Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Anastazy (metropolita Mołdawii)

Anastazy (metropolita Mołdawii)
rum. Anastasie, imię świeckie Ilie Crimca
Ilustracja
Autoportoret Anastasie Crimki w iluminowanym przezeń manuskrypcie z 1610
Kraj działania

Hospodarstwo Mołdawskie

Data urodzenia

ok. połowy XVI w.

Data śmierci

1631

Miejsce pochówku

monastyr Dragomirna

metropolita mołdawski
Okres sprawowania

16081829

Wyznanie

prawosławie

Chirotonia biskupia

przed 1600

Anastazy, rum. Anastasie, imię świeckie Ilie Crimca (ur. ok. połowy XVI w., zm. 1631) – prawosławny metropolita mołdawski w XVII w., iluminator.

Życiorys

Pochodził z kupieckiej rodziny z Suczawy i pierwotnie nosił imię Ilie. Jako młody człowiek znalazł się pod opieką dobrze wykształconego możnowładcy mołdawskiego, Luca Stroici, który zadbał o jego edukację. Za panowania hospodara Piotra Kulawego pracował w jego kancelarii, służył też w wojsku. Za swe zasługi otrzymał nadanie ziemskie w pobliżu Suczawy, gdzie później ufundował monastyr Dragomirna. Crimca porzucił wtedy świeckie życie i wstąpił jako mnich do klasztoru Putna, przyjmując przy postrzyżynach imię zakonne Anastazy. Tam zajął się kopiowaniem ksiąg i iluminatorstwem. Wkrótce otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie na życzenie hospodara został zwierzchnikiem ufundowanego przez Piotra Kulawego monastyru Galata w Jassach.

Na początku 1600, w chwili objęcia władzy w Mołdawii przez Michała Walecznego, Anastazy był biskupem Radowców i przysiągł posłuszeństwo nowemu władcy, ujęty jego ideą zjednoczenia trzech rumuńskich krain. Rządy Michała były jednak krótkie i jeszcze w tym samym roku jego miejsce na tronie hospodarskim zajął Jeremi Mohyła. Anastazy został wówczas pustelnikiem; osiadł w Dragomirna, gdzie zbudował niewielką cerkiew (obecnie kaplicę na cmentarzu przy monastyrze).

W 1606 został biskupem Romanu. W 1608 objął natomiast urząd metropolity mołdawskiego, piastując to stanowisko aż do śmierci, z przerwą w okresie panowania w Mołdawii Radu Mihnei. Dbał o rozwój prawosławia w Mołdawii, troszcząc się zarówno o poziom życia duchowego w klasztorach, jak i o opiekę nad wiernymi w parafiach. W 1609 wspierany przez braci Stroici, założył monastyr Dragomirna, ostatni z wielkich założeń klasztornych na Bukowinie. Był także fundatorem pierwszego szpitala publicznego w Suczawie. Współpracował z hospodarami mołdawskimi i pełnił dla nich różne funkcje dyplomatyczne. Wspierał także ideę jedności trzech rumuńskich krain (nawiązywać ma do tego między innymi kamienny potrójny spleciony sznur, którym obwiedziona jest cerkiew monastyru Dragomirna).

W 1629 wycofał się do ufundowanego przez siebie monastyru składając funkcję metropolity. Zmarł w 1631 i został pochowany w ufundowanej przez siebie małej cerkwi przy monastyrze.

Metropolita Anastazy ważany jest za jednego z najważniejszych artystów iluminatorstwa w Mołdawii. Zachowało się do naszych czasów kilka manuskryptów przezeń ilustrowanych. Są one bardzo dekoracyjne i wyróżniają się wysokim poziomem artystycznym. Do scen biblijnych wprowadzone są charakterystyczne elementy mołdawskie (architektura czy przyroda)[1]. Założył w monastyrze Dragomirna szkołę kaligrafii i iluminatorstwa[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Vasile Florea: Sztuka rumuńska. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1989, s. 160–161, seria: Artystyczne regiony świata. ISBN 83-221-0423-5.
  2. Michał Jurecki: Bukowina. Kraina łagodności. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2001, s. 204–205. ISBN 83-913283-2-5.

Bibliografia