Antonio Marino Priuli
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Biskup Padwy | |
Okres sprawowania |
1767–1772 |
Biskup Vicenzy | |
Okres sprawowania |
1738–1767 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diakonat |
8 września 1730 |
Prezbiterat |
10 września 1730 |
Nominacja biskupia | |
Sakra biskupia |
18 stycznia 1739 |
Kreacja kardynalska |
2 października 1758 |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
18 stycznia 1739 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
|
Antonio Marino Priuli (ur. 17 sierpnia 1707 na morzu podczas drogi rodziców do Wenecji – zm. 26 października 1772 w Treville) – włoski duchowny katolicki, kardynał, biskup Padwy.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 10 września 1730. 19 grudnia 1748 został wybrany biskupem Vicenzy. Sakrę otrzymał 18 stycznia 1739 w Rzymie z rąk kardynała Pietro Ottoboniego. 2 października 1758 Klemens XIII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santa Maria della Pace, a od 19 kwietnia 1762 z tytułem S. Marci. 6 kwietnia 1767 objął biskupstwo Padwy, na którym pozostał już do śmierci. Wziął udział w konklawe wybierającym Klemensa XIV.