Andrij Deszczycia
 Andrij Deszczycia (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 września 1965 |
|---|---|
| Ambasador Ukrainy w Finlandii | |
| Okres |
od 2008 |
| Minister spraw zagranicznych Ukrainy (p.o.) | |
| Okres |
od 27 lutego 2014 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador Ukrainy w Polsce | |
| Okres |
od 2014 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Andrij Bohdanowycz Deszczycia, (ukr. Андрій Богданович Дещиця, ur. 22 września 1965[1] w Spasowie) – ukraiński politolog i dyplomata, w 2014 pełniący obowiązki ministra spraw zagranicznych, w latach 2008–2012 ambasador Ukrainy w Finlandii i Islandii, w latach 2014–2022 ambasador Ukrainy w Polsce.
Życiorys
Z wykształcenia politolog, absolwent Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki (1989). Doktoryzował się w 1995 na University of Alberta w Edmonton. Zawodowo związany głównie z ukraińską dyplomacją, w drugiej połowie lat 90. pracował m.in. w przedstawicielstwach dyplomatycznych Ukrainy w Polsce, zaś od 2006 do 2008 był rzecznikiem prasowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach 2008–2012 sprawował urząd ambasadora w Finlandii (z jednoczesną akredytacją w Islandii). Następnie był specjalnym przedstawicielem przewodniczącego Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie[1].
27 lutego 2014, po wydarzeniach Euromajdanu, został pełniącym obowiązki ministra spraw zagranicznych w rządzie Arsenija Jaceniuka[2]. Funkcję tę sprawował do 19 czerwca 2014[3]. Został odwołany wkrótce po publicznym wykonaniu wulgarnej przyśpiewki „Putin chujło”[4]. Oficjalnie zdementowano, by było to powodem dymisji, określając to zbiegiem okoliczności w związku z wcześniej planowanymi zmianami w rządzie[5].
W październiku 2014 został mianowany na stanowisko ambasadora Ukrainy w Polsce[6]. W listopadzie 2014 złożył listy uwierzytelniające prezydentowi RP Bronisławowi Komorowskiemu i oficjalnie rozpoczął misję w Warszawie[7][8]. W lutym 2022 miał zakończyć pełnienie tej funkcji, a na jego następcę wyznaczono Wasyla Zwarycza[9]. Jego kadencja została jednak przedłużona w związku z inwazją Rosji na Ukrainę[10]. Ostatecznie zakończył urzędowanie w czerwcu 2022[11].
Biegle mówi w języku polskim, angielskim oraz rosyjskim[12].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2022)[11][13]
- Medal Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (2022)[14].
Przypisy
- ↑ a b Deshchytsia Andrii – Acting Minister of Foreign Affairs of Ukraine, mfa.gov.ua [zarchiwizowane 2014-03-27] (ang.).
- ↑ Tomasz Bielecki, Nowy rząd Ukrainy – sylwetki kandydatów [online], wyborcza.pl, 27 lutego 2014 [dostęp 2017-01-19].
- ↑ Клімкін очолив МЗС України [online], pravda.com.ua, 19 czerwca 2014 [dostęp 2017-01-19] (ukr.).
- ↑ Deszczycia Andrij Bohdanowycz, wschodnik.pl [zarchiwizowane 2017-06-25].
- ↑ Песню украинского комментатора о Путине на YouTube посмотрели уже более полумиллиона раз, nvua.net, 14 lipca 2014 [zarchiwizowane 2014-07-14] (ros.).
- ↑ Były szef MSZ Ukrainy ambasadorem w Polsce [online], polskieradio.pl, 13 października 2014 [dostęp 2017-01-19].
- ↑ Andrij Deszczycia, poland.mfa.gov.ua [zarchiwizowane 2019-09-30].
- ↑ Andrij Deszczycia oficjalnie przystąpił do wykonania obowiązków ambasadora Ukrainy w Polsce, zik.ua, 7 listopada 2014 [zarchiwizowane 2014-11-08].
- ↑ Zelensky appoints Zvarych as Ukraine's ambassador to Poland [online], ukrinform.net, 8 lutego 2022 [dostęp 2022-02-09] (ang.).
- ↑ Зустріч Посла України в Республіці Польща Андрія Дещиці та дружини Посла Ірини Дещиці з Першою Леді Республіки Польща Агатою Корнгаузер-Дудою [online], poland.mfa.gov.ua, 28 marca 2022 [dostęp 2022-04-05] (ukr.).
- ↑ a b Ustępujący ambasador Ukrainy uhonorowany przez prezydenta Andrzeja Dudę, tvp.info, 15 czerwca 2022 [zarchiwizowane 2022-06-15].
- ↑ Prelegenci 2021 [online], congress.lubelskie.pl, 2021 [dostęp 2022-06-27].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 czerwca 2022 r. nr rej. 241/2022 o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2022 r. poz. 866).
- ↑ Ambasador Ukrainy kończy misję w Polsce. Otrzymał od Senatu RP medal [online], rp.pl, 8 czerwca 2022 [dostęp 2024-05-31].