Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Alocandrena porteri

Alocandrena porteri[1]
Michener, 1986
Ilustracja
Samica
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki

Nadrodzina

pszczoły

Rodzina

pszczolinkowate

Podrodzina

Alocandreninae
Michener, 2000

Rodzaj

Alocandrena
Michener, 1986

Gatunek

Alocandrena porteri

Alocandrena porterigatunek błonkówki z nadrodziny pszczół i rodziny pszczolinkowatych. Endemit Peru.

Jest to jedyny gatunek z monotypowego rodzaju Alocandrena. Oba taksony opisane zostały w 1986 roku przez Charlesa Duncana Michenera[1][2]. W 2000 roku autor ten umieścił je w monotypowej podrodzinie Alocandreninae[2], natomiast część innych autorów klasyfikuje Alocandrena w obrębie podrodziny pszczolinek[1].

Błonkówka ta ma około 11 mm długości ciała, co stanowi średnie jak na pszczołę rozmiary. Zagłębienia twarzowe mają u obu płci postać głębokich kieszonek, porośniętych krótkimi włoskami. Na spodzie głowy występują zarówno bródka jak i lorum. Jej skrzydła cechuje obecność pterostygmy oraz komórka marginalna tak szeroka jak najszersza z submarginalnych i o ściętym wierzchołku. Odwłok ma na wierzchołkowych brzegach tergitów przepaski z włosków. Odnóża tylnej pary u samic mają szczoteczki z długich włosków na wewnętrznych powierzchniach goleni, a pozbawione są szczoteczek na krętarzach. Samicę cechuje również znacznie zredukowany aparat żądlący: żądło ma postać poprzecznej beleczki z niewielkim, spiczastym wyrostkiem w części środkowo-wierzchołkowej, a pierwsza walwula występuje w formie błoniastej wstążki. Samiec odznacza się głęboko dwupłatowo wciętym siódmym sternitem odwłoka o małym dysku oraz narządami kopulacyjnymi o dużych i wyraźnych gonobazach[2].

Owad neotropikalny, zamieszkujący wyłącznie zachodnie stoki peruwiańskich Andów[2].

Przypisy

  1. a b c Alocandrena porteri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Charles Duncan Michener: The Bees of the World. Baltimore, London: Johns Hopkins University Press, 2000, s. 225-227.