83 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1883 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Franz Morocutti |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Bela Crkva, Wiedeń, Segedyn, Foča, Szombathely, Komárom, Kőszeg |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Węgierski Pułk Piechoty Nr 83 (IR Nr. 83) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 roku z połączenia czterech batalionów wyłączonych ze składu węgierskich pułków piechoty nr: 29, 33, 43 i 61[1][2]. Sztab pułku i Komenda Okręgu Uzupełnień znajdowała się w miejscowości Bela Crkva (niem. Weißkirchen in Ungarn) na terytorium 7 Korpusu[3].
W 1886 pułk został przeniesiony do Wiednia, natomiast Komenda Okręgu Uzupełnień pozostała w Bela Crkva[4].
W 1889 sztab pułku razem z 3. i 4. batalionem stacjonował w Wiedniu, 1. batalion w Bela Crkva, a 2. batalion w Schönbrunn[5]. Pułk (bez 1. batalionu) wchodził w skład 26 Brygady Piechoty należącej do 13 Dywizji Piechoty, natomiast 1. batalion w Bela Crkva wchodził w skład 68 Brygady Piechoty należącej do 34 Dywizji Piechoty[6].
W 1890 sztab pułk z 2. i 3. batalionem został przeniesiony do Segedynu i razem z 1. batalionem w Bela Crkva wszedł w skład 68 Brygady Piechoty[7] natomiast 4. batalion został detaszowany do Fočy i podporządkowany komendantowi 8 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[8]. W następnym roku 1. batalion został przeniesiony do Segedynu, a do Bela Crkva skierowany 3. batalion[9].
W 1893 dotychczasowy okręg uzupełnień pułku w Bela Crkva został rozwiązany. Nowy okręg uzupełnień nr 83 został utworzony na terytorium 5 Korpusu z części okręgów uzupełnień nr 48 i 76[10][11]. Komenda Okręgu Uzupełnień została umieszczona w Szombathely (niem. Steinamanger)[12]. W tym samym roku 4. batalion wrócił z Fočy do Segedynu, a 2. batalion został przeniesiony do Kőszegu (niem. Güns)[12]. Pułk (bez 2. batalionu) nadal wchodził w skład 68 Brygady Piechoty, natomiast 2. batalion został podporządkowany komendantowi 28 Brygady Piechoty należącej do 14 Dywizji Piechoty[13].
Okręg uzupełnień nr 83 Szombathely (niem. Steinamanger) na terytorium 5 Korpusu[2].
Kolejnymi szefami pułku byli:
- generał kawalerii Christoph von Degenfeld-Schonburg (1883 – †14 III 1908),
- generał kawalerii Anton von Winzor (†30 IV 1910),
- generał piechoty Karl von Schikofsky (1910-1918)[2].
Kolory pułkowe: ciemnobrązowy (dunkelbraun), guziki srebrne.
Skład narodowościowy w 1914 roku 55% – Węgrzy, 34% – Niemcy[14].
W latach 1903–1906 pułk stacjonował w Komarnie z wyjątkiem 1. batalionu, który załogował w Szombathely.
W latach 1907–1914 sztab pułku razem z 2. i 4. batalionem stacjonowała w Komarnie, 1. batalion w Szombathely, a 3. batalion w Kőszegu[2].
W 1914 pułk wchodził w skład 66 Brygady Piechoty należącej do 33 Dywizji Piechoty[15].
Komendanci pułku
- płk Franz Morocutti (1883[1]–1886 → generał major, zastępca komendanta 9 Korpusu ds. Obrony Krajowej[16])
- płk Coloman Bolla von Csáford-Jobbaháza (1886[4]–1890 → k.-węg. Obrona Krajowa)
- płk Karl Przedák von Burgwehr (1890[17]–1895)
- płk Franz Kratky (1903)
- płk Ludwig Reitz (1904–1906)
- płk Adolf Biedermann (1907–1910)
- płk Arthur Iwanski von Iwanina (1911–1914[2] → komendant 19 Brygady Piechoty)
- płk Leopold Hofbauer (1914)
- ppłk Ludwig Breuer (IX – XII 1915)
- płk Vinzenz Rosenmayr von Rosenstetten (XII 1915 – VI 1916)
- ppłk Ludwig Breuer (VII – IX 1916)
- płk Vinzenz Rosenmayr von Rosenstetten (X 1916 – III 1917)
- płk Josef Turba (IV 1917 – XI 1918)
Przypisy
- ↑ a b Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 432.
- ↑ a b c d e Schematismus 1914 ↓, s. 544.
- ↑ Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 97, 432.
- ↑ a b Militär-Schematismus 1887 ↓, s. 436.
- ↑ Schematismus 1890 ↓, s. 456.
- ↑ Schematismus 1890 ↓, s. 97, 107.
- ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 107, 470.
- ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 123, 470.
- ↑ Schematismus 1892 ↓, s. 474.
- ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 102.
- ↑ Wrede 1898 ↓, s. 592.
- ↑ a b Schematismus 1894 ↓, s. 494.
- ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 103, 107.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 91.
- ↑ Militär-Schematismus 1887 ↓, s. 125.
- ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 470.
Bibliografia
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883. (niem.).
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1887. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1886. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Alphons von Wrede: Geschichte der K. und K. Wehrmacht : Die Regimenter, Corps, Branchen und Anstalten von 1618 bis Ende des XIX. Jahrhunderts. T. I. Wiedeń: Verlag von L. W. Seidel & Sohn, 1898. (niem.).
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
