Ten artykuł dotyczy wyspy na Karaibach. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Antigua

Zdjęcie satelitarne
Kontynent	Ameryka Północna
Państwo	Antigua i Barbuda
Akwen	Ocean Atlantycki
Archipelag	Małe Antyle: Wyspy Nawietrzne
Powierzchnia	280[1] km²
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość	80 161 285,2 os./km²
Położenie na mapie Antigui i Barbudy Antigua
17°05′N 61°48′W/17,083333 -61,800000
Multimedia w Wikimedia Commons

Antigua – wyspa położona na Karaibach, w archipelagu Małych Antyli, należąca do Wysp Nawietrznych. Wchodzi w skład państwa Antigua i Barbuda^[2]. Zajmuje powierzchnię 280 km²^[1]. Na wyspie położona jest stolica kraju, Saint John’s^[2].

Słowo antiguo pochodzi z języka hiszpańskiego i oznacza starożytny lub stary. Odkrywca wyspy, Krzysztof Kolumb, nadał jej nazwę od kościoła Santa Maria la Antigua w Sewilli^[1].

Antigua jest największą wyspą wchodzącą w skład państwa Antigua i Barbuda. Antigua leży na południe od Barbudy, drugiej głównej wyspy państwa^[2].

Administracyjnie wyspa Antigua podzielona jest na 6 okręgów, zwanych tradycyjnie parafiami (ang. parish). Są to Saint George, Saint John, Saint Mary, Saint Paul, Saint Peter oraz Saint Philip^[1].

Teren głównie nizinny, wapienny bądź koralowy, z niewielkimi wyższymi obszarami pochodzenia wulkanicznego. Liczne plaże piaszczyste, palmy oraz pola, na których uprawia się ananasy i bawełnę. Najwyższym punktem wyspy jest wzniesienie Mount Obama (do 4 sierpnia 2009 roku – Boggy Peak) o wysokości 402 m n.p.m.

Wybrane miasta wyspy: Bendals, Cedar Grove, Clare Hill, Crosbies, Liberta, Potters Village.

Pierwsze osady na wyspie zostały założone przez Sibonejów około 2400 roku p.n.e., a wykonane przez nich kamienne narzędzia zostały znalezione w dziesiątkach miejsc na wyspie. W latach 35–1100 n.e. wyspy zostały zasiedlone przez rolnicze plemię Arawaków, a następnie przez agresywnych Karaibów, którzy opanowali całe Karaiby. Wyspę odkrył w 1493 roku Krzysztof Kolumb podczas jego drugiej wyprawy do Ameryki. Nadał jej nazwę związaną z kościołem Santa Maria la Antigua w Sewilli. Hiszpańskie osadnictwo nie trwało jednak dłużej niż 100 lat, głównie z powodu niedostatku wody pitnej oraz oporu ze strony Karaibów. Dopiero w 1632 roku na wyspie z sukcesem osiedlili się Anglicy, którzy przybyli z Saint Kitts. W 1684 roku na wyspę przybył Christopher Codrington, który rozpoczął zakładanie plantacji trzciny cukrowej na Antigui. W 1967 roku wyspa, wraz z Barbudą i Redondą uzyskały częściową autonomię jako państwo stowarzyszone z Wielką Brytanią, a w 1981 roku uzyskały pełną niezależność ogłaszając niepodległość kraju nazwanego Antigua i Barbuda^[1].