Andrena florivaga
| Andrena florivaga[1] | |||
| Eversmann, 1852 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Andrena florivaga | ||
| Synonimy | |||
| |||
Andrena florivaga – gatunek pszczół samotnic z rodziny pszczolinkowatych. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję od Europy Zachodniej po środkową Syberię. Bytuje na stepach, łąkach i pastwiskach.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1852 roku przez Eduarda Friedricha Eversmanna[2]. Epitet gatunkowy oznacza po łacinie "błądzącą po kwiatach"[3]. W 1914 roku August Victor Paul Blüthgen jako pierwszy opisał samca tej pszczolinki pod nazwą Andrena molhusina[4]. Nazwę tę później zsynonimizowano z A. florivaga. Gatunek ten zaliczany jest w obrębie rodzaju Andrena do podrodzaju Lepidandrena[5].
Morfologia
Samica o długości ciała 10–11 mm, szczoteczki na tylnych nogach służące do zbierania pyłku oraz włoski na końcu odwłoka jaskrawo pomarańczowoczerwone. Samiec długości 9–10 mm, żółto owłosiony, z tylnymi stopami i goleniami oraz środkowymi stopami w kolorze jasnoczerwonym, oraz z żółtym nadustkiem z dwiema czarnymi plamkami[6].
Występowanie i ekologia
Gatunek palearktyczny[5], znany z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Polski, Litwy, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii, Chorwacji, Ukrainy, europejskiej części Rosji[7], Turcji, Kazachstanu i Syberii, na wschód sięgający po rejon Bajkału[5]. W Polsce został znaleziony w czasie badań trwających w latach 2003–2004 w Kampinoskim Parku Narodowym. Miejsce to w momencie odkrycia było najdalej wysuniętym na północ stanowiskiem tego gatunku[5].
Pszczolinkę tę można spotkać między majem a czerwcem[5][6]. Nie jest wyspecjalizowana pokarmowo, można zaobserwować ją zbierającą pyłek z kwiatów różnych rodzin[5][3]. Podobnie jak inne pszczolinki, jest gatunkiem samotnym gniazdującym w ziemi[5]. Siedliska zajmowane przez A. florivaga to miejsca o charakterze stepowym, ale także ekstensywnie użytkowane łąki i pastwiska[3].
Przypisy
- ↑ Andrena florivaga, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ E. Eversmann. Fauna Hymenopterologica Volgo-Uralensis. „Bull. Soc. Nat. Moscou”. 25 (3), s. 1-137, 1852.
- ↑ a b c Erwin Verfasser Scheuchl, Wolfgang Willmer, Taschenlexikon der Wildbienen Mitteleuropas alle Arten im Porträt, ISBN 978-3-494-01653-5, OCLC 899546837 [dostęp 2022-03-21].
- ↑ P. Blüthgen. Abweichende Färbungen bei einigen paläarktischen Bienen. Eine neue Andrena (Andrena molhusina nov. spec.) (Hym.). „Entomologische Mitteilungen”. 3, s. 153-156, 1914.
- ↑ a b c d e f g Józef Banaszak, Ewelina Motyka, Katarzyna Szczepko, Andrena Florivaga Eversmann, 1852 (Hymenoptera: Apoidea: Andrenidae) - A New Bee Species of the Genus Andrena in Poland, „Journal of Apicultural Science”, 57 (1), 2013, s. 45–50, DOI: 10.2478/jas-2013-0005, ISSN 2299-4831 [dostęp 2022-03-21].
- ↑ a b C. Schmid-Egger, E. Scheuchl, Illustrierte Bestimmungstabellen der Wildbienen Deutschlands und Österreichsunter Berücksichtigung der Arten der Schweiz.Band III: Schlüssel der Arten der Familie Andrenidae, Velden 1997.
- ↑ Andrena florivaga Eversmann, 1852. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-03-23].