Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Antoni Kamski

Antoni Kamski
Ilustracja
kapitan
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1893
Rudze

Data i miejsce śmierci

15 maja 1928
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

12 pułk piechoty
75 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)

Antoni Kamski (ur. 20 grudnia 1893 w Rudzach, zm. 15 maja 1928 w Krakowie) – żołnierz armii austriackiej, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w Rudzach, w ówczesnym powiecie wadowickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Rozalii ze Stachnajów. Absolwent gimnazjum w Wadowicach.

W sierpniu 1914 wcielony został do armii austriackiej[1]. Skierowany na szkołę oficerską we Freibergu. 17 maja 1915 awansowany został na stopień chorążego ze starszeństwem z 1 maja tego roku i wcielony do Pułku Piechoty Nr 56[2][3]. Walczył na froncie wschodnim I wojny światowej. W czasie walk dostał się do niewoli rosyjskiej.

W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego, zweryfikowany w stopniu podporucznika. Jako dowódca plutonu 12 pułku piechoty walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej[1]. W sierpniu 1920 w ataku na Brody, prowadził swoją kompanię i mimo huraganowego ognia artylerii nieprzyjaciela, zajął Kaniuszków. W boju tym otrzymał ranę postrzałową klatki piersiowej. Za czyny bojowe został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1].

Po wojnie pozostał w zawodowej służbie wojskowej. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1770. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W tym samym roku został przeniesiony do 75 pułku piechoty w Królewskiej Hucie[5][6][7].

15 maja 1928 zmarł w 5 Szpitalu Okręgowym w Krakowie[8]. Został pochowany na cmentarzu w Katowicach[1].

Grób kpt. Antoniego Kamskiego na cmentarzu przy ul. Gliwickiej w Katowicach

Był żonaty z Małgorzatą Klonowską, miał córkę Krystynę (ur. 1925)[1].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 62.
  2. Ranglisten 1916 ↓, s. 258, 379.
  3. Ranglisten 1918 ↓, s. 409, 640.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 68.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 340, 420.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 299, 363.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 89, 197.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 389.
  9. Kolekcja ↓, s. 1.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 89.

Bibliografia