Antony Blinken
Pełne imię i nazwisko |
Antony John Blinken |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1962 |
71. sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 26 stycznia 2021 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Zastępca sekretarza stanu | |
Okres |
od 9 stycznia 2015 |
Poprzednik | |
Następca |
John Sullivan |
Zastępca doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego | |
Okres |
od 20 stycznia 2013 |
Poprzednik | |
Następca | |
Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego wiceprezydenta USA | |
Okres |
od 20 stycznia 2009 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Antony John Blinken (ur. 16 kwietnia 1962 w Yonkers) – amerykański prawnik, od 26 stycznia 2021 sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych, zastępca sekretarza stanu w trakcie prezydentury Baracka Obamy, w latach 2009–2013 doradca ds. bezpieczeństwa narodowego wiceprezydenta Joego Bidena.
Życiorys
Młodość i edukacja
Antony Blinken urodził się 16 kwietnia 1962 roku w Yonkers w stanie Nowy Jork jako syn żydowskich rodziców Judith i Donalda Blinkenów (1925-2022[1]) pochodzenia ukraińsko-węgierskiego[2]. Po rozwodzie rodziców, gdy miał dziewięć lat, wraz z matką przeprowadził się do Paryża, gdzie jego matka powtórnie wyszła za mąż[3]. Ojczym Blinkena, Samuel Pisar, urodził się w Białymstoku w Polsce, i jako jeden z nielicznych ze swojego środowiska przeżył Holokaust po uwięzieniu na Majdanku, w Auschwitz oraz w Dachau[4]. W Paryżu Blinken uczęszczał do elitarnej szkoły École Jeannine Manuel, wrócił następnie do Stanów Zjednoczonych, aby podjąć studia na Uniwersytecie Harvarda, po czym pracował jako reporter w „The New Republic”[5][6]. W 1988 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku[7].
Kariera dyplomatyczna
Antony Blinken rozpoczął karierę w urzędach federalnych w Departamencie Stanu w czasie prezydentury Billa Clintona[8]. 20 stycznia 2009 roku objął funkcję doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego wiceprezydenta Joego Bidena w administracji prezydenta Baracka Obamy, a następnie z początkiem drugiej kadencji objął stanowisko zastępcy doradcy do spraw bezpieczeństwa narodowego prezydenta Stanów Zjednoczonych[8]. Od 9 stycznia 2015 roku do 20 stycznia 2017 pełnił funkcję zastępcy sekretarza stanu w Departamencie Stanu kierowanym przez Johna Kerry’ego[8].
Antony Blinken związany był służbowo przez 20 lat z ówczesnym senatorem Joe Bidenem jako jego doradca w Komisji Spraw Zagranicznych Senatu Stanów Zjednoczonych[8].
Po zwycięstwie Joego Bidena w wyborach prezydenckich w 2020 roku został nominowany na stanowisko sekretarza stanu w nowej administracji[8][9]. 26 stycznia 2021 roku, stosunkiem głosów 78–22, Blinken został zatwierdzony przez Senat Stanów Zjednoczonych na stanowisku sekretarza stanu w administracji prezydenta Joego Bidena[10].
Poglądy polityczne
Tony Blinken ma opinię zwolennika sojuszy Stanów Zjednoczonych, współpracy międzynarodowej oraz krytyka polityki „America First” prezydenta Donalda Trumpa – prowadzącej jego zdaniem, do izolacji Stanów Zjednoczonych na arenie międzynarodowej[8]. Zdaniem mediów nominacja Blinkena na stanowisko sekretarza stanu wiąże się z silniejszą współpracą Stanów Zjednoczonych z Unią Europejską, obroną praworządności, praw człowieka (w tym osób LGBTQ+) i wolności mediów[11][12]. Jako sekretarz stanu Blinken zapewnił, że powoła specjalnego wysłannika ds. praw osób LGBTI[13].
Życie prywatne
W 2002 roku Blinken ożenił się z Evelyn Ryan, która pełniła funkcje publiczne w Departamencie Stanu administracji George’a W. Busha[3]. Para zawarła małżeństwo mieszane w katolickim kościele Świętej Trójcy w Waszyngtonie w obecności rabina oraz księdza[3].
Odznaczenia
- Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (Ukraina, 2022)[14]
- Komandor I klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja, 2024)[15]
Przypisy
- ↑ Antony Blinken’s father, former diplomat and banker, dies.
- ↑ Będzie szefem dyplomacji USA, ma niezwykłe związki z Polską. "Zaprosimy go do Białegostoku" [online], naTemat.pl [dostęp 2023-02-21] (pol.).
- ↑ a b c David Ian Klein , Tony Blinken: advocate for Israel’s Iron Dome, formed by a story of Holocaust rescue [online], forward.com, 23 listopada 2020 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ Steven Erlanger , Samuel Pisar Dies at 86; Lawyer and Adviser Survived Nazi Camps [online], nytimes.com, 29 lipca 2015 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ Tony Blinken [online], jewishvirtuallibrary.org [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ Jesús A. Rodríguez , The World According to Tony Blinken – in the 1980s [online], politico.com, 11 stycznia 2021 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ La vida del secretario de Estado Antony Blinken, en datos [online], cnnespanol.cnn.com, 1 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-22] (hiszp.).
- ↑ a b c d e f Lara Jakes , Michael Crowley , David E. Sanger , Biden Chooses Antony Blinken, Defender of Global Alliances, as Secretary of State [online], nytimes.com, 23 listopada 2020 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ Ian Swanson , Biden moves forward as GOP breaks with Trump rise [online], thehill.com, 23 listopada 2020 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ Michele Kelemen , Senate Confirms Antony Blinken As Secretary Of State [online], npr.org, 26 stycznia 2021 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
- ↑ Kamil Turecki , Antony Blinken. Nowy sekretarz stanu USA ma powiązania z Polską, ale priorytety będą inne [online], wiadomosci.onet.pl, 24 listopada 2020 [dostęp 2020-11-27] (pol.).
- ↑ Anna Czerwińska , Mój nieżyjący już ojczym był jednym z 900 dzieci w swojej szkole w Białymstoku w Polsce. Jako jedyny przeżył Holokaust [online], fakty.tvn24.pl, 25 listopada 2020 [dostęp 2020-11-27] (pol.).
- ↑ Conor Finnegan , State Department’s 1st openly gay spokesperson sends signal to the world, advocates say [online], abcnews.go.com, 2 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №595/2022 Про відзначення державними нагородами України. Президент України, 2022-08-23. [dostęp 2022-08-29]. (ukr.).
- ↑ Regeringen och Regeringskansliet , Tio utländska medborgare tilldelas Nordstjärneorden [online], Regeringskansliet, 22 października 2024 [dostęp 2024-11-15] (szw.).
Bibliografia
- Biden Chooses Antony Blinken, Defender of Global Alliances, as Secretary of State. the New York Times. [dostęp 2020-11-23]. (ang.).