Antoine César Becquerel
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Specjalność: fizyka | |
| Alma Mater | |
| Instytucja | |
| Okres zatrudn. |
1815-1878 |
| |
| Odznaczenia | |
 
| |
Antoine César Becquerel (ur. 7 marca 1788 w Châtillon-Coligny, zm. 18 stycznia 1878 w Paryżu[1]) – francuski fizyk. Ojciec Alexandre'a i dziadek noblisty Henriego.
Życiorys
Po ukończeniu edukacji w politechnice paryskiej dołączył do korpusu inżynierów Wielkiej Armii. Brał udział w kampanii hiszpańskiej, z której powrócił w 1812 do Paryża w randzie kapitana, odznaczony Legią Honorową przez samego Napoleona. W 1815 opuścił armię i otrzymał posadę nauczyciela w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. W 1837 otrzymał tytuł i stanowisko profesora tej instytucji, które obejmował aż do śmierci[2]. W tym roku otrzymał również Medal Copleya[3].
Był członkiem Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk[4]. Jego nazwisko umieszczono wśród 72 nazwisk na wieży Eiffla[5].
Badania
Badał zjawiska elektryczne i magnetyczne, w szczególności zjawiska fotowoltaiczne, diamagnetyzm i właściwości elektryczne atmosfery[2]. W 1812 skonstruował pierwsze stabilne ogniwo prądu stałego[6].
Przypisy
- ↑ Becquerel Antoine Cézar, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-07].
- ↑ a b Antoine César Becquerel. „Nature”. DOI: 10.1038/017244c0. (ang.).
- ↑ Copley Medal. royalsociety.org. [dostęp 2023-03-05]. (ang.).
- ↑ Antoine César Becquerel (1788 - 1878). knaw.nl. [dostęp 2023-03-05]. (ang.).
- ↑ La tour Eiffel et les sciences. toureiffel.paris. [dostęp 2023-03-05]. (fr.).
- ↑ John W. Orton: Semiconductors and the Information Revolution: Magic Crystals that made IT Happen. Academic Press, 2009, s. 33. ISBN 0-08-096390-0. [dostęp 2023-03-05].
Linki zewnętrzne
| Strona południowo-zachodnia | |
|---|---|
| Strona południowo-wschodnia | |
| Strona północno-zachodnia | |
| Strona północno-wschodnia |
