Acrotona obfuscata
(Gravenhorst, 1802)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Athetini
Podplemię	Athetina
Rodzaj	Acrotona
Gatunek	Acrotona obfuscata
Synonimy
Aleochara obfuscata Gravenhorst, 1802
Systematyka w Wikispecies

Acrotona obfuscata – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1802 roku przez Johanna L.Ch.C. Gravenhorsta pod nazwą Aleochara obfuscata^[1].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 2 do 2,8 mm, z wierzchu, wskutek gęstego punktowania, tylko lekko połyskującym. Ciemnobrązowa głowa ma oczy tak długie jak skronie. Owłosienie po obu stronach głowy kieruje się ukośnie dozewnętrznie. Czułki są ciemnobrązowe z rozjaśnionymi nasadami i mają człon drugi tak długi jak trzeci, człon przedostatni co najwyżej bardzo słabo poprzeczny, a człon ostatni krótszy niż dwukrotność jego szerokości. Przedplecze jest węższe, słabiej po bokach zaokrąglone i nieco słabiej ku przodowi zwężone niż u A. sylvicola; dysk ma wypłaszczony lub rozlegle wklęśnięty, a barwę ma ciemnorudobrązową. Owłosienie przedplecza na linii środkowej kieruje się prosto ku tyłowi, a po bokach od niej ukośnie ku tyłowi. Pokrywy mierzone w barkach są tak szerokie jak przedplecze, a mierzone wzdłuż szwu dłuższe od niego. Ubarwienie mają rudobrązowe do ciemnobrązowego. W widoku bocznym niedostrzegalne są boczne części przedpiersia. Na śródpiersiu brak jest podłużnego kila. Odnóża środkowej pary charakteryzują się krótkimi, słabo widocznymi szczecinkami bocznymi goleni. Tylna para odnóży ma stopy o członie pierwszym dłuższym niż drugi. Ciemnobrązowy z jaśniejszym wierzchołkiem odwłok zwęża się ku tyłowi. Szósty jego segment tergit krótszy niż u podstawy szeroki, a sternit szeroko na tylnym brzegu ścięty, u samca łopatowato wydłużony, a u samicy mniej lub bardziej wykrojony^[2].

Owad ten zasiedla wykopane na pobrzeżach wód nory gryzoni oraz kretowiska^[3].

Gatunek palearktyczny, znany z Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Finlandii, Estonii, Polski, Czech, Słowacji^[1] oraz europejskiej^[3] i zachodniosyberyjskiej części Rosji^[1].