Artur Walter

Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1916 Kraków
Data i miejsce śmierci	30 marca 2001 Kraków
Kariera trenerska
Lata Drużyna Pecsi DVAC PEAC KAC Cluj Kecskeméti TE 1947–1948 Wisła Kraków 1948 Tarnovia 1950 Lech Poznań 1953 Wawel Kraków 1956 Garbarnia Kraków

Artur Walter, urodzony jako Adam Walter, jednak powszechnie znany z imienia Artur (ur. 18 grudnia 1916 w Krakowie, zm. 30 marca 2001 tamże) – polski trener piłki nożnej.

Walter po wybuchu II wojny światowej przedostał się na Węgry, gdzie miał skończyć kurs trenerski i prowadzić lokalne drużyny^[1]. Jako podchorąży był uczestnikiem kampanii wrześniowej, w której został ranny i przebywał w szpitalu w Peczu. Po jego opuszczeniu był szkoleniowcem miejscowego Pecsi DVAC, akademickiego mistrza Węgier PEAC, rumuńskiego KAC Cluj oraz Kecskeméti^[2]. W latach 1947–1948 trenował Wisłę Kraków, z którą w sezonie 1947 oraz 1948 zdobył wicemistrzostwo Polski^[3][4]. Po sześciu kolejkach sezonu 1948 został zastąpiony przez Josefa Kuchynkę, ponieważ działacze nie przedłużyli z nim kontraktu^[2].

Waltera chwalono za styl w jakim grał zespół, jednak za problem uważano przygotowanie kondycyjne, które miało przełożyć się na słabą dyspozycję oraz kontuzje piłkarzy^[5]. W sierpniu zastąpił Zygmunta Jesionkę na stanowisku trenera Tarnovii Tarnów, z którą po zajęciu jedenastego miejsca na zakończenie rozgrywek ligowych zaliczył spadek do II ligi^[6]. W sezonie 1950 prowadził przez okres pięciu miesięcy Lecha Poznań, po czym został zmieniony przez duet trenerski składający się z Antoniego Böttchera i Franciszka Bródki^[7]. Lech na zakończenie sezonu uplasował się na trzecim miejscu w tabeli ligowej^[8].

W sezonie 1953 Walter zdobył z Wawelem Kraków wicemistrzostwo Polski, zaś po zakończeniu sezonu decyzją Ministra Obrony Narodowej drużyna została wycofana z rozgrywek I ligi. Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa^[9][10][11]. W sezonie 1956 prowadził Garbarnię Kraków, z którą zajął dwunastą pozycję w tabeli ligowej i zaliczył spadek do II ligi. W 1958 roku pracował jako konsultant w Zagłębiu Sosnowiec^[1].

W okresie międzywojennym pracował jako dziennikarz w gazecie Pięć Groszy. Był także komentatorem Głosu Sportowca^[1].

• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-63-3.
• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1945-1955). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2018. ISBN 978-83-88232-64-0.