Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Andriej Jeriomienko

Andriej Jeriomienko
ros. Андрей Иванович Ерёменко
ukr. Андрій Іванович Єрьоменко
Ilustracja
marszałek Związku Radzieckiego marszałek Związku Radzieckiego
Pełne imię i nazwisko

Andriej Iwanowicz Jeriomienko

Data i miejsce urodzenia

14 października 1892
Markowka, gubernia charkowska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1970
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1913–1917 (Armia Imperium Rosyjskiego)
1918–1970 (Armia Czerwona/Radziecka)

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Czerwona
Armia Radziecka

Stanowiska

dowódca Frontów:

dowódca Samodzielnej Armii Nadmorskiej,
dowódca Frontów:

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Bohater Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej
Order LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder LeninaOrder Rewolucji PaździernikowejOrder Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego SztandaruOrder Suworowa I klasy (ZSRR)Order Suworowa I klasy (ZSRR)Order Suworowa I klasy (ZSRR)Order Kutuzowa I klasy (ZSRR)Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”Medal „Za obronę Moskwy”Medal „Za obronę Stalingradu”Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za rozwój dziewiczych ziem”
Order Klementa Gottwalda (Czechosłowacja)Czechosłowacki Wojskowy Order Lwa Białego „Za zwycięstwo” – Gwiazda I KlasyWielka Komandorska Legia Zasługi (USA)Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939Order Krzyża Grunwaldu II klasyKrzyż Kawalerski Orderu Virtuti MilitariMedal za Odrę, Nysę, Bałtyk
Multimedia w Wikimedia Commons

Andriej Iwanowicz Jeriomienko (ros. Андрей Иванович Ерёменко, ukr. Єрьоменко Андрій Іванович; ur. 2 października?/14 października 1892 we wsi Markowka, zm. 19 listopada 1970 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, marszałek Związku Radzieckiego (1955), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 3., 4., 5., 6., 7. i 8. kadencji, Bohater Związku Radzieckiego (1944), Bohater Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej (1970). W wyniku nieprawidłowej transliteracji nazwiska, w historiografii polskiej występuje pod nazwiskiem Jeremienko.

Życiorys

Urodził się 14 października we wsi Markowka (gubernia charkowska) w rodzinie chłopskiej. Od 1913 w armii rosyjskiej jako poborowy, walczył w I wojnie światowej. W latach 1918–1920 organizator oddziału partyzanckiego w Donbasie, który wszedł w skład Armii Czerwonej. W czasie wojny domowej na stanowiskach dowódczych m.in. szef sztabu brygady 1 Armii Konnej. W 1925 ukończył kurs doskonalenia dowódców oraz w 1931 kurs w Wojskowej Akademii Politycznej.

W 1935 ukończył Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego, następnie był dowódcą 14 Dywizji Kawalerii, korpusu kozackiego i korpusu zmechanizowanego. W 1939 brał udział w radzieckiej agresji na Polskę jako dowódca korpusu kawalerii. Brał udział w walkach o Grodno.

Od 14 stycznia 1941 (rozkaz LKO nr 0145) do 19 czerwca 1941 był dowódcą 1 Armii na Dalekim Wschodzie[1].

Po napaści Niemiec na ZSRR był dowódcą Frontu Zachodniego, zastępcą dowódcy i dowódcą Frontu Briańskiego (sierpień – październik 1941), od grudnia do lutego 1942 dowódcą 4 Armii Uderzeniowej, w okresie sierpień 1942 – luty 1943 dowódcą Frontu Południowo-Wschodniego, Frontu Stalingradzkiego i Frontu Południowego. W latach 1943–1945 pod jego dowództwem znalazły się kolejno: Front Kaliniński 9 kwietnia – listopad 1943, Samodzielna Armia Nadmorska (walcząca na Krymie luty – kwiecień 1944), 2 Front Nadbałtycki (kwiecień 1944 – luty 1945) i 4 Front Ukraiński (marzec – maj 1945). Uczestnik bitew: moskiewskiej i stalingradzkiej, walk pod Smoleńskiem, wyzwolenia Krymu, wybrzeża Bałtyku i Czechosłowacji. Był trzykrotnie ranny.

Po wojnie dowodził okręgami wojskowymi: Karpackim, Zachodniosyberyjskim i Północnokaukaskim. Od maja 1958 był w grupie inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR.

Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 3. do 8. kadencji.

Pochowany pod murem kremlowskim na Placu Czerwonym w Moskwie.

Publikacje

  • Andriej Jeriomienko – Uwagi i polemiki
  • Andriej Jeriomienko – Na kierunku zachodnim
  • Andriej Jeriomienko – Stalingrad
  • Andriej Jeriomienko – W naczale wojny

Awanse

  • gen. por. 04 czerwca 1940;
  • gen. płk 11 września 1941;
  • gen. armii 27 sierpnia 1943;
  • marszałek Związku Radzieckiego 11 marca 1955.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Командный и начальствующий состав Красной Армии в 1940–1941 гг. Структура и кадры центрального аппарата НКО СССР, военных округов и общевойсковых армий. Документы и материалы. Российский государственный военный архив, Moskwa 2005. str. 100.
  2. ↑ a b „za wybitne zasługi przy wyzwoleniu Polski spod okupacji niemieckiej” M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 210

Bibliografia

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Andriej_Jeriomienko