21 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej

Oznaka rozpoznawcza
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1963
Rozformowanie	31 grudnia 2011
Tradycje
Święto	21 września
Nadanie sztandaru	21 września 2007
Dowódcy
Pierwszy	kpt. Józef Płócienniczak
Ostatni	ppłk Jan Dziadoń
Organizacja
Numer	JW 1050[1]
Dyslokacja	Rzucewo (Puck)[2]
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska OPK – do 1990 WLOP – do 2004 Siły Powietrzne
Rodzaj wojsk	Wojska obrony przeciwlotniczej
Podległość	3 Warszawska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej

21 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej – samodzielny pododdział Wojska Polskiego.

Dywizjon sformowany został zgodnie z rozkazem dowódcy WOPK nr 0012/Org. z dnia 12 stycznia 1963. 31 grudnia 2011 dywizjon został rozformowany.

Głównym uzbrojeniem jednostki miały być zestawy rakietowe SA-75 „Dźwina”, jednak jednostkę wyposażono w nowocześniejszy zestaw rakietowy S-75M „Wołchow”. 21 września 1964 roku dywizjon wykonał pierwsze strzelanie bojowe na poligonie w ZSRR. Kolejne strzelania odbyły się w latach 1969, 1973, 1977, 1982 i 1989. Pod koniec lat siedemdziesiątych dywizjon przeszedł gruntowną modernizację, m.in. wprowadzono na wyposażenie nowoczesną, jak na ówczesne czasy stację radiolokacyjną P-18 "Laura", w zamian za przestarzałą P-12. W roku 1995 dywizjon został przeformowany i wyposażony w zestaw przeciwlotniczy Newa. W tym samym roku dywizjon wykonał pierwsze strzelanie bojowe na poligonie w Ustce. W roku 2000 dywizjon otrzymał zestaw przeciwlotniczy S-125 Newa-SC.

W grudniu 2001, po rozformowaniu 4 Brygady Rakietowej OP jednostka przeszła w podporządkowanie 3 Brygady Rakietowej OP.

Minister Obrony Narodowej, decyzją nr 50/MON z dnia 14 lutego 2006 r. (Dziennik Urzędowy nr 3, poz. 34)^[3] ustanowił doroczne święto dywizjonu na dzień 21 września, a decyzją nr 241/MON z dnia 14 czerwca 2006 r. (Dziennik Urzędowy nr 11, poz. 137)^[4] zatwierdził odznakę pamiątkową i oznakę rozpoznawczą 21 dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej.

21 września 2007 na puckim Rynku odbyła się uroczystość wręczenia jednostce sztandaru. Rodzicami chrzestnymi byli Elżbieta Gniazdowska i płk Jan Gabryś.

Decyzją MON nr Z-5/Org./P1 z dnia 28 stycznia 2011 roku oraz wykonawczym rozkazem Dowódcy Sił Powietrznych nr PF-95 z dnia 31 marca 2011 roku jednostkę rozformowano 31 grudnia 2011 roku.

• dowództwo
• sztab
• bateria dowodzenia
• bateria radiotechniczna
• bateria startowa (S-125 Newa SC)

 Osobny artykuł: dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej.

• 60 Brygada Artylerii OPK (1963– 1992)
• 4 Gdyńska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej (1992–2001)
• 3 Warszawska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej (2001–2012)

• 1963-1978 – ppłk Józef Płócienniczak
• 1978-1988 – ppłk Włodzimierz Krakówka
• 1988-1989 – mjr Bernard Sawicki
• 1989-1994 – mjr Jan Gabryś
• 1994-1996 – mjr Ryszard Antropik
• 1996-2011 – ppłk Jan Dziadoń

• 21. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej - JW 1050 (1963 - 2011)