21 Tarnogrodzka Dywizja Zmechanizowana – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.

W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej^[2]. Dyslokowana do Rosji i przeformowana w 180 BZ, a następnie w BSU. Stacjonowała na terenie Syberyjskiego OW w Omsku. Podległa 41 Armii^[3].

Skład w 1992^[4]:

• Dowództwo i sztab – Perleberg
• 239 pułk zmotoryzowany;
• 240 pułk zmotoryzowany;
• 283 Gwardyjski pułk zmotoryzowany;
• 568 pułk zmotoryzowany;
• 18 batalion czołgów;
• 1054 pułk artylerii samobieżnej;
• 1079 pułk rakiet przeciwlotniczych;
• 480 dywizjon artylerii przeciwpancernej;
• 34 batalion rozpoznawczy;
• 921 batalion łączności;
• 348 batalion inżynieryjno-saperski;
• 158 batalion obrony przeciwchemicznej;
• 1125 batalion zaopatrzenia;
• 34 batalion remontowy;
• 4 batalion medyczny.

• Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.