskiej Thomas de la Rue and Co. Z wyglądu przypominały te, które wyemitował Anglo-Palestine Bank. Jedyną zamianą była nazwa emitenta. Banknoty były transportowane do kraju samolotami izraelskiej linii El-Al, z których wymontowano na te potrzeby siedzenia, a loty cywilne do Izraela odwołano w celu pozyskania dodatkowych środków transportu. Decyzję o zaakceptowaniu pożyczki w trybie pilnym ogłoszono Izraelczykom 9 czerwca 1952 roku. Plany te były znane tylko pracownikom ministerstwa. W południe rozpoczęto wymianę banknotów[3].

Nominał Awers i rewers Charakterystyka[7][8]
500 prut
Emisja: 9 czerwca 1952

Wycofanie: 7 lutego 1961

Seria: b.d.

Numeracja: czerwona

Awers: gilosz, numer, nominał i nazwa banku w języku hebrajskim

Rewers: gilosz, nominał i nazwa banku w językach arabskim i angielskim

Kolor: zieleń

Znak wodny: b.d.

Papier: b.d.

Wymiary: 148 × 72 mm

Nakład: b.d.

Projektant: American Banknote Co.

Podpisy:

Prezes Zarządu – Eli’ezer Hoofien

Dyrektor Generalny – Aharon Barth

Drukarnia: Thomas de la Rue and Co. (Londyn)

1 funt
Emisja: 9 czerwca 1952

Wycofanie: 7 lutego 1961

Seria: b.d.

Numeracja: czarna

Awers: gilosz, numer, nominał i nazwa banku w języku hebrajskim

Rewers: gilosz, nominał i nazwa banku w językach arabskim i angielskim

Kolor: zieleń i róż

Znak wodny: b.d.

Papier: b.d.

Wymiary: 150 × 75 mm

Nakład: b.d.

Projektant: American Banknote Co.

Podpisy:

Prezes Zarządu – Eli’ezer Hoofien

Dyrektor Generalny – Aharon Barth

Drukarnia: Thomas de la Rue and Co. (Londyn)

5 funtów
Emisja: 9 czerwca 1952

Wycofanie: 7 lutego 1961

Seria: b.d.

Numeracja: czarna

Awers: gilosz, numer, nominał i nazwa banku w języku hebrajskim

Rewers: gilosz, nominał i nazwa banku w językach arabskim i angielskim

Kolor: czerwień i brąz

Znak wodny: b.d.

Papier: b.d.

Wymiary: 155 × 80 mm

Nakład: b.d.

Projektant: American Banknote Co.

Podpisy:

Prezes Zarządu – Eli’ezer Hoofien

Dyrektor Generalny – Aharon Barth

Drukarnia: Thomas de la Rue and Co. (Londyn)

10 funtów
Emisja: 9 czerwca 1952

Wycofanie: 7 lutego 1961

Seria: b.d.

Numeracja: czerwona

Awers: gilosz, numer, nominał i nazwa banku w języku hebrajskim

Rewers: gilosz, nominał i nazwa banku w językach arabskim i angielskim

Kolor: szary i róż

Znak wodny: b.d.

Papier: b.d.

Wymiary: 155 × 80 mm

Nakład: b.d.

Projektant: American Banknote Co.

Podpisy:

Prezes Zarządu – Eli’ezer Hoofien

Dyrektor Generalny – Aharon Barth

Drukarnia: Thomas de la Rue and Co. (Londyn)

50 funtów
Emisja: 9 czerwca 1952

Wycofanie: 7 lutego 1961

Seria: b.d.

Numeracja: czerwona

Awers: gilosz, nominał i nazwa banku w języku hebrajskim

Rewers: gilosz, nominał i nazwa banku w językach arabskim i angielskim

Kolor: brąz i zieleń

Znak wodny: b.d.

Papier: b.d.

Wymiary: 160 × 85 mm

Nakład: b.d.

Projektant: American Banknote Co.

Podpisy:

Prezes Zarządu – Eli’ezer Hoofien

Dyrektor Generalny – Aharon Barth

Drukarnia: Thomas de la Rue and Co. (Londyn)

Przypisy

  1. Bank Leumi, Company History [online] [dostęp 2021-09-16].
  2. Bank Leumi, Company History [online] [dostęp 2021-09-21].
  3. a b Israel Coins and Medals Corporation, Banknotes Of Bank Leumi Le-Israel Set [online] [dostęp 2021-09-21].
  4. Bank Izraela, Bank Leumi Le-Israel Series [online] [dostęp 2021-09-16].
  5. Pinchas Bar-Zeev, Chapter III, Banknotes, Page 2, Issues Prior to the Establishment of the Bank of Israel, 1948 – 1953, „Sheqel.info” [dostęp 2021-09-15].
  6. American Jewish Year Book 1953, 1953, s. 435 [dostęp 2021-09-21].
  7. Bank Izraela, Bank Leumi Le-Israel Series [online] [dostęp 2021-09-16].
  8. Pinchas Bar-Zeev, Chapter III, Banknotes, Page 2, Issues Prior to the Establishment of the Bank of Israel, 1948 – 1953, „Sheqel.info” [dostęp 2021-09-15].

Bibliografia

  • George Cuhaj, Standard Catalog of World Paper Money. General Issues 1368-1960, Iola: Krause Publications, 2014, ISSN 1538-2001.