Aureliusz Passelli
pułkownik taborów | |
Data i miejsce urodzenia |
16 września 1876 |
---|---|
Data śmierci |
10 grudnia 1948 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1927 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef wydziału |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Aureliusz Karol Passelli vel Passella[a] (ur. 16 września 1876 w Przemyślu, zm. 10 grudnia 1948[2]) – pułkownik taborów Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 16 października 1876 w Przemyślu, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Władysława (1842-1897) i Franciszki z Nebeskich (1855-1944)[3]. Ukończył szkołę średnią i szkołę oficerską (1898). Był zawodowym oficerem cesarskiej i królewskiej Armii. Od 1899 służył w Galicyjskim Pułku Piechoty Nr 45 w Przemyślu[4][5][6]. Początkowo jako porucznik bez określonego starszeństwa[7], a później ze starszeństwem z 31 sierpnia 1900 w korpusie oficerów piechoty[8]. Na stopień nadporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1905[9]. W 1906 został przeniesiony do korpusu oficerów prowiantowych i wyznaczony na stanowisko oficera prowiantowego w macierzystym pułku[10]. W 1909 został przeniesiony do Górnoaustriacko-Salzburgskiego Pułku Dragonów Nr 4 w Enns na stanowisko oficera prowiantowego[11]. W 1911 został przeniesiony na takie samo stanowisko do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 1 we Lwowie[12]. W jego szeregach wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[13]. Na stopień kapitana prowiantowego został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1914[14]. Pułk Ułanów Nr 1 pozostał jego oddziałem macierzystym do 1918[15][16].
Od 8 grudnia 1915 do 1 kwietnia 1916 roku jako szef intendentury oraz komendant taborów i koni Komendy Legionów Polskich. W 1917 roku komendant szkoły oficerów taborów i szkoły oficerów kasowych Legionów Polskich. 2 czerwca 1917 generalny gubernator warszawski, generał piechoty Hansa Hartwiga von Beselera awansował go na majora. Po bitwie pod Rarańczą internowany w obozie w Huszt. Z dniem 5 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia majora wojsk taborowych[17]. Od 10 grudnia 1918 roku pełnił obowiązki na stanowisku szefa Sekcji Taborów (Materiałów Trenowych) Departamentu IV Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 25 kwietnia 1919 roku został szefem Sekcji II Taborowej Departamentu XI dla Spraw Koni i Taborów. Od 20 maja 1919 roku pełnił równocześnie obowiązki Inspektora Wojsk Taborowych[18]. Od 14 kwietnia 1920 roku był pełniącym obowiązki szefa Sekcji IV Taborowej Departamentu I Broni Głównych i Wojsk Taborowych MSWojsk[19]. 18 stycznia 1921 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony do Głównej Stacji Zbrojnej Oficerów w Warszawie[20][21].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 2. lokatą w korpusie oficerów taborowych[22]. 23 października 1923 roku został przeniesiony ze stanowiska oficera do zleceń szefa Sztabu Generalnego do Departamentu X Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisku szefa wydziału, pozostając oficerem nadetatowym 1 dywizjonu taborów w Warszawie[23][24]. Następnie został przesunięty w tym departamencie na stanowisko inspektora przemysłu[25]. 27 stycznia 1925 roku został mianowany szefem Wydziału Wojsk Taborowych w Departamencie II MSWojsk[26][27]. 1 października 1925 roku został przeniesiony do kadry oficerów taborowych i wyznaczony na stanowisko szefa Wydział Taborowego Departamentu II Kawalerii MSWojsk[28]. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[29]. Mieszkał w Warszawie[30].
Został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu (kwatera 14-1-14)[31].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 11 listopada 1937 „za zasługi w służbie wojskowej”[32]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[33]
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[34]
- Medal Niepodległości – 23 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[35]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[36]
- austro-węgierskie
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[16]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy[37]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[4]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[13]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 1014.
- ↑ przemysl.pbw.org.pl. [dostęp 2015-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-19]..
- ↑ a b Schematismus 1900 ↓, s. 477.
- ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 485.
- ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 506.
- ↑ Schematismus 1900 ↓, s. 303.
- ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 304.
- ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 293.
- ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 515, 1049.
- ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 753, 1136.
- ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 817, 1166.
- ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 727, 1052.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 616, 970.
- ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 800, 1289.
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1005, 1611.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 14 z 30 grudnia 1918 r., poz. 422.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 57 z 24 maja 1919 roku, poz. 1832.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 24 kwietnia 1920 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 12 lutego 1921 roku, s. 270.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 281.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923 roku, s. 753.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 26, 1027, 1039.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 26.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 4 lutego 1925 roku, s. 52.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. XIII, 938, 949.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585-586.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 39, 44.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
- ↑ Cmentarze Przemyśl - Lokalizacja osoby zmarłej [online], www.cmentarzeprzemysl.pl [dostęp 2021-05-22] .
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1027.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-19]..
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 541.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 555. [dostęp 2021-05-22].