Andrzej Hartman

Pomnik Alpinistów, Katowice
Data urodzenia	6 września 1949
Data i miejsce śmierci	23 października 1983 Ganesh II, Nepal
Przyczyna śmierci	upadek z wysokości
Zawód, zajęcie	fizyk
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wydział	Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii
Stanowisko	magister (doktorant)
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Hartman (ur. 6 września 1949 r.^[1], zm. 23 października 1983 r. na stokach Ganesh II w Nepalu) – polski taternik i himalaista, z wykształcenia fizyk, pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Był absolwentem i pracownikiem naukowym Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W chwili śmierci był w trakcie ukończenia pracy doktorskiej, poświęconej zagadnieniom fizyki jądrowej.

Wspinał się od 1970 roku. Był członkiem Akademickiego Klubu Alpinistycznego oraz Klubu Wysokogórskiego w Katowicach. W Tatrach przeszedł m.in. „drogę Heinricha i Chrobaka” na Kazalnicy Mięguszowieckiej (2195 m n.p.m.), zimą północno-wschodni filar Mięguszowieckiego Szczytu (2438 m n.p.m.) oraz „drogę Stanisławskiego” na Małym Kieżmarskim Szczycie (2514 m n.p.m.). Wspinał się również w Alpach Kamnickich (1972), Pamirze (Pik Lenina 7134 m n.p.m. w 1978) oraz Himalajach (Dunagiri 7066 m n.p.m. w 1981). Zginął podczas próby przeprowadzenia drogi na niezdobytej wówczas ścianie Ganesh II (7118 m n.p.m) w nepalskich Himalajach, odpadając ze ściany w wyniku wyrwania kotwiczki. W wyprawie towarzyszyli mu Krzysztof Wielicki i Ryszard Pawłowski.

Jego nazwisko zostało upamiętnione na Pomniku Alpinistów w Katowicach, odsłoniętym 28 października 2015 roku^[2].

• Andrzej Hartman – „widziałem ją dziś po raz pierwszy. Jest piękna…”. wspinanie.pl, 2014-10-30. [dostęp 2015-12-22]. (pol.).
• Janusz Majer: Katowicka wyprawa w Ganesh Himal. [w:] „Taternik”, nr 2/1984, ss. 54-55 [on-line]. pza.org.pl, 1984. [dostęp 2015-11-25]. (pol.).