Langbahn Team – Weltmeisterschaft

42 Dywizjon Rakiet Taktycznych

42 Dywizjon Artylerii
42 Dywizjon Rakiet Taktycznych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1968

Rozformowanie

1989

Dowódcy
Ostatni

mjr Jan Stokowski

Działania zbrojne
Zimna wojna
Organizacja
Numer

JW 2282[1][2]

Dyslokacja

Choszczno

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska rakietowe i artyleria

Podległość

3 Pomorska Dywizja Zmechanizowana

Choszczno – w tym mieście stacjonowała jednostka

42 Dywizjon Artylerii (42 da) / 42 Dywizjon Rakiet Taktycznych (42 drt) – oddział Wojsk Rakietowych i Artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Jeszcze wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych. Zarządzeniem szefa SG WP nr 0117/Org. z 30 lipca 1968 na etatach 4/243 sformowano od nowa 42 dywizjon artylerii przeznaczony dla 3 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej[1][3]. W skład dywizjonu początkowo wchodziły: dowództwo i sztab, bateria dowodzenia, dwie baterie startowe (w każdej jedna wyrzutnia), pluton obsługi technicznej i pluton zaopatrzenia[4].

Dywizjon stacjonował w Choszcznie[5]. Jednostka posiadała etat nr 30/110 i uzbrojona była w dwie wyrzutnie 2P16[6]. Zgodnie z dyslokacją, na czas pokoju, podporządkowany był dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego[1].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 042/ Org. z 18 listopada 1982 przeformowano dywizjon z etatu 30/172 na 30/244 przezbrajając go z dwóch wyrzutni 2P16 na dwie 9P113[7]. Pod koniec 1988 42 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/244, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły dwie wyrzutnie 9P113[8].

Dowódcy dywizjonu

  • mjr Lucjan Kozoń (od 1968)
  • mjr Józef Kumor
  • mjr Jan Stokowski (do 1989)

Struktura organizacyjna

dowództwo i sztab

  • bateria dowodzenia
  • 2 baterie startowe
    • dwa plutony
  • pluton obsługi technicznej
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Razem w drt:

  • 4 wyrzutnie rakiet taktycznych R-70

Przypisy

Bibliografia

  • Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945–1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X–XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955–1990. „Poligon” nr 3/2010.
  • Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2011. [zarchiwizowane z adresu 2019-06-21]. 
  • Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
  • Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56-68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.