Alpagot
 „Alpagot” w Stambule wkrótce po zbudowaniu | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1904 |
| Wodowanie |
30 kwietnia 1904 |
 Imperium Osmańskie
| |
| Wejście do służby |
czerwiec 1904 |
| Zatopiony |
30 września 1911 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 165 ton |
| Długość |
całkowita: 51 metrów |
| Szerokość |
5,7 metra |
| Zanurzenie |
1,4 metra |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe o łącznej mocy 2400 KM 2 kotły lokomotywowe, 2 śruby | |
| Prędkość |
24 węzły |
| Uzbrojenie | |
| 2 działka kal. 37 mm (2 x I) 4 torpedy | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm (2 x I) |
| Załoga |
30 |
Alpagot – turecki torpedowiec z początku XX wieku, jedna z dwóch zbudowanych we Włoszech jednostek typu Akhisar. Okręt został zwodowany 30 kwietnia 1904 roku w stoczni Ansaldo w Genui, a w skład marynarki Imperium Osmańskiego wszedł w czerwcu 1904 roku. Torpedowiec wziął udział w wojnie włosko-tureckiej, podczas której został zatopiony w Prewezie 30 września 1911 roku.
Projekt i budowa
Torpedowce typu Akhisar zostały zamówione przez Turcję we Włoszech w grudniu 1902 roku i w tym miesiącu podpisano kontrakt na dostawę dwóch jednostek[1][2].
„Alpagot” zbudowany został w stoczni Ansaldo w Genui (numer stoczniowy 132)[1][3]. Stępkę okrętu położono w 1904 roku, a zwodowany został 30 kwietnia 1904 roku[3][4].
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był torpedowcem z kadłubem wykonanym ze stali, podzielonym na dziewięć przedziałów wodoszczelnych[1][5]. Długość całkowita wynosiła 51 metrów (50,5 metra między pionami) szerokość 5,7 metra i zanurzenie 1,4 metra[1][5]. Wyporność normalna wynosiła 165 ton[1][5]. Jednostka napędzana była przez dwie pionowe, trzycylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania Ansaldo o łącznej mocy 2400 KM, do których parę dostarczały dwa kotły lokomotywowe (także produkcji Ansaldo)[5][4][a]. Prędkość maksymalna napędzanego dwoma śrubami okrętu wynosiła 24 węzły[1][5][b]. Okręt zabierał zapas 60 ton węgla[1][4].
Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm Hotchkiss QF L/20 z zapasem 250 nabojów[5][4]. Broń torpedową stanowiły zamontowane na pokładzie (z przodu i tyłu sterówki) dwie pojedyncze obracalne wyrzutnie kal. 450 mm, z łącznym zapasem czterech torped[5][4].
Załoga okrętu składała się z 4 oficerów i 26 podoficerów i marynarzy[5][4][c].
Służba
„Alpagot” został przyjęty w skład marynarki wojennej Imperium Osmańskiego w czerwcu 1904 roku w Stambule[3][4]. W maju 1909 roku wziął udział w pierwszych manewrach floty tureckiej na Morzu Marmara[6]. 30 września 1911 roku, podczas wojny włosko-tureckiej, stacjonujące w porcie Preweza torpedowce „Alpagot” i „Hamidiye” zostały zatopione ogniem artylerii włoskich niszczycieli „Artigliere” i „Corazziere”[1][7].
Uwagi
- ↑ Brassey 1912 ↓, s. 265 podaje, że moc maszyn wynosiła 2200 KM.
- ↑ Brassey 1912 ↓, s. 265 podaje, że okręt osiągał prędkość 27 węzłów.
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392 podaje, że załoga okrętu liczyła 20 osób.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 392.
- ↑ Langensiepen i Güleryüz 1995 ↓, s. 11, 156.
- ↑ a b c Langensiepen i Güleryüz 1995 ↓, s. 156.
- ↑ a b c d e f g Gogin 2021 ↓.
- ↑ a b c d e f g h Langensiepen i Güleryüz 1995 ↓, s. 155.
- ↑ Langensiepen i Güleryüz 1995 ↓, s. 14.
- ↑ Gozdawa-Gołębiowski 1985 ↓, s. 432.
Bibliografia
- Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: AKHİSAR torpedo boats (1904). Navypedia. [dostęp 2021-12-09]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski: Od wojny krymskiej do bałkańskiej. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1985. ISBN 83-215-3259-4.
- Bernd Langensiepen, Ahmet Güleryüz: The Ottoman Steam Navy 1828–1923. Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 1-55750-659-0.
- The Naval Annual, 1912. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1912. (ang.).
