Aleksiej Sawrasow

Aleksiej Sawrasow
Алексе́й Кондра́тьевич Савра́сов
	; Aleksiej Sawrasow, lata 70. XIX w.
Data i miejsce urodzenia	24 maja 1830 ; Moskwa, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	26 września 1897 ; Moskwa
Język	rosyjski
Alma Mater	Moskiewska Szkoła Malarstwa, Rzeźby i Architektury
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	Realizm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksiej Kondratiewicz Sawrasow (ros. Алексе́й Кондра́тьевич Савра́сов, ur. 1830, zm. 1897) – malarz rosyjski, jeden z członków założycieli grupy artystycznej pieriedwiżników i nauczyciel Izaaka Lewitana.

Urodził się w rodzinie kupca, studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. Dyplom uzyskał w 1850, podróżował po Rosji i Ukrainie, odwiedził również Europę Zachodnią, Anglię i Szwajcarię. W latach 1857–1882 pracował w charakterze pedagoga w Moskwie.

Malował głównie pejzaże, początkowo romantyczne, później stopniowo przechodząc do realistycznych. Był wnikliwym obserwatorem przyrody, jego obrazy ilustrują bogactwo zmian czterech pór roku w rosyjskim krajobrazie. Uważany jest za twórcę rosyjskiego pejzażu lirycznego. Wystawiał między innymi na wszechrosyjskiej wystawie w Moskwie (1882), na Wystawach Światowych w Wiedniu (1873) i Paryżu (1878). Po wstąpieniu do pieriedwiżników zerwał całkowicie z tradycyjnym malarstwem akademickim.

Już w 1871 po śmierci córki Sawrasow przeszedł załamanie nerwowe, później stan jego psychiki i zdrowia stopniowo się pogarszał. Postępujący alkoholizm doprowadził artystę do całkowitego upadku, w ostatnich latach życia był wędrującym po przytułkach nędzarzem. Zmarł samotnie w moskiewskim szpitalu dla biednych, na jego pogrzebie byli jedynie odźwierny ze Szkoły Malarstwa i Paweł Trietiakow, założyciel Galerii Trietiakowskiej^[1].