Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Archiwum

Archiwum Państwowe w Paryżu (2005)
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie (2013)

Archiwum (łac. archīvum od gr. ἀρχεῖον „gmach urzędowy” od ἀρχή „na czele”, por. archont) – instytucja lub miejsce przechowywania i udostępniania dokumentów historycznych i współczesnych, które nie są używane na bieżąco. Jako archiwum określa się również uporządkowany zbiór tego typu dokumentów[1].

Archiwum można rozumieć w następujący sposób[2]:

  1. Instytucja powołana do gromadzenia, przechowywania, opracowywania i udostępniania archiwaliów; archiwum państwowe pełni funkcje instytucji zaufania publicznego, jest uprawnione do wydawania uwierzytelnionych odpisów archiwaliów;
  2. Dział urzędu, przedsiębiorstwa, instytucji, oddolna inicjatywa przechowująca archiwalia (składnica akt, archiwum zakładowe, archiwum społeczne);
  3. Zbiór lub zespół archiwalny powstały w wyniku działalności instytucji, rodziny (archiwum rodowe, podworskie), prywatnej (archiwum prywatne, spuścizna) – warto tu zaznaczyć, że materiały nie muszą znajdować się w archiwach, by były uznane za archiwalne[3].
  4. Archiwum (informatyka) – plik otrzymywany w procesie archiwizacji (często związana z kompresją) danych. Archiwa przygotowywane są przez programy archiwizujące i kompresujące. Po wykonaniu procesu archiwizacji dane źródłowe zajmują mniej miejsca i umieszczone są w jednym pliku, mającym zwykle rozszerzenia .tar lub .zip, .rar, .arj, .lha, .jar, .cab, a czasem .exe.
  5. Miejsce przechowywania materiałów archiwalnych.

Zbiory archiwalne pełnią funkcje dowodowe lub prawno-administracyjne (np. dostarczanie dowodów prawnych zapisanych w archiwaliach; dostarczania świadectw i wzorów administrowania lub zarządzania), a także funkcje kulturowe (informacyjne, naukowe, edukacyjne, promocyjne)[3].

Archiwa w Polsce

W Polsce funkcjonuje sieć archiwów państwowych, które pełnią funkcje instytucji zaufania publicznego i są uprawnione do wydawania uwierzytelnionych odpisów archiwaliów. Sieć podlega pod Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, i tworzą ją trzy archiwa centralne (Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Akt Nowych i Narodowe Archiwum Cyfrowe) oraz 29 archiwów o zasięgu regionalnym[4][5]. Oprócz tego, w Polsce działają liczne archiwa gromadzone m.in. przez biblioteki, instytuty, muzea oraz organizacje pozarządowe, oddolne inicjatywy i nieformalne stowarzyszenia (patrz: archiwistyka społeczna).

Archiwizacja

Archiwizacja – proces tworzenia, zabezpieczania i klasyfikowania zbioru. Może obejmować takie działania, jak:

  • Przechowywanie i konserwacja zbiorów – dbanie o stabilne warunki (szczególnie stałą temperaturę i poziom wilgoci w powietrzu[6]) celem przedłużenia żywotności materiałów.
  • Opracowanie – odpowiednia klasyfikacja i opisywanie zbiorów, nadawanie zdigitalizowanym plików metadanych, które pozwalają na późniejsze przeglądanie i wyszukiwanie archiwaliów.[7]
  • Wywiad, nagrywanie relacji historii mówionej – czyli nagrywanie, zachowywanie i interpretacja historycznych informacji, bazujących na osobistych przeżyciach i opiniach mówiącego.
  • Digitalizacja – przetwarzanie (kopiowanie) materiałów archiwalnych na format cyfrowy w celu udostępnienia ich na stronach internetowych.[8][9]

Przypisy

  1. Wielki Słownik Języka Polskiego [online], 13 lipca 2012 (pol.).
  2. archiwum, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-05-29].
  3. a b Waldemar Chorążyczewski, „Archiwistyka dla początkujących”, Toruń 2014, s. 10-11 (pol.).
  4. Archiwa w Polsce [online], Szukaj w Archiwach (pol.).
  5. O nas [online], Archiwa Państwowe (pol.).
  6. Monika Supruniuk, Przechowywanie oryginalnych zbiorów [online], Centrum Archiwistyki Społecznej [dostęp 2024-05-28] (pol.).
  7. Małgorzata Pankowska-Dowgiało, Opracowanie zbiorów [online], Centrum Archiwistyki Społecznej [dostęp 2024-05-28] (pol.).
  8. Digitalizacja archiwaliów
  9. Aleksandra Brzozowska, Digitalizacja zbiorów [online], Centrum Archiwistyki Społecznej [dostęp 2024-05-28] (pol.).

Linki zewnętrzne