Andrej Zyhmantowicz

Pełne imię i nazwisko	Andrej Wikenćjewicz Zyhmantowicz
Data i miejsce urodzenia	2 grudnia 1962 Mińsk
Wzrost	184 cm
Pozycja	obrońca / pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1981–1991 Dynama Mińsk 262 (20) 1991–1992 FC Groningen 29 (2) 1992 Dynama Mińsk 8 (0) 1993–1996 Racing Santander 87 (1) W sumie: 386 (23)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1984–1990  ZSRR 36 (3) 1994–1996  Białoruś 9 (0) W sumie: 45 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2001 Naftan Nowopołock 2002 Dynama Mińsk 2004–2006 Białoruś U-19 2004–2007 Białoruś (asystent) 2007 MTZ-RIPA Mińsk 2007–2008 FBK Kowno 2011–2012 Sibir-II 2012–2014 Białoruś - trener 2014 Białoruś - p.o. trener 2018– FC Ruch Brześć
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Andrej Wikiencjewicz Zyhmantowicz (biał. Андрэй Вікенцьевіч Зыгмантовiч, ros. Андрей Викентьевич Зыгмантович, Andriej Wikentijewicz Zygmantowicz; ur. 2 grudnia 1962 w Mińsku) – białoruski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, reprezentant Związku Radzieckiego i Białorusi, trener piłkarski.

Jest wychowankiem szkoły sportowej nr 5 w Mińsku. Przez całe lata 80. związany był z Dynamem Mińsk. W 1982 sięgnął z tym z klubem po Mistrzostwo Związku Radzieckiego. Przez kilka sezonów był jednym z najlepszych zawodników mińskiego zespołu. Uważany był również za jednego z najlepszych piłkarzy na Białorusi. Od początku lat 90. (z krótką przerwą w 1992) występował za granicą: w holenderskim FC Groningen i hiszpańskim Racingu Santander. W radzieckiej Wyższej Lidze rozegrał 262 mecze, strzelając 20 bramek. W Eredivisie wystąpił 29 razy, strzelają 2 bramki, zaś w Primera División zagrał w 81 meczach.

28 marca 1984 zadebiutował w reprezentacji ZSRR. Był jednym z jej podstawowych zawodników w latach 1984–1986, kiedy kadrę prowadził były szkoleniowiec Dynama Mińsk, Eduard Małofiejew. Po zastąpieniu Małofiejewa przez Walerego Łobanowskiego długo nie był w stanie zdobyć jego zaufania i pozostawał poza kadrą. Powrócił do niej w 1988 i znów stał się jednym z najważniejszych piłkarzy. Uczestniczył w nieudanym dla drużyny radzieckiej Mundialu 1990. Ostatnim jego występem w Sbornej był rozegrany na tym turnieju mecz z drużyną Kamerunu, w którym również strzelił bramkę. Łącznie wystąpił 36 razy w reprezentacji ZSRR, strzelił 3 gole.

Po rozpadzie Związku Radzieckiego znalazł się w składzie reprezentacji Białorusi. W latach 1992–1995 rozegrał 11 meczów w kadrze narodowej, pełniąc również rolę kapitana.

W 1992 i 1994 zdobył nagrodę dla najlepszego białoruskiego piłkarza.

Pracę trenera rozpoczął w 1996 po zakończeniu występów w Racingu. Prowadził drużyny dziecięce w Santanderze, a następnie amatorski zespół San Agustín. W lipcu 2001 powierzono mu rolę pierwszego trenera Naftanu Nowopołock. W latach 2002–2003 prowadził Dynama Mińsk. Od 2004 współpracował z białoruską federacją piłkarską, szkoląc m.in. reprezentację juniorów oraz pomagając selekcjonerowi pierwszej reprezentacji Juremu Puntusowi. Wiosną 2007 objął funkcję szkoleniowca MTZ-RIPA Mińsk, zastępując Eduarda Małofiejewa, jednak pod koniec czerwca ustąpił miejsca Puntusowi, który wcześniej zrezygnował z pracy z reprezentacją. Od 2007 szkolił piłkarzy litewskiego FBK Kowno. Od lipca do października 2008 był asystentem portugalskiego szkoleniowca José Couceiro. Ponownie objął funkcję głównego trenera po rezygnacji Portugalczyka, który postanowił skoncentrować się na pracy z litewską drużyną narodową^[1].

27 października 2014 został mianowany pełniącym obowiązki trenera seniorskiej reprezentacji Białorusi^[2].

W roku 2018 został głównym trenerem w drużynie FC Ruch Brześć, z którą wygrał II ligę Białorusi w piłce nożnej. Sezon 2019 Andrej Zyhmantowicz rozpocznie z drużyną FC Ruch już w I lidze Białorusi w piłce nożnej.

Piłkarz

Piłkarz roku na Białorusi (2): 1992, 1994

Trener

FC Ruch Brześć:

Mistrz II ligi Białorusi w piłce nożnej (1): 2018

• Profil na stronie Reprezentantów ZSRR (ros.)
• Andrej Zyhmantowicz w bazie National Football Teams (ang.)