Ali ibn Husajn
Czwarty Imam imamitów, trzeci imam ismailitów | |
Okres |
od 680 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 659 (5 Sza’aban 38 AH) |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
cmentarz al-Baki |
Ojciec | |
Matka |
„Pani Ziemi” (per. Szahrbānū) |
Rodzeństwo |
dwóch braci, trzy siostry |
Małżeństwo |
dwie żony |
Dzieci |
ośmioro (w tym Muhammad al-Bakir i Zajd ibn Ali) |
Ali ibn Husajn (arab. علي بن الحسين, ur. 659, zm. 713) – czwarty imam imamitów i trzeci imam ismailitów.
Prawnuk Mahometa, wnuk Alego, syn Husajna i Szahrbanu, niewolnicy, która według późniejszej szyickiej tradycji miała być córką ostatniego szachinszacha z dynastii Sasanidów, Jezdegerda III. Jako jeden z nielicznych przeżył masakrę pod Karbalą, gdzie następnie wojska Jazida wzięły go do niewoli przed obliczę umajjadzkiego kalifa w Damaszku. Ostatecznie wypuszczony na wolność, w drodze powrotnej do Medyny, wygłosił przemowy w Damaszku i Kufie w obronie własnego ojca i jego misji (oporu wobec Umajjadów i próby ustanowienia kalifatu rządzonego przez potomków Mahometa). Najczęściej podawana data jego śmierci to rok 713/714, ale w źródłach występują także daty 710/711, 711/712 oraz 717/718 i 718/719. Niektóre źródła szyickie twierdzą, że zmarł w wyniku otrucia przez kalifa Al-Walida albo Hiszama[1].
Przypisy
- ↑ Madelung, Wilferd. "ʿALĪ B. ḤOSAYN B. ʿALĪ B. ABĪ ṬĀLEB". ENCYCLOPÆDIA IRANICA. (ang). [dostęp 2016-08-03]
- ISNI: 0000000116798270
- VIAF: 81971228, 340145857065622921752
- LCCN: n84007864
- GND: 118914006
- LIBRIS: vs68bjcd3j30mtd
- BnF: 12282535z
- SUDOC: 031650155
- NKC: jx20100122008
- NTA: 073548936
- BIBSYS: 90228076
- CiNii: DA1691561X
- PLWABN: 9810626247505606
- NUKAT: n01020901
- J9U: 987007276345705171
- LNB: 000124484
- NSK: 000282149
- ΕΒΕ: 208023