Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Amaury Nolasco

Amaury Nolasco
Ilustracja
Imię i nazwisko

Amaury Nolasco Garrido

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1970
Portoryko

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1997

Amaury Nolasco, właśc. Amaury Nolasco Garrido[1] (ur. 24 grudnia 1970 w Portoryko) – portorykański aktor, najbardziej znany z roli Fernanda Sucre w serialu telewizyjnym 20th Century Fox Skazany na śmierć[2].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Portoryko jako syn Camelii Garrido i Ángela Nolasco Polanco[3]. Miał siostrę o imieniu Deborah, która zmarła podczas pracy w 2010[4]. Jego przyjacielem z dzieciństwa był pro baseballista Jorge Posada[5]. Studiował biologię na Uniwersytecie Portoryko[6]. Swoje dalsze życie planował ułożyć jako lekarz – zamierzał kontynuować naukę w szkole medycznej. Jego życie zmieniło się, kiedy został zauważony przez reżysera produkcji telewizyjnych. Przeprowadził się do Nowego Jorku i uczył się aktorstwa w nowojorskiej American British Dramatic Arts School[7].

Kariera

Debiutował na ekranie w melodramacie Skok w miłość (Fall, 1997) u boku Scarlett Johansson. Potem trafił na szklany ekran w sitcomie HBO Arliss (Arli$$, 1999) i serialach: CBS Zdarzyło się jutro (Early Edition, 1999), Partnerki (Huntress, 2000) z Annette O’Toole i Jamesem Remarem, CBS Kryminalne zagadki Las Vegas (CSI: Crime Scene Investigation, 2000) i NBC Ostry dyżur (ER, 2002), Eve (2003), sitcomie ABC George Lopez (2003) i CBS Kryminalne zagadki Nowego Jorku (CSI: NY, 2005) oraz telewizyjnej sensacyjno-przygodowej komedii Warner Bros. Diukowie Hazzardu: Hazzard w Hollywood (The Dukes of Hazzard: Hazzard in Hollywood, 2000).

Można go było zobaczyć także w filmach: dramacie kryminalnym Brat (Brother, 2000) u boku Omara Eppsa, dramacie Finałowy incydent (Final Breakdown, 2002) z udziałem Craiga Sheffera, dreszczowcu Siła uderzenia (The Librarians, 2003) z Burtem Reynoldsem, Eriką Eleniak i Christopherem Atkinsem, komediodramacie sportowym Pan 3000 (Mr. 3000, 2004) z Berniem Makiem i Angelą Bassett, komedii sportowej Grzanie ławy (The Benchwarmers, 2006) u boku Roba Schneidera i Transformers (2007) jako żołnierz armii USA ACWO Jorge „Fig” Figueroa, z Shią LaBeoufem, Jonem Voightem i Megan Fox.

Przełomem w karierze okazała się kreacja Orange Juliusa w kasowym sequelu Za szybcy, za wściekli (2 Fast 2 Furious, 2003) z Paulem Walkerem, Tyrese’em Gibsonem, Evą Mendes i Jamesem Remarem. Największą popularność zyskał jednak dzięki roli Fernanda Sucre w serialu 20th Century Fox Skazany na śmierć (2005–2007), za którą w 2006 otrzymał nominację do nagród – Teen Choice Awards i ALMA Award. Jego najnowszą rolą było zagranie skorumpowanego gliny w filmie Królowie Ulicy („Street Kings”). Zagrał Jacka Lupino w filmie Max Payne (2008). Wystąpił w teledysku Britney SpearsGimme More” (2007) i wideoklipie duetu reggae Wisin & Yandel „Imagínate” (2009)[5].

Życie prywatne

Był związany z aktorką znaną z serialu Dr HouseJennifer Morrison (2009–2011)[5] i byłą Miss Universe Dayanarą Torres[5].

Był zwolennikiem prezydenckiej kampanii wyborczej Baracka Obamy[8].

W 2011 zorganizował imprezę charytatywną „Amaury Nolasco & Friends Golf Classic” w hotelu El Conquistador (Portoryko). Wpływy zostały przyznane fundacjom szpitala pediatrycznego w Portoryko i fundacji VAL (Vive Alegre Luchando) dla dzieci z rakiem[8].

Lubi surfować, grać w golfa i tenisa, a także tańczyć, zwłaszcza salsę[8].

Filmografia

filmy fabularne

seriale TV

Przypisy

  1. Frank Silvera. Listal. [dostęp 2017-04-22]. (ang.).
  2. Amaury Nolasco. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-04-22]. (ang.).
  3. Amaury Nolasco – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-04-22]. (ang.).
  4. Amaury Nolasco – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2017-04-22]. (ang.).
  5. a b c d Amaury Nolasco Actor. TV Guide. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).
  6. Amaury Nolasco Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-04-22]. (ang.).
  7. Amaury Nolasco. TV.com. [dostęp 2019-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)]. (ang.).
  8. a b c Amaury Nolasco – Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2019-04-09]. (węg.).

Linki zewnętrzne