Aleksiej Kasatonow
Aleksiej Kasatonow w Galerii Sławy IIHF (2009) | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
14 października 1959 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo |
rosyjska | |||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | |||||||||||||||
Pozycja |
obrońca | |||||||||||||||
Uchwyt |
lewy | |||||||||||||||
Draft |
NHL 1983, numer: 225 (12 runda) | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||
Aleksiej Wiktorowicz Kasatonow, ros. Алексей Викторович Касатонов (ur. 14 października 1959 w Leningradzie) – radziecki i rosyjski hokeista, reprezentant ZSRR, trzykrotny olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.
Kariera zawodnicza
- SKA Leningrad (1976–1978)
- CSKA Moskwa (1978–1989)
- Utica Devils (1990)
- New Jersey Devils (1990–1993)
- Anaheim Ducks (1993–1994)
- St. Louis Blues (1994)
- CSKA Moskwa (1994)
- Boston Bruins (1994–1995)
- Providence Bruins (1996)
- CSKA Moskwa (1996–1997)
Wychowanek SKA Sankt Leningrad. Wieloletni zawodnik CSKA Moskwa. Przez kilka lat występował w NHL. Zawodową karierę zakończył w 1997 w CSKA Moskwa.
W reprezentacji ZSRR uczestniczył w turniejach zimowych igrzysk olimpijskich 1980, 1984, 1988, mistrzostw świata w 1981, 1982, 1983, 1985, 1986, 1987, 1989, 1991 oraz Canada Cup 1981, 1984, 1987, 1991. Brał udział w meczu nazwanym Cud na lodzie i cyklu meczów Rendez-vous ’87.
Razem z nim w jednej piątce meczowej grał obrońca Wiaczesław Fietisow i trzej napastnicy: Władimir Krutow, Igor Łarionow i Siergiej Makarow – byli zwani „Zielona Jednostka” (od zielonych koszulek noszonych przez nich podczas treningów)[1][2].
Kariera szkoleniowa i menedżerska
- Reprezentacja Rosji – menedżer generalny na mistrzostwach świata 2001
- Krylja Sowietow Moskwa (2009–2010) – główny trener
- CSKA Moskwa (2010–2011) – wiceprezydent ds. operacji hokejowych
- SKA Sankt Petersburg (2011–2014) – menedżer generalny
- Reprezentacja Rosji (od 2011) – menedżer generalny na mistrzostwach świata 2013
Od maja 2009 do lipca 2010 był szkoleniowcem w klubie Krylja Sowietow Moskwa[3]. 20 maja 2011 objął funkcję menadżera generalnego w swoim macierzystym klubie SKA Sankt Petersburg. W kwietniu 2013 został mianowany menadżerem generalnym reprezentacji Rosji[4] na turnieje mistrzostw świata 2013 i igrzysk olimpijskich 2014[5][6]. Po sezonie KHL (2013/2014) odszedł ze SKA[7].
Ponadto w ramach amatorskich rozgrywek hokejowych, powołanych przez prezydenta Władimira Putina i weteranów radzieckiego i rosyjskiego hokeja pod nazwą Nocna Hokejowa Liga działa w radzie dyrektorów jako kurator Konferencji Sankt Petersburg[8].
Sukcesy
- Reprezentacyjne
- Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1978, 1979
- Srebrny medal igrzysk olimpijskich: 1980
- Złoty medal Canada Cup: 1981
- Złoty medal mistrzostw świata: 1981, 1982, 1983, 1986, 1989
- Złoty medal igrzysk olimpijskich: 1984, 1988
- Brązowy medal mistrzostw świata: 1985, 1991
- Srebrny medal mistrzostw świata: 1987
- Srebrny medal Canada Cup: 1987
- Klubowe
- Puchar Spenglera: 1977 ze SKA Leningrad
- Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989 z CSKA Moskwa
- Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1990 z CSKA Moskwa
- Puchar ZSRR: 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989 z CSKA Moskwa
- Puchar Europy: 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989 z CSKA Moskwa
- Złoty medal wyższej ligi: 1997 z CSKA Moskwa
- Indywidualne
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1979:
- Skład gwiazd turnieju
- Najlepszy obrońca turnieju[9]
- Canada Cup 1981
- Skład gwiazd turnieju
- Liga radziecka 1980/1981:
- Pierwszy skład gwiazd
- Liga radziecka 1981/1982:
- Pierwszy skład gwiazd
- Mistrzostwa Świata 1982:
- Skład gwiazd turnieju
- Liga radziecka 1982/1983:
- Pierwszy skład gwiazd
- Mistrzostwa Świata 1983:
- Skład gwiazd turnieju
- Najlepszy obrońca turnieju
- Liga radziecka 1983/1984:
- Pierwszy skład gwiazd
- Liga radziecka 1984/1985:
- Pierwszy skład gwiazd
- Mistrzostwa Świata 1985:
- Skład gwiazd turnieju
- Liga radziecka 1985/1986:
- Pierwszy skład gwiazd
- Mistrzostwa Świata 1986:
- Skład gwiazd turnieju
- Liga radziecka 1986/1987:
- Pierwszy skład gwiazd
- Liga radziecka 1987/1988:
- Pierwszy skład gwiazd
- Mistrzostwa Świata 1991:
- Skład gwiazd turnieju
- NHL (1993/1994):
- Rekord
- Najbardziej utytułowany zawodnik w historii Pucharu Europy: 13 tytułów (w tym jako jedyny wygrywał trofeum rokrocznie w nieprzerwanej serii)
Wyróżnienia i odznaczenia
- Medal „Za pracowniczą dzielność”: 1980
- Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w hokeju na lodzie: 1981
- Order „Znak Honoru”: 1982
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy: 1988
- Order Honoru: 1996
- Galeria Sławy IIHF: 2009
- Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy: 2011[10]
- Rosyjska Galeria Hokejowej Sławy: 2014
- Order Aleksandra Newskiego: 2020
Przypisy
- ↑ Teammates [online], www.russianrocket.de [dostęp 2017-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-13] .
- ↑ Vladimir Krutov, Russian hockey legend, dead at 52 | Toronto Star [online], www.thestar.com [dostęp 2017-12-01] (ang.).
- ↑ Ежедневная спортивная газета СПОРТ-ЭКСПРЕСС (интернет-версия) [online], www.sport-express.ru [dostęp 2017-11-16] .
- ↑ Kasatonov named GM [online], iihf.com [dostęp 2024-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-29] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].
- ↑ Soczi – Kasatonow generalnym menedżerem hokeistów Rosji – eurosport.interia.pl [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-12-01] (pol.).
- ↑ Новости | Вячеслав Быков – главный тренер СКА [online] [dostęp 2017-11-16] .
- ↑ Руководство | Ночная Хоккейная Лига (НХЛ) [online], nhliga.org [dostęp 2017-11-16] .
- ↑ Championnats du monde juniors 1979 de hockey sur glace [online], www.passionhockey.com [dostęp 2018-02-11] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-04)].
Bibliografia
- Aleksiej Kasatonow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Aleksiej Kasatonow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Aleksiej Kasatonow – profil na stronie NHL