1 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1909 |
Rozformowanie |
1918 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
FML Karl von Kirchbach auf Lauterbach |
Ostatni |
GM Ferdinand von Habermann |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
1 Dywizja Kawalerii (1. KD., 1. KTD., KTDiv. Temesvár) – wielka jednostka kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia dywizji
W 1909 roku została utworzona Dywizja Kawalerii Temeszwar. Komenda dywizji stacjonowała w Timișoarze (daw. pol. Temeszwar, węg. Temesvár) na terytorium 7 Korpusu.
W latach 1909–1911 w skład dywizji wchodziła:
- 4 Brygada Kawalerii w Budapeszcie (eksterytorialnie, stacjonowała na terytorium 4 Korpusu),
- 7 Brygada Kawalerii w Timișoarze,
- Dywizjon Artylerii Konnej Nr 4 w Budapeszcie,
- Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7 w Kisszentmiklós[1][2][3].
W 1912 roku dywizja została przemianowana na 1 Dywizję Kawalerii. W skład dywizji włączono eksterytorialnie 6 Brygadę Kawalerii w Miszkolcu, która stacjonowała na terytorium 6 Korpusu oraz 12 Brygadę Kawalerii w Timișoarze, która stacjonowała na terytorium 12 Korpusu, natomiast 4 Brygada Kawalerii została włączona w skład 10 Dywizji Kawalerii w Budapeszcie[4].
W latach 1912–1914 w skład dywizji wchodziła:
- 6 Brygada Kawalerii w Miszkolcu,
- 7 Brygada Kawalerii w Timișoarze,
- 12 Brygada Kawalerii w Sybinie,
- Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7 w Kisszentmiklós[5][6].
W sierpniu 1914 roku, po przeprowadzonej mobilizacji, w skład dywizji wchodziła:
- 6 Brygada Kawalerii
- 7 Brygada Kawalerii
- Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7
- Oddział Karabinów Maszynowych Kawalerii[7].
Dywizja podlegała bezpośrednio Naczelnej Komendzie Armii (niem. Armeeoberkommando - AOK).
Komendanci dywizji
- GM / FML Karl von Kirchbach auf Lauterbach (1909[8] – 1911 → inspektor kawalerii c. k. Obrony Krajowej)
- FML Adolf Gayer von Ehrenberg (1911 – 1 X 1913 → urlopowany[9])
- GM Artur Peteani von Steinberg (1913 – II 1915[10] )
- GM Theodor von Leonhardi (II – IX 1915[10] )
- GM / FML Eugen Ruiz de Roxas (X 1915 – VII 1917[10] )
- GM Johann Pollet von Polltheim (VII – X 1917[10] )
- GM Ferdinand von Habermann (X 1917 – XI 1918[10] )
Przypisy
- ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 133, 139.
- ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 139, 145.
- ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 141, 147.
- ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 89, 145, 149, 151, 161.
- ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 149, 151, 161.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 93, 95, 107.
- ↑ Skład oddziału: 4 ciężkie karabiny maszynowe, 3 oficerów i 57 żołnierzy obsługi.
- ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 139.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 53.
- ↑ a b c d e Komendanci dywizji ↓.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- Cavalry Divisional Commanders 1914-1918. [w:] Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 [on-line]. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2020-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-07)].