39 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1951 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
39 pułk artylerii haubic (1951-1955) |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Walery Starostin |
Organizacja | |
Numer |
JW 2956[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
39 Pułk Artylerii Lekkiej (39 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany pod Rzeszowem na podstawie rozkazu nr 41 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 6 października 1944 roku. 14 stycznia 1945 roku w Rzeszowie żołnierze pułku złożyli przysięgę[4].
Żołnierze pułku
- Dowódcy pułku
- ppłk Walery Starostin
- ppłk Biełdycki[5]
- Oficerowie pułku
Działania bojowe
Pułk wchodził w skład 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP.
Do walki wszedł po raz pierwszy 10 kwietnia 1945 roku, kiedy to zabezpieczał obronę 10 DP. 16—17 kwietnia uczestniczył w forsowaniu Nysy, wspierając działania 27 i 29 pułku piechoty. 21 kwietnia w pościgu za nieprzyjacielem osiągnął Sprewę. Najcięższe walki stoczył od 22 do 24 kwietnia pod Uhyst. W pierwszych dniach maja brał udział w operacji praskiej, wspierając działania pułków piechoty. Szlak bojowy zakończył 9 maja 1945 roku pod Sukoradami w Czechosłowacji.
Struktura organizacyjna
Pułk etatowo posiadał: żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)
sprzęt:
- 76 mm armaty – 24
- 122 mm haubice – 12
- rusznice przeciwpancerne – 12
- pistolety maszynowe – 419
- samochody – 108
- ciągniki – 24
Okres powojenny
2 grudnia 1945 w Jeleniej Górze odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru 39 pułkowi artylerii lekkiej. Sztandar ufundowało społeczeństwo polskie przybyłe na ziemie zachodnie. W przekazaniu sztandaru uczestniczył marszałek Michał Rola Żymierski. W defiladzie uczestniczyło również 500 strażaków Straży Pożarnej[6].
10 czerwca 1948 roku pułk został dyslokowany z Jeleniej Góry do Strzegomia, do koszar przy ul. Kościuszki.
W 1951 jednostka została przeformowana w 39 pułk artylerii haubic.
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ 1945 – koszary ul. Grunwaldzka ( koszary Grunow – koszary Jeżowskie); 1948 – koszary ul. Rymarska (obecnie ul. Podchorążych)
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 119.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 251.
- ↑ Edward Basyłgo. Tędy przeszła historia. Kalendarium wydarzeń w Kotlinie Jeleniogórskiej i jej okolicach. Jelenia Góra 2010 s.283
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.