Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Ataulf

Ataulf
Ilustracja
Król Wizygotów
Okres

od 410
do 415

Poprzednik

Alaryk

Następca

Sigeryk

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 355

Data śmierci

415

Żona

Elia Galla Placydia

Dzieci

Teodozjusz

Statua Ataulfa. Pałac Królewski w Madrycie.

Ataulf (ur. ok. 355, zm. 24 września 415) – władca Wizygotów z rodu Baltów, wybrany po śmierci swego szwagra Alaryka I w roku 410.

Życiorys

W roku 411 roku poprowadził Gotów z Italii do Galii, gdzie najpierw był sprzymierzeńcem, a później przeciwnikiem uzurpatora Jowinusa. Pod koniec 413 doszło do walk pomiędzy Ataulfem a cesarzem zachodniorzymskim Honoriuszem, po których Wizygoci osiedlili się w południowo-zachodniej Galii w okolicy Narbony. W styczniu 414 roku pojął za żonę uprowadzoną z Rzymu w 410 r. córkę cesarza Teodozjusza I i siostrę Honoriusza, Gallę Placydię. Miał z nią syna, Teodozjusza, zmarłego w niemowlęctwie. Samozwańczo „przywrócił” godność cesarską Attalusowi (w 409 r. Alarykowi, podczas oblężenia Rzymu, udało się nakłonić senat do wyboru własnego cesarza Pryskusa Attalusa, jednak ten już w lipcu 410 został zdetronizowany, następnie został przez Gotów uprowadzony wraz z Gallą Placydią). Poza nielicznymi walkami, rzymskim sposobem na Wizygotów, z którymi nie doszło do żadnego formalnego porozumienia, była blokada lądowo-morska, w jej wyniku wiosną 415 roku w Narbonie skończyły się zapasy żywności i Ataulf zmuszony był do wycofania się do Hiszpanii. W roku 415 został zamordowany przez swego następcę Sigeryka.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Otto Seeck: Athaulfus. W: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band II,2, Stuttgart 1896, Sp. 1939–1941.