Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Aleksander Olchowicz

Aleksander Olchowicz
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1898
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 września 1954
Kraków

Zawód, zajęcie

dziennikarz, polityk

Stanowisko

poseł do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy (1946–1952)

Partia

SP (1945–1950)
SD (1950–1954)

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi II stopnia

Aleksander Olchowicz (ur. 9 sierpnia 1898 w Warszawie, zm. 3 września 1954 w Krakowie) – polski dziennikarz, polityk, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1946–1947) i do Sejmu Ustawodawczego (1947–1952), działacz wojskowy i sportowy.

Życiorys

Syn Konrada (1858–1924) i Heleny z Szymanowskich (1868–1946). W 1912 został uwięziony za udział w demonstracjach antyrosyjskich. W 1915 ukończył gimnazjum E.Konopczyńskiego w Warszawie, po czym wstąpił do Legionów Polskich. W 1918 został oficerem zawodowym Wojska Polskiego. W dwudziestoleciu międzywojennym był działaczem sportowym, pracował w Wydziale Prasowym MSZ oraz jako sekretarz redakcji „Kuriera Warszawskiego”. Wiceprezes Polskiego Związku Lawn Tenisowego (PZLT), wiceprezes i członek honorowy sekcji tenisa W.K.S. Legia[1].

Podczas II wojny światowej współtworzył organizacje ruchu oporu „Związek Czynu Zbrojnego”, której był wicekomendantem (1939–1941). Pełnił obowiązki wiceprezesa i szefa Wydziału Politycznego Polskiego Związku Wolności. Wziął udział w powstaniu warszawskim jako porucznik – dowódca oddziałów PZW, ps. Leliwa, Sawicki. Był delegatem do Powstańczego Porozumienia Demokratycznego jako przedstawiciel „Centralizacji”.

W 1945 wstąpił do Stronnictwa Pracy, w którym był wiceprezesem, a później prezesem Zarządu Wojewódzkiego w Krakowie. Zasiadał w Zarządzie Głównym SP. Od 1946 sprawował mandat posła do Krajowej Rady Narodowej. W 1947 wszedł w skład Sejmu Ustawodawczego. Po rozwiązaniu Stronnictwa w 1950 został członkiem Stronnictwa Demokratycznego i posłem z jego ramienia. Był członkiem Centralnego Komitetu SD i wiceprzewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu partii w Krakowie. W okresie od 11 sierpnia 1945 do 9 lutego 1947 był prezesem Polskiego Związku Tenisowego, a następnie do 11 lutego 1951 był prezesem honorowym związku[2].

Zmarł w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera U-2-4,5,6)[3].

Grób rodzinny Konrada Olchowicza (ojca) na Powązkach, w którym pochowany jest również Aleksander Olchowicz

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 534.
  2. ↑ Prezesi [online], Historia Polskiego Tenisa [dostęp 2021-12-29].
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KONRAD OLCHOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-07-28].
  4. ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 232 („za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”).
  5. ↑ M.P. z 1954 r. nr 110, poz. 1538 („za zasługi w pracy społecznej i zawodowej”).
  6. ↑ M.P. z 1933 r. nr 102, poz. 123 („za pracę w dziele odzyskania niepodległości”).
  7. ↑ M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 („za zasługi na polu rozwoju sportu”).

Bibliografia

  • Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969.
  • Andrzej Andrusiewicz, Stronnictwo Pracy: 1937–1950: ze studiów nad dziejami najnowszymi chadecji w Polsce, Warszawa 1988.
  • Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej: 1947–1952, IPiP PAN, Wrocław 1977.
  • W czterdziestą rocznicę powstania Krajowej Rady Narodowej: materiały i dokumenty, Kancelaria Sejmu, Warszawa 1984.
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Olchowicz