Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Andrzej Kalwas

Andrzej Kalwas
Ilustracja
Andrzej Kalwas (2012)
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1936
Włocławek

Minister sprawiedliwości, prokurator generalny
Okres

od 6 września 2004
do 31 października 2005

Poprzednik

Marek Sadowski

Następca

Zbigniew Ziobro

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Jan Kalwas (ur. 23 czerwca 1936 we Włocławku[1]) – polski prawnik, radca prawny, minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Marka Belki, w latach 1995–2004 prezes Krajowej Rady Radców Prawnych.

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1954)[2]. W 1963 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Odbył aplikację w Państwowym Arbitrażu Gospodarczym, po czym w 1965 rozpoczął wykonywanie zawodu radcy prawnego. Od 1990 działa jako wspólnik w kancelarii radców prawnych „Kalwas i Wspólnicy”[3].

Specjalizuje się w prawie administracyjnym, gospodarczym, handlowym, cywilnym i sprawach pracowniczych, a w szczególności w prawie antymonopolowym i problematyce nieuczciwej konkurencji.

W latach 1983–1995 pełnił funkcję dziekana rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie, a w latach 1995–2004 prezesa Krajowej Rady Radców Prawnych[4].

W okresach 1989–1991 i 2002–2004 był członkiem Trybunału Stanu. Należał też do założycieli Krajowej Izby Gospodarczej[3]. W 2004 kandydował bez powodzenia w wyborach do Parlamentu Europejskiego z warszawskiej listy Komitetu Wyborczego Wyborców Razem dla Przyszłości, utworzonego przez różne organizacje pozarządowe. Objął następnie stanowisko prezesa zarządu nowo powstałego Stowarzyszenia Obywatelskich Inicjatyw.

6 września 2004 został mianowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego na urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Marka Belki, zastępując Marka Sadowskiego. Funkcję tę pełnił do końca 31 października 2005. W okresie jego urzędowania – wbrew jego negatywnej opinii – doszło do uchwalenia ustawy nowelizującej przepisy korporacyjne i wprowadzającej regulacje umożliwiające łatwiejszy dostęp do wolnych zawodów prawniczych, z których część została później uznana przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodną z Konstytucją.

18 kwietnia 2018 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego celem przedstawienia mu zarzutów w ramach śledztwa dotyczącego osób podających się za funkcjonariuszy służb specjalnych[5]. Następnego dnia został zwolniony.

Jego synem jest pisarz Piotr Ibrahim Kalwas[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1996)[7], Oficerskim (1999)[8] oraz, za wybitne zasługi w działalności na rzecz samorządu radców prawnych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju działalności państwowej i publicznej, Komandorskim (2012)[9][10] Orderu Odrodzenia Polski. Jego życiorys i dokonania zostały przedstawione w publikacji: Wprowadziłem radców prawnych do Europy. Andrzej Kalwas w rozmowie z Albertem Stawiszyńskim (Wolters Kluwer, Warszawa 2016, ISBN 97883-80927834).

Przypisy

  1. Andrzej Kalwas, Albert Stawiszyński: Wprowadziłem radców prawnych do Europy. Warszawa: Wolters Kluwer, 2016, s. 11. [dostęp 2022-08-20].
  2. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1954. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-10-02].
  3. a b Kalwas: Jestem suwerenny i odporny na naciski. pb.pl, 3 września 2004. [dostęp 2017-08-15].
  4. Kalendarium samorządu radców prawnych, „Radca Prawny” nr 129, wrzesień 2012, s. 14–31.
  5. Były minister Andrzej Kalwas zatrzymany przez CBA. lex.pl, 18 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-18].
  6. Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku: Piotr Ibrahim Kalwas. ppibl.ibl.waw.pl. [dostęp 2018-04-18].
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 października 1996 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 12, poz. 94).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 listopada 1999 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 99).
  9. Członkowie samorządu radców prawnych odznaczeni. prezydent.pl, 27 września 2012. [dostęp 2012-09-28].
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 września 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 214).