Adam Skałkowski (oficer)
 podpułkownik administracji
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 grudnia 1976 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1911–1912, 1914–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Gabinet Ministra Spraw Wojskowych |
| Stanowiska |
zastępca szefa gabinetu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
         
| |
Adam Roman Skałkowski herbu Nałęcz (ur. 20 czerwca 1892 w Jarosławiu, zm. 23 grudnia 1976 w Krakowie) – podpułkownik administracji Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 20 czerwca 1892 w Jarosławiu, w rodzinie Władysława, urzędnika, i Magdaleny z Wybranowskich (1861–1952)[1][2]. Ukończył gimnazjum we Lwowie[1]. W latach 1911–1912, w twierdzy Poli, odbył obowiązkową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii, w charakterze jednorocznego ochotnika[1]. W latach 1912–1914 ukończył trzy semestry w Szkole Politechnicznej we Lwowie[1]. W tym czasie należał do Związku Strzeleckiego[1].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Fortecznej Nr 7. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej[3].
12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 52. lokatą w korpusie oficerów artylerii[4]. W czerwcu tego roku został przeniesiony do 15 Pułku Artylerii Polowej w Bydgoszczy na stanowisko dowódcy II dywizjonu[5]. W lipcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Dowództwa 2 Grupy Artylerii w Lublinie[6]. Z dniem 1 października 1930 został przydzielony do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych[7][8]. Z dniem 1 listopada 1934 został przesunięty ze stanowiska szefa wydziału I na stanowisko zastępcy szefa gabinetu[9]. Na tym stanowisku pełnił służbę przez kolejnych pięć lat[10]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 2. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[11][12].
Zmarł 23 grudnia 1976 i został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie.
Był mężem Marii Schaetzel de Merzhausen (1896–1976), z którą miał córkę Teresę (ok. 1921–1995) i syna Mariana (1924–2015), architekta[13].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 listopada 1933 „za zasługi na polu administracji wojska”[14]
- Krzyż Walecznych[15]
- Złoty Krzyż Zasługi[15]
- Medal Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[16]
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii – 1937[17]
- Krzyż Oficerski estońskiego Orderu Krzyża Orła – 1937[17]
- Krzyż Kawalerski francuskiego Orderu Legii Honorowej – 1932[18]
- Krzyż Kawalerski szwedzkiego Królewskiego Orderu Miecza I klasy – 1934[19]
- łotewski Medal Pamiątkowy 1918–1928 – 1933[20]
- Srebrny Medal Waleczności 1. klasy[21]
Przypisy
- ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2020-12-11].
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1356, 1391.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 120.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927, s. 186.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 193.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930, s. 300.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 429.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 256.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 430.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 473.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 286.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933, s. 281.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1937, s. 6.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 4 lipca 1932, s. 336.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 122.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933, s. 298.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1391.
Bibliografia
- Skałkowski Adam. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.2529 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-09-01].
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.