Ten artykuł dotyczy 31 Dywizji Piechoty (Armia Imperium Rosyjskiego). Zobacz też: 31 Dywizja Piechoty – stronę ujednoznaczniającą.

31 Dywizja Piechoty

31-я пехотная дивизия

Historia
Państwo	Imperium Rosyjskie
Sformowanie	1863
Rozformowanie	1918
Dowódcy
Pierwszy	gen. mjr Nikołaj Wedemeyer
Ostatni	gen. mjr Michaił Wołchowskoj
Organizacja
Dyslokacja	Charków
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	10 Korpus Armijny (1914)

31 Dywizja Piechoty (ros. 31-я пехотная дивизия) – wielka jednostka piechoty Armii Imperium Rosyjskiego.

31 DP wchodziła w skład X Korpusu Armijnego.

Organizacja w 1914^[1]

• Dowództwo 31 Dywizji Piechoty w Charkowie
• I Brygada (ros. 1-я бригада)
  • 121 Penzeński Pułk Piechoty generała feldmarszałka grafa Milutina w Charkowie
  • 122 Tambowski Pułk Piechoty w Charkowie
• II Brygada (ros. 2-я бригада) w Kursku (1903-1910), a później w Charkowie
  • 123 Kozłowski Pułk Piechoty w Kursku (1903-1910), a później w Charkowie
  • 124 Woroneżski Pułk Piechoty
• XXXI Brygada Artylerii (ros. 31-я артиллерийская бригада)

Dowódcy dywizji

• gen. mjr Nikołaj Aleksandrowicz Wedemeyer (15 VIII 1863 — 6 VII 1865)
• gen. lejtn. Włodzimierz Wołkowicki (29 VII 1907 – †22 IX 1909)
• gen. mjr Michaił Wołchowskoj (20 V 1917 — 3 III 1918)

W czasie rosyjsko-japońskiej w 31 DP pełnili służbę niżej wymienieni oficerowie:

• gen. Wasiljew - dowódca II Brygady
• płk Rześniowiecki - 124 pp
• kpt./ppłk Uljanow, syn Polki z domu Laudańskiej - dowódca III/124 pp
• por. Leon Berbecki - młodszy oficer 11/124 pp, a następnie dowódca 10/124 pp
• ppor. Wiktor Thommee - młodszy oficer 10/124 pp

• Mark Conrad: The Russian Army, 1914. 2001. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).

• Armia Imperium Rosyjskiego
• Leon Berbecki, Pamiętniki generała broni Leona Berbeckiego, Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1959, wyd. I.