Adelajda Heska
Portret Adelajdy Heskiej autorstwa Jana Matejki (1865) | |
Królowa Polski | |
Okres |
od 29 września 1341 |
---|---|
Jako żona | |
Koronacja |
29 września 1341 |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 1324 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Elżbieta |
Mąż |
Adelajda Heska (ur. ok. 1324, zm. po 25 maja 1371) – żona Kazimierza III Wielkiego, królowa Polski. Córka landgrafa Hesji – Henryka II Żelaznego i Elżbiety z dynastii Wettynów.
Życiorys
29 września 1341 w Poznaniu miał miejsce ślub siedemnastolatki Adelajdy z królem Polski, Kazimierzem III Wielkim (starszym od niej o 14 lat). Koronacja nowej monarchini odbyła się tego samego dnia. Posag księżniczki heskiej nie był duży (2 tysiące kóp groszy praskich, których król Kazimierz nigdy nie otrzymał), natomiast Adelajda otrzymała znaczne wiano: ziemię sandomierską z zamkiem, a po pokładzinach klejnoty i inne kosztowności z wielką oprawą. Niedługo po ślubie małżeństwo zaczęło się rozpadać z powodu zdrad Kazimierza i braku potomstwa (separacja od 1356). Królową osadzono na zamku w Żarnowcu nad Pilicą. Nieszczęśliwa Adelajda okazała się być bardzo cierpliwa: I chociaż zaopatrywano ją należycie i hojnie we wszystko, czego potrzebowała, zbrzydziwszy sobie jednak swoje bolesne poniżenie, które znosiła prawie piętnaście lat, nie mogąc ścierpieć tego, że ona jest w pogardzie, a ladacznice są zdecydowanie przekładane nad jej czyste, uczciwe łoże, listownie i przez posłów usilnie prosiła swego ojca, landgrafa heskiego Henryka – żył bowiem dotąd – żeby ją wyrwał z hańby i poniżenia i zabrał do domu ojcowskiego, by ku swemu ciężkiemu poniżeniu nie musiała oglądać wystawnej elegancji nierządnic. Było bowiem rzeczą wiadomą, że jej mąż, król polski Kazimierz, mimo napomnień i rad biskupów i doradców, nie wyrzekł się rozpusty, ale jeszcze bardziej w niej brnął – jak pisał Jan Długosz. Przypisuje się jej fundację kościoła parafialnego w Żarnowcu. Do pogodzenia się pary królewskiej nawoływał bezskutecznie papież Innocenty VI. W obronie królowej stawał również skłócony z Kazimierzem biskup krakowski Jan Bodzanta. We wrześniu 1356 Kazimierz wziął bigamiczny ślub z Krystyną Rokiczaną. Adelajda wróciła do Hesji. Mimo dużej odległości śledziła wydarzenia mające miejsce na dworze w Krakowie. W 1365 Kazimierz poślubił Jadwigę żagańską. W świetle prawa kanonicznego Adelajda do śmierci była jednak prawowitą żoną króla[1]. Zmarła po 25 maja 1371 w Hesji.
Przodkowie
Henryk I Dziecię | |||||||||||||
Otto I Starszy | |||||||||||||
Adelajda Brunszwicka | |||||||||||||
Henryk Żelazny | |||||||||||||
Otto III | |||||||||||||
Adelajda z Ravensbergu | |||||||||||||
Jadwiga z Lippe | |||||||||||||
Adelajda Heska | |||||||||||||
Albrecht II Wyrodny | |||||||||||||
Fryderyk I Dzielny | |||||||||||||
Małgorzata Hohenstauf | |||||||||||||
Elżbieta | |||||||||||||
Hartmann XI | |||||||||||||
Elżbieta z Lodbeburg-Arnshaugk | |||||||||||||
Elżbieta | |||||||||||||
W kulturze
Królowa Adelajda Heska jest jedną z głównych postaci drugiego sezonu serialu Korona królów. Odtwórczynią roli władczyni jest Aleksandra Przesław.
Przypisy
- ↑ Jasiński 2001 ↓, s. 168–172
Bibliografia
- Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich. Poznań Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 2001, s. 168–172. ISBN 83-913563-5-3. (pol.).
- J. Śliwiński, Kazimierz Wielki. Kobiety a polityka, Olsztyn 1994, s. 46-61.
- Jerzy Besala, w: Małżeństwa Królewskie. Piastowie. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona i MUZA SA, 2006, s. 293- 303.
Zobacz też
Literatura uzupełniająca
- Henryk Paszkiewicz, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 28. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0